با وجود تاکید پیهم برای بازگشایی مکاتب متوسطه و لیسۀ دختران در افغانستان، نورالله منیر، سرپرست وزارت معارف حکومت طالبان، بار دیگر گفت که در مناطق دورافتاده مردم نمی‌خواهند که دختران ۱۶ سالۀ خود را به مکتب بفرستند.
آقای منیر روز یکشنبه ۱۱ سپتامبر (۲۰ سنبله) در سفرش به ولایت ارزگان، در خصوص دلایل بازگشایی مکاتب دختران گفت که در این مورد از متنفذین مناطق دورافتاده پرسیده شود که چند درصد آنان آماده اند تا دختران ۱۶ سالۀ شان را به مکتب بفرستند.
او افزود که فرهنگ و عنعنات افغان‌ها را می‌دانند و به گفتۀ وی، هر زمانی که برخلاف این فرهنگ کارهایی انجام شده، منجر به اعتراض مردم و صدور فتواها شده است.
آقای منیر گفت: "علت، اگر شما از بازار ارزگان کمی دورتر بروید، در روستاهای در دامن دشت و کوه‌ها از ریش‌سفیدان بپرسید که چند درصد مردم حاضر اند دختران ۱۶ و ۱۷ سالۀ شان را به مکتب می‌فرستند، پس روشن می‌شد که لازم نیست این سوال را از من بپرسید."

با آنهم او گفت که حکومت طالبان تلاش دارد تا شرایطی را فراهم کند که از یک سو مردم اعتراض نکنند و از سوی دیگر روند آموزش اصولی به پیش برود.
از یک سال به این طرف که طالبان بار دیگر قدرت را در افغانستان به دست گرفته اند، دختران بالاتر از صنف ششم از رفتن به مکتب محروم شده اند که منجر به واکنش‌های جدی داخلی و جامعهٔ بین المللی شده است.
این در حالی است که شهروندان افغانستان به کرات برای بازگشایی مکاتب دختران دست به تظاهرات زده و کمپاین‌های مجازی را نیز در این خصوص راه اندازی کرده اند.
باشندگان مناطق دوردست در افغانستان نیز خواهان رفتن فرزندان شان به مکتب اند تا آنان بتوانند به شهرها و روستا‌های شان خدمت کنند.

هم‌زمان با ادامۀ بسته‌ماندن مکاتب متوسطه و لیسۀ دختران در افغانستان، در تازه‌ترین مورد، شماری از دانش‌آموزان دختر در پکتیا روز گذشته با راه‌اندازی تظاهراتی، خواستار بازگشایی مکاتب شان شدند.
این دانش‌آموزان که شمار شان به ده‌ها نفر می‌رسید، صبح روز شنبه ۱۰ سپتامبر (۱۹ سنبله) در شهر گردیز، مرکز این ولایت، به جاده‌ها برآمده و شعارهای "حق آموزش برای همه" را سردادند.
بر اساس گزارش‌ها، چند مکتب که اخیراً در ولایت پکتیا به روی دانش‌‌آموزان دختر باز شده بود، روز گذشته دوباره بسته شد.
ماه گذشته نیز سرپرست وزارت معارف طالبان ادعا کرده بود که حکومت این گروه، هیچ مخالفتی با آموزش دختران ندارد: او افزوده بود"مردم در نقاط دوردست با تعلیم دختران مخالفت ندارند، بلکه در برابر بیرون‌شدن دختران شان از خانه حساسیت دارند. فرهنگ افغان‌ها در این مورد بسیار حساس است."

پیش از این جامعهٔ بین‌المللی به کرات از حکومت طالبان خواسته بود تا زنان و دختران از حق کار و آموزش محروم نکند و هر چه زودتر دروازه‌های مکاتب متوسطه و لیسه را به روی دختران بگشاید.
اما مقام‌های این گروه گفته اند که شرایط برای برگشت دختران به مکاتب مساعد نیست.
دو روز پیش، نمایندۀ ویژۀ وزارت خارجۀ ایالات متحده در امور زنان و حقوق بشر در افغانستان، از ادامۀ محروم ماندن دختران بالاتر از صنف ششم به آموزش در این کشور نیز انتقاد کرده بود.
به گزارش صدای آمریکا، رینا امیری به تاریخ نهم سپتامبر (۱۸ سنبله) در پیامی در صفحۀ تویتر خود با اشاره به بسته‌ماندن مکاتب متوسطه و لیسۀ دختران در افغانستان، نگاشته است که تاکنون هیچ کشور دیگر، مانع یادگیری آموزش دختران نشده است.

