شماری از پناهجویان افغان که نزدیک به هفت هزار و ۵۰۰ نفر می‌رسند، راهپیمای اعتراضی برای دادخواهی راه انداختند. این پناهجویان عمدتاْ از اقلیت مردم هزاره افغانستان هستند که مدت «ده سال» می‌شود، در اندونزی گیر مانده‌اند.
به گفته این پناهندگان در چهار سال گذشته به دلیل سرنوشت نامشخص آنان «ده‌ها تن از پناهندگان جوان هزاره در اندونزی جان خود را از دست داده‌اند و تنها ۱۶ نفرشأن خودکشی و خودسوزی کرده‌اند.»

این پناهندگان و پناهجویان مدعی هستند که کشور اندونزی با توجه به اینکه زیر نظر کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل (UNHCR) ) و سازمان بین‌المللی مهاجرت (IOM) فعالیت دارد، در بیش از یک دهه گذشته «کوچک‌ترین توجه به حقوق انسانی آنان نکرده است.»
به گزارش بی بی سی، به گفته این پناهندگان آنان از سال ۲۰۱۸ تاکنون در هشت شهر کشور اندونزی دست به اعتراض مدنی زده‌اند. خیمه تحصن برپاکردند و حتی لب‌های‌شان را دوخته‌اند.
پناهندگان معترض می‌گویند که با توجه به اینکه از اقلیت هزاره هستند، راه برگشت برای آنان در افغانستان نیست و باید در یک کشور امن دیگر منتقل شوند.

کد (8)

>>>   کشور اندونیزیا امن است.از طرف دیگر هزاره ها و اندونیزیایی ها هم قواره هستند و هیچکس نمیداند که تو هزاره هستی و یا اندونیزیایی و در نتیجه مورد تبعیض قرار نمیگیری.
فقط زبان شان را یاد بگیرید،دیگر هیچ پروبلم نیست.
زبان شان نیز خیلی آسان است.مثل زبان چینی و جاپانی و دیگر زبانهای جنوب شرق آسیا است و حروف و کلمات این زبان ها در عوض گلو و جوف دهان و زبان و دندان ها،با بینی تلفظ میشود.
بینی خود را به کار بیندازید و بینی یاد بگیرید،دیگر هیچ پروبلم ندارید.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است