یک خانواده تاجیکستانی که سه دهه است در افغانستان زندگی می‌کند، از عدم دریافت حق پناهندگی و نبود فرصت‌های کاری شکایت دارد.
اعضای این خانواده می‌گویند که در حکومت‌های پیشین بارها از بهر حل مشکلات شان مراجعه کرده‌اند؛ اما هیچ کسی به داد آنان نرسیده است.
آنان از حکومت سرپرست و سازمان جهانی مهاجرت خواهان همکاری هستند.

تاج نسا، همسر امیر حمزه حلیموف شهروند تاجیکستان، به طلوع‌نیوز گفت: «حق و حقوق ما داده شود. یک‌جای باشد که من با اولادهایم یکجا شوم. فعلا همه‌ی ما تیت و پاشان استیم.»
بانو نسا می‌گوید که شوهرش از مخالفان امام علی رحمان، رییس‌جمهور تاجیکستان بود و به همین دلیل کشور شان را ترک کرده و به افغانستان پناه آوردند.
سه پسر این خانواده در افغانستان متولد شدند. آنان می‌گویند که مکتب را در لیسه حبیبه کابل به پایان رساندند؛ اما به علت نداشتن سند، از ادامه تحصیل و کار دور مانده‌اند.

عبدالله، پسر امیر حمزه حلیموف، گفت: «پنج سال از مکتب خلاص کردنم می‌شود. فعلا من از حق تحصیل و آموزش محروم استم. زیاد تلاش کردم و به وزارت‌ها رفتم که تحصیل خود را ادامه بدهم، اما نتوانستم بخاطری‌که ریاست که مراجعه می‌کردم از من تذکره می‌خواستند.»
پدر این خانواده می‌گوید که زندگی در افغانستان برای شان دشوار شده و ناگزیر اند دوباره مسیر مهاجرت را در پیش گیرند.

امیر حمزه حلیموف به خبرنگار طلوع‌نیوز گفت: «حق کار را نداریم. فعلا ما خواهش می‌کنیم که سازمان ملل متحد و از دولت فعلی که سرنوشت ما را روشن سازد. ما یک پناهنده استیم، پناهنده سیاسی هستیم و به افغانستان پناه آورده‌ایم.»
افغانستان که از سال‌ها بدینسو قانون پناهندگی ندارد که بر بنیاد آن حقوق پناهجویان تعریف گردد.

کد (8)

>>>   🗨 خدا را شکر بگو آقای تاجیکستانی!
که اول هویت افغانیت=محرومیت را ندارید و ...افغان فغانی نیستید،
اگر در جمله خرپشتون جاهلیت داخل شوید ممگن چانسی دریابید اما دنیا و آخرت را از دست میدهی.
فکر میکنم خودت در اشتباه افتادی که کی خودت را محروم از وطن و گمراهت کرده، به خودت و افکارت تجدید نظر کنید.

>>>   اقای تاجکستانی اگر پشتون پاکستانی میبود حالا هم تذکره افغانستان را برایش میدادند و هم در قوش تیپه زمین مفت برایش میدادند

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است