۱. زبان وحشتناک مرگ برای انسانیت است. در این زبان تنها ادبیات کشتار، شکنجه و اهانت را می‌شنوید، می‌خوانید و در نهایت مجبور می‌شوید تا بنویسید.

۲. نگاه خفت‌بار ظلمت است. در چشمان آن تنها انتحار، انفجار و سرکوب را می‌بیند. وقتی چشمان شما با آن پیوند می‌یابد، خشم بدن شما را فرا می‌گیرد و حاضر به قربانی می‌شوید، قربانی خود و خانواده خود برای اهداف رهبرانی که خود عاشق زندگی هستند.

۳. سیمای اسفناک تنفر است. در این سیما شما فقط تفسیری از استبداد، استکبار و وحشت را می‌خوانید و می‌بینید. حتا خواب شما به کابوس مرگ‌بار در می‌آید.

۴. فکر ویران‌گر فردا است. این فکر فردای شما را نابود می‌کند. امیدی برای آینده را در شما ترور می‌کند و زندگی شما را به جهنم مبدل می‌سازد.

۵. محلی برای کشتارگاه هنر و فرهنگ است. در این مسلخ تمام ارزش‌های هنری، فرهنگی، دینی و باور های درونی شما را به سان گردن سربازان جوان می‌بُرند.

۶. صحرای بی‌هدف برای امروز شمااست. در این صحرای سوزان شما سرگردان و بی‌هدف عمل می‌کنید. شما فقط یک مُرده متحرک هستید که اراده شما را رهبران عیاش تعیین می‌کنند.

۷. سرزمین زنده های بی‌شعور است. در این سرزمین بدن شما متحرک اما شعور شما منجمد گردیده است. شما فقط به ابزاری برای کشتن مبدل می‌شوید. کشتن، بهترین انتقام از زندگی برای شما معنا پیدا می‌کند.

۸. گروگان‌گیر ستم‌گار خانواده شمااست. وقتی شما به تندروی پیوستید، خانواده شما در گرو آن‌ها‌است و هرآن خطر نابودی را به‌گوش می‌شنوید.

۹. مدرسه‌ی کودکان ولی در اصل تاریک‌خانه قربانیان نوباوه‌گان معصوم است. در این مدرسه کودکان شما را ترور فکری و تجاوز اخلاقی می‌کنند. وقتی به کودک شما تجاوز فکری و اخلاقی شد، خودبه‌خود به مریض روانی و ماشین کشتار تبدیل می‌شود. کودک را به مدرسه می‌فرستید تا عدالت بیاموزد، اما قاتل برمی‌گردد. قاتلی‌که احتمالا نخست مادر، سپس خواهران، پدر و برادران را تیرباران خواهد کرد.

۱۰. آواره‌سرای خونین قربانیان است. در این آواره‌سرای شما و کودکان تان به دو سرنوشت گرفتار هستید، برای زنده‌ماندن باید دیگران را قربانی کنید و در غیر آن خود قربانی اجتناب‌ناپذیر هستید. چیزی‌که رادیکالیسم به شما و کودکان تان یاد می‌دهد فقط خون است و همین!

لطفا، لطفا و لطفا از برای خدا، از برای مادر و از برای هر آن‌کسی را که دوست دارید، نگذارید، خود و کودکان تان شکار تندروی دینی شود. تندروان دینی در داخل و خارج از کشور در کمین کودکان شما نشسته اند. این متن را برای کودکان و فرزندان جوان تان توضیح دهید. قبل از این‌که آنان‌را از شما بربایند، خود نجات شان دهید.

دکتر ملک ستیز

>>>   رحیم‌پور ازغدی، عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی ایران: برخی افراد می‌گویند عاشورا را سیاسی نکنید. خب ....!! کل عاشورا و کربلا سیاسی است. دعوا بر سر بیعت و حکومت است.

>>>   رادیکالیسم دینی همان است که تخم ان را عربستان و امریکا در مکاتب وهابی حقانی چرکستان کاشتند و امروز برای افغانستان ثمر میدهد

>>>   شما برای واقعه کربلا غیر سیاسی بودن
چه درک دیگر دارید ؟
رجبیان

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است