در پی اعتصاب غذای فعالان زن افغان از جمله تمنا زریاب پریانی، وزارت خارجه آلمان گفته که ارسال کمک به افغانستان را «تعدیل» کرده است.
این وزارت در ایمیلی در پاسخ به سوال افغانستان اینترنشنال نوشته که به جایی کمک می‌فرستد که زنان می‌توانند کار کنند.

فیلیپ هرتزوگ، از بخش رسانه‌ای وزارت خارجه آلمان در این ایمیل خود به افغانستان اینترنشنال نوشت که مقام‌های این وزارت با این معترضان تماس دارد و به مشورت با آنها و فعالان مدنی افغانستان ارزش قایل است.
این مقام وزارت خارجه آلمان در ایمیل خود تاکید کرده آلمان در صورتی و در جایی کمک می‌فرستد که تضمین شود که این کمک‌ها به زنان و کودکان می‌رسد.

آقای هرتزوگ، افزوده دولت فدرال این کشور در رویکرد خود در قبال طالبان ثابت‌قدم است.
او توضیح داد: «ما نقض حقوق بشر توسط طالبان، به ویژه تبعیض سیستماتیک علیه زنان و دخترانی را که به زور از زندگی عمومی در افغانستان بیرون رانده می‌شوند، به شدت محکوم می‌کنیم».

آقای هرتزوگ درباره اصلاحاتی که در روند ارسال کمک‌های بشردوستانه به افغانستان آورده، توضیح داده است: «ما در جایی که زنان می‌توانند به کار خود ادامه دهند و در جایی که می‌توانیم تضمین کنیم که زنان و کودکان می‌توانند به این کمک‌ها در دسترس باشند، کمک می‌کنیم».

پیشتر قطع فوری کمک‌های مالی به طالبان، یکی از خواست‌های اساسی زنان فعال افغان بود که در شهر کلن اعتصاب غذا کرده بودند.
با این حال وزارت خارجه آلمان در ایمیل خود درباره دیگر خواست‌های زنان معترض از جمله، به رسمیت شناختن آپارتاید جنسیتی در افغانستان تحت کنترول طالبان، چیزی نگفته است.

تمنا زریاب پریانی، فعال معترض افغان و همراهانش که از دهم تا ۲۱ سنبله در شهر کلن آلمان اعتصاب غذا کردند، پیشتر گفته بود دولت آلمان هنوز پاسخ قناعت‌بخش به خواست‌های او ارایه نکرده است.
خانم پریانی، که در ۲۱ سنبله به اعتصاب غذای خود پایان داد، گفت به‌زودی وارد دومین مرحله دادخواهی خود می‌شود تا مقامات آلمان و سازمان ملل را پاسخگو نگهدارد.

تمنا زریاب پریانی گفته است در ۲۰ سنبله با گئورگ کلوسمان، رئیس بخش افغانستان و پاکستان در وزارت خارجه آلمان مذاکره یکساعته انجام داده ولی این دیپلومات آلمانی به سوالات اصلی او پاسخ نداده است.
این فعالا حقوق زنان افزوده است: «معترضان چند سوال مشخص و واضح را از آقای کلوسمان پرسیدند: آیا آلمان حاضر است آپارتاید جنسیتی در افغانستان را به‌رسمیت بشناسد؟»

خانم پریانی گفته است: «اگر پاسخ این است که به‌رسمیت شناختن آپارتاید جنسیتی در افغانستان به یک سازوکار حقوقی و مشوره با حقوقدان‌ها و مقامات قانون‌گذار نیاز دارد، آیا آلمان آماده است این روند را آغاز کند؟ اگر فکر می‌کنید این سازوکار زمان‌گیر است، چقدر زمان خواهد گرفت؟»
این معترض همچنین گفته است: «نماینده وزارت خارجه آلمان هیچ یک از این سوالات را پاسخ نداد».

کد (8)

>>>   تمنا زریاب!
گاو کلان در آغیل.
من نمیدانم که آیا دولت آلمان چند بوجی آرد و یا روغن به مردم افغانستان کمک کرده است و یا نه. اما دولت امریکا هفته وار چهل میلیون دلار به دولت طالبان کمک میکند.
بنأ برو از دولت امریکا بپرس.
در آلمان یک گروپ بنام طرفداران محیط زیست یگان وقت خود را در روی سرک ها سرش میکنند و سرک ها را بند میکنند که همراه موتر از یک شهر به شهر دیگر که صد ها کیلومتر راه است،نروید،بلکه بخاطر حفظ محیط زیست از بایسکل استفاده کنید،خیر است اگر چند روز بعد تر بر سر کار روزانه تان برسید.
دریوران بیچاره تره تره طرف شان سیل میکنند و چیزی نمیگویند و زیر دل با خود میگویند که با این دیوانه ها چی بگوییم؟
پلیس نیز غرض شان ندارد.
کدام کس برایشان پیشنهاد کرد که بیایید و میرویم به امریکا و در آنجا نیز بخاطر حفظ محیط زیست،خود را در سرک سرش میکنیم و سرک را بند میکنیم.
چند نفر شان رفتند به امریکا و در کدام شهر امریکا که نفت زیاد تولید میکرد،در روی سرک خود را سرش کردند.
یک وقت بود که موتر های پلیس امریکایی غو غو کرده آمدند. پلیس ها مجهز با اسلحه و راکت انداز داز یخن هایشان گرفته آنها را از روی سرک بیرون کردند و در کنار سرک پای خود را در گلون شا گذاشته تفنگ را به پیشانی گذاشته گفتند:don't move.I kill you. همه شان را اولچک کرده به زندان افگندند.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است