از شهر شلوغ پیشاور عبور می‌کنیم و از مسیر خیابان «کوهات» به آرامی وارد دامنه «دره آدم‌خیل» می‌شویم.
کوه‌های اطراف به هم نزدیک می‌شوند و صدای شلیک گلوله به گوش می‌رسد. مشتریان قبل از خرید، سلاح‌ها را امتحان می‌کنند تا مطمین شوند درست کار می‌کنند.
در میان کوه‌های زیبای آدم‌خیل، مغازه‌های پر از اسلحه و کارخانه‌های کوچک سلاح‌سازی در دو رسته بازار، همسفرم را حیرت‌زده کرد.

تولید تسلیحات نظامی در «دره آدم‌خیل» از حدود ۱۳۰ سال پیش، در دوره اشغال منطقه توسط بریتانیا آغاز شد. بازار این کارخانه‌ها در دهه ۸۰ و ۹۰ میلادی که جهاد افغانستان علیه شوروی سابق جریان داشت، گرم شد.
من و همسفرم وارد دکانی می‌شویم که دو نوع اسلحه امریکایی M4 و M21 جلو در مغازه آویزان است.
دکان‌دار می‌گوید: قیمت یک تفنگ امریکایی از ۴۰۰ هزار روپیه پاکستانی آغاز می‌شود و تا ۷۵۰ هزار روپیه پاکستانی می‌رسد. او می‌گوید می‌تواند سلاح را در هر جای پاکستان به خریدار تحویل دهد.

یکی دیگر از دکان‌داران که نمی‌خواهد نامش فاش شود، می‌گوید: «سلاح‌ها و مهمات آمریکایی مانند گلوله، دوربین‌های شب‌بین و لباس‌های زرهی در این بازار آورده می‌شود».
به گفته او این سلاح‌ها از اعضای طالبان افغانستان و سربازان دولت سابق در این کشور خریداری شده است.
به گفته این دکان‌دار «این یک تجارت زنجیره‌ای است. سلاح‌ها از مسیرهای صعب‌العبور قاچاق و به پاکستان آورده می‌شود و اینجا بازار گرمی دارد».
این مغازه‌دار، فروش سلاح‌های امریکایی را «بازار خاصی» می‌داند. همه نمی‌توانند این سلاح‌ها را بخرند چون قیمت آن بالاست، اما با این حال این سلاح‌ها به مقدار زیادی فروخته می‌شود.

فروشنده تجهیزات امریکایی در بازار آدم‌خیل می‌گوید سلاح‌های امریکایی که از ناتو در افغانستان به‌جا مانده، علاوه بر پاکستان به کشورهای دیگر نیز می‌رود. او گفت این سلاح‌ها از طریق ایران به عراق، سوریه، ترکیه و از شمال افغانستان به کشورهای آسیای میانه نیز قاچاق می‌شود.
در جریان گفتگو، دو جوان تیره‌پوست کوتاه‌قد با یک مترجم افریدی، وارد مغازه شدند و به زبان عربی شروع به سخن گفتن کردند: «ما از مسقط، [پایتخت عمان] آمده‌ایم و سلاح کار داریم.»
او اول یک اسلحه امریکایی را امتحان کرد و بعد متوجه یک سلاح روسی شد. به همراهش گفت: «این سلاح خوبی است.»

مشعل خان، دکان‌دار، چند میل سلاح امریکایی را روبروی ما گذاشت. به نظر می‌رسد برخی از این سلاح‌ها قبلا استفاده شده‌اند. روی برخی از آنها نام و یادبود مالکان قبلی آن‌ها نوشته شده است.
از زرور افریدی، دکاندار، پرسیدم که آیا به اعضای تحریک طالبان پاکستان (تی‌تی‌پی) نیز سلاح می‌فروشد؟
دکان‌دار گفت: «بعد از فرار امریکا [از افغانستان]، هزاران میل سلاح به اینجا آمد، ما نمی‌بینیم که خریداران چه کسانی هستند. یک اصل این بازار این است که سلاح را بفروش ولی شناسنامه خریدار را نگاه نکن».

علاوه بر سلاح‌های اصلی، بازار از سلاح‌های کپی شده از سلاح‌های امریکایی پر است. به نظر می‌رسد دیگر مردم کلاشینکف روسی را فراموش کرده و اکنون مدل امریکایی 21M4 مد شده است.
خوشحال خان، فروشنده اسلحه می‌گوید: «قیمت یک میل M4 امریکایی که در اینجا ساخته می‌شود یکصد و پنجاه هزار روپیه پاکستانی و قیمت M4 اصلی بین چهار صد تا پنجصد روپیه پاکستانی است».

مقامات پاکستانی پیش از این بارها شکایت کرده‌اند که تحریک طالبان پاکستانی با استفاده از دوربین‌های شب‌بین و سلاح‌هایی که نیروهای امریکایی در افغانستان به‌جا گذاشتند، سربازان آنان را می‌کشند.
به‌جا ماندن تجهیزات امریکایی در افغانستان، انتقادهای گسترده‌ای را در امریکا نیز برانگیخته است. دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور پیشین امریکا پیش از این گفته موترها و تسلیحات نظامی امریکایی در اثر تصمیم‌های اشتباه جو بایدن، رئیس‌جمهور امریکا در افغانستان به‌جا ماند.

بازار آزاد خرید و فروش تجهیزات نظامی امریکایی در منطقه آدم‌خیل در حومه پیشاور، تایید می‌کند که انبار اسلحه در این بازار می‌تواند خطری برای منطقه باشد.
هنوز معلوم نیست که آیا پاکستان، به شکایت از امریکا بخاطر به‌جا ماندن تجهیزات نظامی در افغانستان اکتفا می‌کند، یا اقدام عملی برای مهار خطری که امنیت این کشور را تهدید می‌کند انجام خواهد داد.

