یکی از شرکت‌های مهم ترکیه در سفر رییس اداره خط آهن حکومت افغانستان، پیشنهاد استخراج معادن افغانستان در مقابل تولید ریل را ارایه کرده است.
به گزارش تسنیم، «بخت الرحمان شرافت» رییس اداره خط آهن حکومت افغانستان در سفر به ترکیه از شرکت ذوب آهن «کاردمیر» بازدید کرد.

اداره خط آهن حکومت افغانستان در توییترش نوشت، بخت الرحمان شرافت و «عبدالمالک روحانی» مسوول ارتباطات بین‌الملل اداره خط آهن حکومت افغانستان در راس هیاتی در سی و یکمین نشست بخش خاورمیانه اتحادیه بین‌المللی خطوط آهن در ترکیه شرکت کرده‌اند.

«سرکان اتامیر» رییس شرکت ذوب آهن کاردمیر به هیات افغانستانی پیشنهاد کرده است در مقابل استخراج معادن افغانستان، ریل تولید کند.
وی همچنین گفته است این روند در کشورهای دیگر نتیجه مثبت داشته است.

با این حال، رییس اداره خط آهن حکومت افغانستان اظهارداشت درباره این پیشنهاد در کابل بحث‌هایی شده است و در صورت توافق برنامه ریزی به عمل خواهد آمد.
هیات حکومت افغانستان از بخش‌های مختلف شرکت ذوب آهن ترکی دیدن کرده است.
پیش از این نیز هیاتی از حکومت افغانستان برای گفتگو درباره خط آهن به کشورهای ازبکستان و ایران سفرهایی انجام داده بود.

کد (7)

>>>   تجارت معدن افغانستان به یک دزدی تمام عیار تبدیل شده است.
یک شرکت چینی می آید و میگوید که ما با دولت افغانستان مشترکاً در استخراج نفت سرمایه گزاری میکنیم.چون دولت افغانستان غریب است و پول کافی ندارد،ما برایش کمک میکنیم،تنها پانزده فیصد پول سرمایه گزاری را دولت افغانستان بدهد و ما بقی هشتاد و پنج فیصد را ما میدهیم .بعد ازین که نفت استخراج شد،هرکس نظر به مقدار سرمایه گزاری اش از نفت بهره مند شود.
خی است اگر دولت افغانستان این پانزده فیصد پول را هم ندارد،ما به دولت افغانستان قرضه با بهره چند فیصد میدهیم و زمانی که ما نفت را استخراج کردیم،اول از پانزده فیصد سهمیه نفت افغانستان،ما پول قرضه خود را همراه بهره میگیریم،بعد از خلاص شدن قرضه ما،دولت افغانستان میتواند از پانزده فیصد سهم خود ار نفت استخراج شده بهره مند شود.
وزیر معادن میگوید که والله این خو به نقص ما تمام میشود.
اینجاست که شرکت متذکره به وزیر معدن یک مقدار پول رشوت میدهد.
وزیر معدن میگوید که اگر این پیشنهاد را در جلسه اقتصادی به رییس الوزرا پیشنهاد کنم،او نخواهد قبول کرد.
این است که یک مقدار پول به رییس الوررا نیز رشوت میدهند.
و بدینترتیب شرکت موصوف هم از پول قرضه داده شده به دولت افغانستان با بهره سود میبرد و هم هفتاد و پنج فیصد نفت استخراج شده را مفت و رایگان میبرد.
حالا شرکت ترکی نیز،طور مثال استخراج معدن لاجورد بدخشان را در مقابل ساخت راه آهن قرار داد میکند.
حالا شما قیمت آهن را با قیمت لاجورد مقایسه کنید و در یک دکان جواهر فروشی بروید و یک چکش آهنی به زرگر بدهید و برایش بگویید که یک سیت گردنبند و گوشواره و دست بند لاجوردی به من بدهید.
ببینید که شما را زده زده از دکان خود خواهد بیرون کرد و یا نه؟
حالا اگر یک دولت قانونی و دموکراتیک بر پایه دموکراسی و انتخابات باشد و نمایندگان مردم در پارلمان به اساس اراده مردم در انتخابات،انتخاب شوند و این قرار داد جهت رای گیری به پارلمان فرستاده شود،اگر واقعاً نمایندگان مردم باشند،به این قرار داد رای متفی میدهند.اما اگر مثل پارلمان دولت گذشته که سرا پا فساد بود و هر وکیل پارلمان برای خود یک خانه مجلل سه طبقه یی جور کرده بود،باشد،باز هم رشوه و فساد است و همان خرک و همان درک.

بهترین نوع قرارداد این است که یک شرکت خارجی بیاید و در استخراج معدن سرمایه گزاری کند.بعد از استخراج معدن،پول سرمایه گزاری شده خود را از مدرک فروش مواد معدنی بگیرد و بعداً این مواد معدنی به قیمت بین المللی بازار فروخته شود و عشر خود را از معدن بگیرد و باقی را به دولت بدهد.یعنی نود فیصد معدن از دولت و ده فیصد از شرکت.
آیا شما کدام دهقان را دیده اید که بعد از برداشت کشت،نود فیصد آن را خودش بگیرد و ده فیصد را به زمیندار بدهد؟
شرکت ها نیز مثل دهقان هستند که در زمین یک کشور و دولت دیگر کار میکنند.

>>>   چیزی باید داد تا چیزی به دست آورد.
طالب را عادت بود تا چیز بدهد تا پول له دست آرد و حالا طرف ترکی به جای چیز معدن میخواهد و به جای پول خط ریل میدهد.

>>>   می خواد معادن بگیرند وبه جاش ریل بی کیفیت در افغانستان احداث کنند

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است