رژیم طالبان در این اواخر برنامه اخذ امتحان مسایل فقهی و دینی را از مامورین دولت آغاز کرده‌اند؛ آزمون که از سوی مأموران وزارت امر به معروف و نهی از منکر این گروه گرفته می‌شود که آخرین مورد جدید آن، اخذ امتحان فقهی ودینی از کارمندان دادستانی میباشد.
پس از سقوط نظام سیاسی جمهوریت در افغانستان به دست طالبان، تعداد از مامورین اداره دادستانی کل که اکنون تحت کنترل این گروه هستند، همچنان کارمند این نهاد هستند و به کار خود ادامه می‌دهند.
بسیاری از این کارمندان دارای تحصیلات عالی در رشته شرعیات و حقوق به سطح ماستری تحصیل نموده اند و سال ها در این رشته‌ها تحقیق کرده‌اند.
وزارت مذکور پیش از این از کارمندان وزارت معارف، معلمان، کارمندان وزارت امور خارجه، شهرداری کابل، کارمندان بسیاری دیگر از ادارات دولتی، امتحان مسایل فقهی و دینی اخذ نموده است.
مأموران این وزارت همچنان در ادارات دولتی به کارمندان مسایل ابتدایی دینی را زیر نام «آموزش مسایل عقیدتی و دینی» آموزش می‌دهند و اشتراک کارمندان در این آموزش‌ها اجباری است.

استحقار و استخفاف مأموران ادارات؛
رژیم طالبان در حالی از مامورین دولت امتحان مسایل فقهی و دینی می‌گیرند که آنها در خانواده‌های مسلمان و متدین زاده شده ‌اند، اصول و فروع دین را در کوچکی تعلیم دیده‌اند و فریضه‌های دینی را به صورت مرتب انجام می‌دهند.
پرسش هایی که این مامورین وزارت مذکور از کارمندان دولت می‌پرسند، بسیار بسیط و ابتدایی است و هر مسلمانی آن را می‌داند؛ همانند مسایلی مربوط به نماز، وضو و تعداد کتاب‌های آسمانی.
اما سوال اساسی این است که چرا رژیم طالبان این مسایل بسیط و ابتدایی عقیده را که هر مسلمانی به محض اینکه به سن بلوغ و تکلیف برسد آن را می‌آموزد، از مامورین دولت می‌پرسد؟
یکی از دلایل اساسی، می‌تواند توهین مامورین دولت از سوی طالبان به این بهانه باشد. چه بسا آنها می‌خواهند به مامورین دولت این را بگویند که از نگاه ما (طالبان)؛ شما (کارمندان حکومت پیشین) مسلمان کامل نیستید و ابتداییات را هم نمی دانید و ما از شما آزمون می‌گیریم تا مسلمانی تان برای ما ثابت شود.

اکراه به تمکین؛
غایت دیگر از اخذ آزمون مسایل فقهی و دینی از مامورین دولت توسط طالبان می‌تواند ملزم کردن آنها به تابعیت از اوامر افراطگرایانه آنها باشد.
رژیم مذکور علاوه بر اینکه در پی تحقیر مامورین دولت هستند، می‌خواهند آنها را مطیع خود نیز بسازند و یکی از مسالک آن، مجبور کردن آنها به انجام کارهای باورشان هست.
بسیاری از مامورین دولت می‌دانند که مأموران وزارت امر به معروف و نهی از منکر نه تنها سواد دینی ندارند، بلکه سواد خواندن و نوشتن کافی نیز ندارند؛ اما اکنون به دلیل کار در دولت و شرایط بدی اقتصادی که گرفتار هستند، ناگذیر هستند که از این مأموران بی‌سواد اطاعت نمایند، زیر درس نما آنها بنشینند، به سوالات آن در مورد مسایل فقهی و دینی جواب بگویند و ظاهر خود را مطابق مطالبه آنها بابر بسازد.
رژیم طالبان افزون بر اینکه مامورین دولت را ناگزیر کرده‌اند که آزمون مسایل فقی و دینی را سپری کنند، آنها را تابع ساخته اند که ریش خود را بلند بگذارند، کلاه بر سر داشته باشند و موهای خود را نیز دراز (طویل) بگذارند.

کدام مسایل فقهی و دینی تدریس می‌شود؟
موضوعات که از جانب مامورین وزارت امر به معروف و نهی از منکر رژیم طالبان تدریس میشود مسایل چون؛ نماز و آموزش‌های ابتدایی که هر مسلمان آن را در خانه می‌آموزد، درس داده می‌شود. جزوه‌ درسی محور تدریس شان «تعلیم الاسلام» نام دارد.
این جزوه، از چهار قسمت تشکیل شده است. قسمت نخست آن در مورد چگونگی آذان، روش وضو و روش ادای نماز است. قسمت دوم بخش اول این کتاب موارد عقیدتی است که موضوعات شامل فرشتگان، کتاب‌های آسمانی، پیامبران، قیامت، تقدیر و زندگی پس از مرگ میباشد. در ضمن آموزش احکام اسلامی، شرط اول نماز، بیان غسل، بیان مسح بر موزه‌ها، حکم مسح بر زخم، بیان استنجا و بیان حکم آب‌ها از جمله آب‌ چاه‌ها از بخش‌های دومی جزوه درسی مذکور میباشد.
بخش سوم و قسمت اول این جزوه را توحید، ولایت و اولیای خدا و معجزه و کرامت تشکیل می‌دهد. قسمت دوم این بخش شامل فرایض و سنت‌های وضو، مستحبات وضو، شکننده‌های وضو، مسایل غسل، نجاست و استنجا، تیمم، پوشیدن عورت و سایر مکلفیت‌هایی که در نماز رعایت شود، گنجانده شده است. در بخش چهارم بیان کفر و شرک، بیان بدعت‌ها و گناهان ذکر شده است. بخش‌های دیگر آن به اعمال اسلامی و شکننده‌های وضو و نماز و روزه اختصاص داده شده است.

