دو روباه در وسط روستا با هم دعوا می کردند، مردم هم دور آنها جمع شده و با تعجب جویای علت می شدند.
جغدی از بالای درخت تماشا می کرد و می خندید. یکی علت خندۀ او را پرسید، جغد گفت: پشت این دعوا جریانی هست که شما آنرا نمی دانید و نمی بینید. این ها همگی در یک منطقه هستند و هرگز با هم دعوا نمی کنند. این دعوا کاملن ساختگی و دروغین است. آنها شما را مشغول کرده اند تا بقیه بتوانند به راحتی مرغ و خروس هایتان را ببرند.
وقتی مردم به خانه هایشان برمی گردند، داد و بیداد بلند می شود:
یکی می گوید خروس ام نیست
دیگری فریاد می زند مرغ ام کجا شد؟
دیگری داد میزند فیل مرغ هایم چه شدند؟ و ...
از آنجایی که این کار چند بار تکرار شده بود، جغد با تکان دادن سر به سادگی، نا آگاهی و باورهای این جماعت افسوس می خورد و می خندید.

پ.ن: ناآگاهی، زود باوری و گول خوردن تاوان بزرگی دارد.
روباه های مکار دوپای آدم چهره بیش از چهل سال است که با حیله و نیرنگ و دعواهای دروغین ما را گول زدند و هست و بود ما را تاراج کردند! و هنوز هم از سر کل ما دست بردار نیستند.
روباهای زیاد دیگری در راه اند و در کمین نشسته اند تا با دعواهای دروغین ما را به دام بیاندازند. اگر بیدار و هوشیار نشویم، تاوان بیشتری خواهیم پرداخت.

رزاق رحیمی

>>>   عجب حکایتی که نشنیده بودم

>>>   در افعانستان ۳۰۰ ساله است‌ که‌ روبا های مکار دعوای دروغین دارند و اینو همه میدونن که در جنگل‌های افغانستان جنگلی وجود ندارد که شیری با قدرت شیر وجود داشته باشد، دیگر حیوانات گوسفند وار از روبای مکار اطاعت و فرمانبرداری می کنن ، در دنیای حیوانات هر حیوانی توي جنگل وظیفه خاص خود شون رو دارند ، هر از گاهی یه شیر که البته‌ در حقیقت شیر هم نیست در قالب شیر در قدرت عرض اندام‌ می کنن چون در جنگل‌های افغانستان شیری وجود ندارد و اگرم هست و یا باشد صلاحیت شیر رو ندارد چونکه در حقیقت مردانگی شیر در جنگل اون هم سلطان‌ جنگل هست گر چه‌ در افعانستان جنگلی با این همه‌ی حیوانات وجو ندارد اگرم باشد شیری نیست شیر چه‌ صلاحیت هم چنانی مانن شیر رو ندارد اما هرت و پرت های نمایشی رو راه می اندازد تا روبا ها رو کمی سر کار بگدازد، اما از دستش کاری ساخته نیست و ببر ها ، موش ها ، الاغ ها ، کرگدن ها ، گربه ها ، سگ ها ، و بقيه حیوانات در بعضی موارد الاغ ها زمانی جفتک می اندازند مگر کاری رو از پیش نمی برند و گاهی از اوقات‌ هر هر می کنن که نتیجه معکوس دارد و از هرگاهی موش های خونه‌ خراب کن و زمانی ببر های آدم خور هم وجود دارد که قد علم می کنن اما اجازه کاری رو ندارد تنها هدف شون کشتن
و بردن هست و همه باید از روبا ها اطاعت‌ کنن و گر نه توسط سلطان‌ جنگل کار همه تمام است.از هر چند گاهی خروس ها اذان بی موقع سر می دهند، اما کسی به اذان آنها نماز نمی خوانند و زمانی سگ ها با وفا دار ترین حیوانات هستند و اما تعداد آنها کم هستند پاسداری آنها نتیجه معکوس دارد و گربه‌ ها خیلی با عاطفه هستند و فعلا عاطفه، محبت‌ ،عشق و...این ها در دنیای حیوانات چایی ندارد.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است