کد (9)

>>>   به این جناب وزیر باید تذکر داد که از ده ها سال به اینطرف مکاتب دخترانه در افغانستان وجود داشته و شامل شدن به مکاتب چه پسرانه یا دخترانه جبری نبوده بلکه اختیاری بوده و تا حال اختیاری است.
نمونه اش خود جناب وزیر صاحب محترم است که مکتب را انتخاب نکرده و به جایش در مدرسه دینی دروس خود را فرا گرفته.
دلیل جناب وزیر صاحب منطقی نیست چون نمیشود به خاطر یک تعداد مردم که نمیخواهند دختران شان به مکتب بروند دروازه مکاتب را به روی دختر هایی که میخواهند بروند بسته کرد.
دلیل دوم وجود مکاتب دخترانه از صنف اول تا ششم است.
یعنی یک تعداد کثیر مردم به خواست خود دختران شان در مکاتب شامل کرده اند و این به این معنی است که این تعداد دختران حق دارند تا تعلیمات خود را بعد از صنف ششم هم ادامه بدهند.
و در نهایت شما درب مکاتب را باز کنید بعد دیده شود که دختران برای ادامه درس می آیند یا نه.

>>>   از دست پروردگان ای اس ای و اجير بیگانگان چگونه مردم انتظار بازشدن مدارس و حرکت در راستای منافع کشور دارید. هر چیزیکه از طرف ملا های فریبکار پاکستاني و سازمان جاسوسی انکشور برای این خودفروخته ها دیکته می شود، مو به مو اجرا می کنند. این بردگان تهی وجدان حالا صرف به پایین تنه و شکم خود فکر می کنند و همه دنبال دختران نوجوان می‌گردند.
شمس تمنا

>>>   با تاسف مردم افغانستان در شرایطی زندگی میکنند که ////((طالبان))
سخن میگویند...
حنظله

>>>   برادران و خواهران، تاجیک و پشتون ، ازبک و هزاره ، ننگ آلود است اگر ستمگران را نشناسید و به ستم آنها فقط به منظور هم تباری و همزبانی و هم کیشی مهر تایید بگذاریم . افتخار آمیز خواهد بود که تاجیک و پشتون و دگران ، ستمگران هم تبار خود را افشا کنند .گویند تا ستمکار نباشد ستمگر وجود ندارد.
ایمل سینا

>>>   یک سال از حاکمیت طالبان گذشت.
دخترانی که صنف ششم را خلاص کرده بودند در پشت دروازه صنف هفتم منتظر ماندند.
با گذشت یک سال دخترانی که تازه صنف شش را خلاص میکنند هم به آنها پیوستند.
دخترانی که صنف ۷ تا ۱۲ بودند متوقف ماندند.
دخترانی که صنف اول فاکولته بودند پیش رفتند و جایشان خالی میماند.
صنف ۲ رفت به صنف ۳ و صنف ۳ رفت به صنف ۴ و صنف ۴ فارغ شدند یا میشوند و میوند به خانه چون حق کار را ندارند.
فعلا" فاکولته ها در صنف اول شاگرد ندارند.
یک سال بعد صنوف اول و دوم شاگرد ندارند.
دو سال بعد صنوف اول و دوم و سوم شاگرد ندارند.
۳ سال بعد صنوف اول و دوم وسوم و چهارم شاگرد نمیداشته باشند و این به این معنی است که تحصیلات عالی بخش دختران تعطیل میشود و دیگر هیچ داکتر و نرس و معلم زنانه تازه فارغ نمیشوند و چون کاروان زندگی در حرکت است و در مسیر حیات کارمندان صحی و تعلیمی و دیگر بخش ها به خصوص بخش زنانه یا ترک وطن میکنند و یا هم تقاعد و یا هم دلگیر می‌شوند وخانه نشین ، پس در ده سال بعد از امروز در ولایات درجه ۳ هیچ پرسونل طبی به شمول نرس و داکتر نداریم و در ولایات درجه ۲ انگشت شمار و در مراکز شهر های بزرگ یک تعداد اقل و حال برای ۱۵ سال و ۲۰ سال بعد حدس بزنید که چه میشود.
اما یک پیشرفت حتما" وجود خواهد داشت وآن کثرت دختران و زنان فارغ شده از مدارس آموزش قران وتعلیمات دینی و حافظان قران خواهد بود که موثریت شان بیشتر برای شخص خودشان و در قدم دوم برای ادامه تعلیم دینی دختران.
و آنگاه است که کشور ما سالانه یک تعداد زیاد داکتران زنانه و پرسونل طبی از پاکستان باید وارد کند .

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است