انسان‌ها با سیاست تاریخ طولانی دارند. از زمانی‌که قدرت سیاسی به عنوان منبع اساسی تغییر، توسعه و تعامل تبدیل شد، انسان با سیاست آشنا گردید. نقش انسان‌ها در نظریه، تبیین، ترویج و تطبیق سیاست به پنج دسته تقسیم‌بندی می‌شوند.

نخست، نظریه پردازان سیاسی؛
کسانی هستند که با استفاده از دانش و تجربه،‌ تیوری سیاست را تدوین می‌کنند. نظریه‌پردازان با استفاده از فلسفه سیاسی، جامعه‌شناسی، انسان‌شناسی، اقتصاد سیاسی و جغرافیای سیاسی، دکترین سیاسی خود را در باب قدرت و نگاه انسان‌ها به آن پیش‌کش می‌کنند.
وظیفه این گروه تولید فکر و جهان‌بینی سیاسی است.
فرهنگ سیاسی این گروه قیادت و استقامت‌بخشی جامعه برای توسعه‌ی سیاسی است.

دوم، سیاست‌مداران؛
به کسانی اطلاق می‌شود که تیوری نظریه‌پردازان را به برنامه های عمل مبدل می‌کنند و خود نقش بازی‌گران این تیوری را به دوش می‌کشند. این گروه برای تدوین بهتر برنامه های سیاسی دست به تشکیل احزاب، جنبش‌ها و کارزارهای سیاسی می‌ز‌نند. این گروه یا بر قدرت نشسته و یا این‌که در اپوزسیون جا دارد.
وظیفه این گروه تولید برنامه سیاسی است. اگر در قدرت است باید مشروعیت و مقبولیت خلق کند و اگر در اپوزسیون است باید جای‌گزین بهتر برای قدرت سیاسی به بار آورد.
فرهنگ سیاسی این گروه پروپاگندا و ایجاد فرصت های مغتنم برای رسیدن به قدرت است.

سوم، سیاست‌پژوهان؛
کنش‌گرانی هستند که سیاست را به عنوان پیشه و علم، مطالعه، توسعه و روش‌مند می‌سازند. علوم سیاسی، روابط بین‌الملل و اقتصاد سیاسی در دانشگاه ها مشغول تربیت این گروه هستند. کنش‌گران سیاسی تکنوکرات‌ها یا متخصصین علوم سیاست هستند که الزاماَ وابسته به کدام جریان سیاسی نمی‌باشند.
وظیفه این گروه تولید نقد سیاسی برای بهبود میتودلوژی سیاست است.
فرهنگ این گروه پژوهش، تحقیق و تفحص در حوزه سیاست است.

چهارم، معامله‌گران سیاسی؛
این گروه، سیاست را به عنوان ابزار برای رسیدن به منافع شخصی‌ خود استفاده می‌کنند. علایق شخصی این گروه معمولا در محور منافع اقتصادی، مذهبی، قومی، منطقه‌ای و خانوادگی می‌چرخد. این گروه به سه دسته تقسیم‌ می‌شوند: نخست، اپورچونیست‌ها یا افراد ابن‌الوقت و فرصت‌طلب به معنای منفی این واژه. دوم، عوام‌گرایان یا پوپولیست‌ها که با استفاده از دروغ‌های عوام‌فریبانه به قدرت سیاسی می‌رسند و آن‌را به عنوان ابزار برای منافع شخصی خود استفاده می‌کنند. سوم، ناسیونالیست‌ها که برتری‌جویی تباری پیشه‌ی اصلی آ‌ن‌ها است.
وظیفه این گروه تولید سرمایه خصوصی و ترویج هژمونی تباری با استفاده از سیاست است.
فرهنگ این گروه دروغ، تملق، نزول ارزش‌ها در برابر هر معامله و ضعف شدید شخصیتی است.

پنجم، تحلیل‌گران سیاسی؛
این گروه کسانی‌هستند که باید قدرت تحلیل نظریه‌پردازان، سیاست‌مداران، سیاست‌پژوهان و معامله‌گران سیاسی را داشته باشد. تحلیل‌گران کسانی‌ هستند که از عملکرد چهار گروه بالایی نظارت می‌کنند و نقد فراهم می‌دارند. تحلیل‌گر خوب سیاسی کسی‌ست که بتواند سفارش‌ها را برای بهبود عمل‌کرد گروه های بالایی به‌بار بیاورد.
وظیفه این گروه تولید ذهنیت عامه و کثرت‌گرایی سیاسی و اجتماعی است.
فرهنگ این گروه مطالعه، پی‌گیری مستمر بر اوضاع، کثرت‌گرایی، دموکراسی و احترام به متفاوت‌بودن است.

دکتر ملک ستیز

>>>   فکر میکنم که گروه سوم و پنجم چون وظیفه شان آموزش و تحقیق و بررسی سیاست ،بدون استفاده ابزاری از آن برای منفعت خویش است،بنأ باید یکسان باشند.
زیرا در بعضی برنامه های سیاسی تا جایی که من دیدم،هم از نخبه گان تحقیق کننده سیاسی و هم از دانش آموزان سیاسی دعوت بعمل می آید تا نظریات شان را روی بعضی موضوعات سیاسی ابراز نظر کنند.
و این یک پدیده خوب است که جوانان از نقاط نظر و تجارب سیاست مداران کلاسیک با خبر میشوند و سیاست مداران کلاسیک در عین حال از تحولات علمی سیاسی در دانشگاه ها و نقاط نظر جوانان دانش آموزان جدید سیاسی و روش های آموزش و کاری آنها و پلان های آینده آنها در امور سیاسی با خبر میشوند.
زیرا با تغیرات در پیشرفت جوامع و پیدا شدن شرایط جدید سیاسی و اقتصادی،نقطه نظر های سیاسی و یا ابزار سیاسی برای پیشبرد امور سیاسی نیز تغیر میکنند که باید سیاست مداران کلاسیک از آنها آگاهی یابند.
خصوصاً تحولات بزرگ اقتصادی در جهان که در اثر پیشرفت روز افزون تخنیکی صورت میگیرد، تمام عرصه های دیگر جامعه،منجمله سیاست کشور ها را مورد تغیر و تحول قرار میدهد و اگر مستقیماً باعث تحولات سیاسی نگردند،منحیث ابزار از آنها برای تغیرات سیاسی استفاده میشوند.

>>>   فعلا مذاکرات کدام فایده ندارد .

>>>   قدرت عجب چیزی است باعث‌پولدار شدن ادم ها میشود . چقدر انسان ها بخاطر قدرت از بین رفتند ولی قدرت هنوز هم قماری است که هر کس میخواهد انرا ببرد .

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است