مجلس بزرگ علمایی امارتی، شرکت رهبر طالبان در آن و بیعت عمومی با امیر امارت، حاوی پیام به مردم داخل و سران کشورهای دیگر است که امارت را همین گونه که هست به رشمیت شناخته و با آن تعامل رسمی کنند.

به نظر میرسد هدف اصلی مشروعیت یابی داخلی و اقناع هواخواهان امارت است، تا انسجام خود را حول رهبر امارت حفظ کنند. البته برای حفظ امارت اقناع ذهنی هواخواهان امارت و سربازان آن به مراتب مهمتر از پذیرش و رضایت مردمی و حتی رسمیت بین المللی است. همین نکته میرساند که امارت در سطح داخلی اهداف سیاسی و اجتماعی خود را تعدیل نخواهد کرد و در برابر مخالفان خود جز با شمشیر سخن نخواهد گفت! برای رسمیت یافتن بین المللی نیز امارت از اهداف خود کوتاه نمی آید و فقط برای تزئین ویترین خود ممکن است بعضی کارهای نمایشی را اجرایی کند. از جمله اجازه تحصیل به قشر اناث میتواند بطور محدود اجرایی شود.

بنابراین این مجلس را در واقع میتوان اجتماع برای تجدید پیمان درون گروهی طالبان محسوب کرد، تا با تجدید بیعت اختلافات و انشقاقات داخلی طالبان کمرنگتر شده و احتمال سرکشی فرماندهان امارت منتفی گردد. از این مجلس هیچ انتظاری در مورد تحول سیاست های امارت در جهت تحقق خواست های سیاسی و اجتماعی ملت نمیرود. خواست رسمیت یافتن بین المللی نیز اثرگذاری لازم را برای متحول کردن اهداف امارت ندارد. فشارهای بین المللی هم آنچنان شدید و قدرتمند نیستند که امارت را وادار به تجدید اهداف کنند.

در یک کلام پیام مجلس علمای امارت به ملت افغانستان این است: همین که هست قبول کرده و اطاعت کنید، اگر نه ما شما را به اطاعت وادار میکنیم، حال رضایت دارید یا ندارید مهم نیست. رسمیت یافتن بین المللی نیز اگر حاصل نشد اهمیت چندانی ندارد، مهم اتحاد درونی و تداوم امارت طالبان است!

ناطقی بلخابی

>>>   این اجتماع به خاطر این بود که طالب ها بین هم اختلاف داشتند وحالا ایر شان به خاطر نصحت آمده است خاطر مانند خلق و پرچم بین هم درگیر می شوند

>>>   مسایل تدارکاتی و تنظیم و ترتیب مجلس علما یا لویه جرگه را فکر میکنم که فاروق وردک بدوش گرفته بود.
قطعنامه مجلس نیز توسط فاروق وردک تنظیم شده بود.
شعر آخری که بعد از قطعنامه خوانده شد نیز توسط فاروق وردک از فلم هندی لیلی مجنون اقتباس شده بود که مطلع هندی آهنگ چنین است:
لیلی مجنون دوبدن ایک حان تی،ایک جان تی.
یعنی لیلی مجنون دوبدن در یک جان بودند.
این خواندن هم در آغاز فلم و هم در آخر فلم.هنگام مرگ لیلی و مجنون خوانده میشد.
این که بدماش این قلم کی خواهد بود و آیا توان از بین بردن لیلی و مجنون را خواهد داشت و یا نه،آینده نشان خواهد داد.

>>>   علمای طالب آمدند و به رهبر طالب بیعت کردند ملت افغانستان ملزم به اطاعت نیست.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است