وزارت امر به معروف و نهی از منکر رژیم طالبان، قبلا طی یک نامه رسمی به ادارات دولتی اعلام کرده است که کارکنان مرد باید از این پس عمامه بر سر بگذارند و ریش بلند داشته باشند. در این نامه، کسانی که از این امر سرپیچی کنند، به مجازات و احضار به دادگاه تهدید شده‌اند و در ادامه، هشدار داده شده است که از تاریخ دریافت این نامه، کسانی که این دستور [بر سرگذاشتن عمامه و داشتن ریش بلند] را رعایت نکنند، "به دادگاه مربوطه معرفی و اخراج می‌شوند".
این دستور طالبان دقیقا مشابه دستورهای ۲۲ سال پیش این گروه در دور نخست حاکمیت شان بر افغانستان است. در آن زمان نیز در بسیاری از ولایات افغانستان داشتن عمامه و ریش برای کارمندان ادارات دولتی اجباری بود.

حامیه نادری

>>>   اولااز وزیر امربه معروف طالبان بپرسید
که چگونه تحصیل علم را مباح میدانی در حال که پیغمبر اکرم انرا به زن و مرد فرض میداند و فراگیری آنرا و لو در کشور چین باشد امر میکند ؟؟؟؟
جواب مستند قرآنی شما مطلوب است .نه
عندی و ذهنی شما و مانند شما و آثار
جعلی و خود تراشی .
حبیب الله منصوری

>>>   هم وطن طالبان آدم کش امتحان آدم کشی می گیرد
که بیشتر آدم کشتن که زیا د ترنوکری وهابی بوده
امتحان سر جدا کردن از پشت گردن
امتحان زنده به گورکردن پنجشیریها
امتحان تیرباران دایگندی
امتحان کشتن ملت با هم دستی پاکستان شیطان
امتحان غصب زمین تاجیگها وهزاره ها
امتحان چشم دوختن با دختری مردم
وهزاران امتحان جنایت دیکر

>>>   هم وطن ضرب المثل است
آدمی که خودش راه کم کند نمیشود راه سوال کرد
با آدم جهل میشود اعتبارکرد خیر

>>>   امتحان دنی لیاقت میخواهد نه هر طالیب آدم کش
هزاران حیف نام دین که بدست بی دین آفتاد

>>>   ملت افغانستان همه در یک زندان بزرگی به نام افغانستان زندانی اند و طالبان بی ظرفیت به مثابه زندان بان ها هر حماقتی که دل شان شود بالای این ملت انجام میدهد.
راه حل
با آب شدن یخ ها و شروع فصل بهار گلیم طالبان از جنوب و شرق جمع خواهد شد و شملل شاهد درگیری های خونین بین داعش و طالب خواهد بود و در نهایت برنده این بازی در مقابل جبهه مقاومت ملی سر تسلیم فرو خواهد آورد.

>>>   اینها ....آبوجهل است نمیشود به اینها اعتبار کرد
این .....آوغان آدم نمیشود
آوغان اکر لقمان شود
فرمانده کرهان شود =
آخر همان چوپان شود
اکر نشد بچه بازان شود
هزاران حیف نام انسان هزاران حیف نام آدم که
اینها خود را آدم میگوید بوی از انسانیت نبردن

>>>   یک فرق بزرگ بین آدمی و طالب وجود دارد و آن این است که :
آدمی می آموزد و تعقل میکند و بعد عمل میکند.
طالب می آموزد و عمل میکند اما از تعقل به دور است.
مثلآ آدمی می آموزد که کارد وسیله یی است برای بریدن ، بعد عقل خود را به کار میگیرد که چه چیز را باید ببرد و چه چیز را نبرد و آنگاه که دست اش به کارد رسید عقل اش حکم میکند که با کارد نباید انسان را بکشد اما میتواند در کار آشپزخانه استفاده کند و در قصابی و سلاخی حیوانات استفاده کند و همینگونه باقی وسایل و شیوه استفاده از آن را به کمک عقل می آموزد و به کار میگیرد
اما طالب
برای آموزش علوم به مدرسه میرود و به مجرد داخل شدن به مدرسه تفکر و تعقل را تحویل دربان میدهد و با مغز خالی میرود و با مغز پر از تلقینات بیرون میشود و می آموزد که با تفنگ چگونه بکشد و آنگاه که تفنگ دست اش رسبد بی دریغ میکشد و بی هراس میخرامد و حتی در صف اول نماز در داخل مسجد بنده های خدا را میکشد و امید رفتن به بهشت را هم دارد ، حال شما بگویید که همچو موجودی بهره بی از عقل برده است؟؟؟؟؟؟

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است