سمیع یوسفزی
انترنشنال

>>>   چال بازی های امریکا است.
به مخالفین دولت های مختلف در منطقه سلاح و مهمات یا میفروشد و یا کمک میکند تا در مقابل دولت هایشان اغتشاش کنند،بعداً ادعا میکنند که این سلاح ها را آنها از بازار پشاور خریدند که توسط طالبان به آنها فروخته شده اند و ما با طالبان ارتباط نداریم و خود دولت های منطقه با طالبان ارتباط دارند و این دولت ها خودشان طالبان را برسمیت شناختند. خود شان میدانند و کار شان .به ما غرض نیست.
امریکا بخاطر منافع خودش با دولت های بنیاد گرا و گروپ های بنیاد گرای اسلامی جور می آید و به آنها سلاح میدهد.چنانچه در جنگ افغانستان علیه شوروی به مجاهدین و القاعده سلاح داد.
با کمونست های چین جور آمد و ریچارد نکسن رییس جمهور امریکا به دیدار مائواستنگ رفت و قوای خود را از ویتنام خارج کرد و در چین سرمایه گزاری را شروع کرد.
با کارتل های مواد مخدره امریکای لاتین و مثلث طلایی لائوس و تایلند و کمبودیا و تریاک فروشان افغانستان دست داشت و دارد.
از پینوچت خونخوار دفاع کرد.
خلاصه برای منافع سیاسی و نظامی و اقتصادی خود،بدون در نظر داشت حقوق بشر با تمام گروه ها و کشور های ناقض حقوق بشر خودش ارتباط دارد،بعداً دعوی حقوق بشر نیز میکند.
رونالد ریگن گروه های بنیاد گرا اسلامی را،بشمول ربانی و مجددی و یونس خالص و غیره را در هنگام جنگ افغانستان در قصر سفید به حضور پذیرفت،حالا سالگرد مهسا امینی را که در ایران به جرم نداشتن حجاب در زندان بود و در اثر مریضی تلف شد،میگیرد و رژیم آخوندی و ملایی ایران را محکوم میکند.
مگر زبانی و یونس خالص و گلبدین و دیگران،آخوند ها نبودتد که از آنها دفاع کردی و به قصر سفید خواستی شان و در مقابل رژیم دموکراتیک افغانستان از آنها دفاع کردی و آنها را مسلح کردی؟
از همه جالب این که حالا خود را مدافع حقوق زنان افغانستان نیز میداند و گروپ طالبان را که خودش در مقابل ربانی در سال ۱۹۹۵ بمیان آورد و در سال ۲۰۰۱ برطرف شان کرد و در سال ۲۰۲۱ دوباره به قدرت رساندشان،محکوم میکند که حقوق زنان را در نظر نمیگیرد.
خلاصه این که امریکا سر هزار شیطان را خاریده است و بد ترین شیطان روی زمین است.

>>>   مهم این نیست که کی شیطان است و کی نیست.
مهم این است که در این آشفته بازار سیاست و اقتصاد و در این دهکده کوچک جهانی تو کی هستی و چه وزن و چه مقداری داری؟؟؟؟؟
هر بازاری را قانونی است و در آشفته بازار جهان فعلی قانون زر و زور و تزویر حاکم است ، اگر از این هرسه بهره‌مند بودی تو برتر از امریکا هستی و اگر دو تا را داشتی برنده هستی و اگر یکی را داشتی میتوانی شریک باشی و اگر هیچکدام را نداشتی مصرفی بیهوده هستی که نه دانش و نه فهم و نه اخلاق و نه دینداری و انسان مداری ات خریداری ندارد.
یکی و خلاص

>>>   به نظر دهنده دوم!
وظیفه ژور نالستان رساندن واقعیت به مردم است. رسالت وی نیز چنین است.
ما چرا دولت گذشته را که بیست سال در حاکمیت بود و پر از فساد بود،محکوم کردیم؟
بخاطری که این یک واقعیت بود.
حتی خود دولت امریکا که سازنده این دولت بود.خودش در بعضی جالات اقرار میکرد که در انتخابات در افغانستان تقلب صورت گرفته است.
پس بر ملا ساختن واقعیت ها وظیفه است تا مردم در جریان قرار داشته باشند و خوب را از بد تمیز کنند.
این به معنی این نیست که تو از کدام کشور طرفداری میکنی و یا بر خلاف کدام کشور هستی.
در خود امریکا احزاب سیاسی بالای یکدیگر انتقاد میکنند و کمی ها و کاستی های یکدیگر را بیان میکنند. این بخاطر بهتر شدن کار ها است.
به همین منوال اگر اشخاص و افراد دیگر و یا ژورنالست ها از کشور های مختلف انتقاد میکنند،هم برای از بین رفتن نقایص و خلا های دولت ها است و هم بخاطر روشن کردن اذهان عامه توسط گفتن واقعیت ها.
آزادی بیان به همین معنی است که هم باشندگان داخل یک کشور به کاستی ها و کمبودی ها و کار های خلاف قانون و سؤ استفاده از صلاحیت ها و رشوت ث دزدی و غدر و خیانت و غیره اعمال غیر قانونی و جنایت ها اشاره میکنند و آنها را بر ملا میسازند و هم باشندگان خارج کشور.
وقتی که باشندگان امریکا در مورد نواقص دولت های افغانستان آزادانه بیان میکنند.آیا ما حق نداریم که نظریات خویش را نیز در مورد کشور آنها بیان کنیم؟

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است