با روی کار آمدن دوبارهٔ طالبان به قدرت چه بخواهیم نخواهیم برخی از شخصیت ها، جریان ها و حتا اندیشه ها و فرهنگ ها به تاریخ پیوسته اند. این البته چیزی ست که در طول تاریخ گاهی به صورت طبیعی در طی مرور زمان و گاهی به اثر غلبهٔ گروه های مخالف ساز و کار های حاکم قبل از خود به وقوع پیوسته است.
امروزها که عدهٔ زیر عنوان ایجاد حکومت همه شمول توقع دارند تا دوباره سیستم و ساختار مشابه به گذشته با همان شکل و قیافه و با همان اشخاص و افراد روی کار بیاید، نه ممکن است و نه مناسب.
چون اگر آن نوع دولت و رژیم گذشته دلخواه جامعه و مردم بود فرو نمی پاشید . حالا که فرو پاشیده به این معنااست که نه رضایت ملی را داشته و نه کارکرد موثر سیاسی و اجتماعی را برای همگرایی ملی و ارایهٔ خدمات.

بنا براین تلاش دراین استقامت آب در هاون کوبیدن است بدون آنکه نتیجهٔ مثبت و ملموسی در قبال داشته باشد.
به نظر بنده بهتر آن است تا در نخست تعریفی غیر ازین برای ایجاد دولت همه شمول ارایه شود و بعد تمرکز بیشتر روی نهادینه کردن ارزش های ملی همه شمول باشد تا افراد و جریان های کلیشه ای در سایهٔ حمایت کشورها، سازمان و حلقات خارجی.
بنده فکر می کنم که درین صورت می توان هم به توافق نسبی حاکمان موجود در افغانستان برای یک راه حل سیاسی مطلوب رسید، هم به شناسایی چهره ها و جریان های تازه دست یافت و هم برای ورود شخصیت ها و جریان های سیاسی سالم و صادق گذشته نیز زمینه سازی کرد.

باران صالحی

>>>   👨‍👩‍👧‍👧👨‍👩‍👧👨‍👦‍👦 بنظر من که فعلا طبق پیشنهاد و نظریه جناب باران صالحی البته قسما/تاحدی ایجاد دولتی شود تا که زمینه بهتری برای برنامه بعدی ترتیب و آماده شود،
آنهم بطرف فدرالی ساختن یا شدن، که چندی بعد به کشور و مردم ما تجدید هویت و هویت سازی مشخص و صورت گیرد تا که در موقع مناسب به سمت و سوی تقسیم بندی سمتی قومی-تباری و تجزیه درست و خوب آماده و سوق گردیم.
تا که از مداومت (تباهی کشور حذف زبان و قومی، تعصب برتری جویی قومی و...........از فاجعه پیهم انسانی بشری و خونریزی بین الافغانی) ۱۳۰ و یا ۲۷۰ ساله نجات و خلاص شویم 👭👬👫

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است