نخست‌وزیر قطر: به رهبر طالبان گفتم مانند ما باشید
 
تاریخ انتشار:   ۱۲:۰۷    ۱۴۰۲/۷/۲ کد خبر: 174046 منبع: پرینت

نخست وزیر قطر می‌گوید در دیدار با رهبر طالبان در قندهار «خیلی واضح» به او گفته یک کشور «مدرن اسلامی مانند قطر شوید». این نخستین دیدار رهبر طالبان با یک مقام خارجی است.
محمد بن عبدالرحمن آل ثانی در گفتگوی ویژه با کریستین امانپور در سی‌ان‌ان در مورد سفرش به قندهار، مقر رهبر طالبان که ظاهرا در ماه مه/می انجام شد، با رهبر طالبان برای «تغییر نظرش در مورد آموزش و کار زنان» صحبت کرده است.

او گفت به هبت‌الله آخوندزاده گفته که «اگر می‌خواهید بخشی از جامعه بین‌المللی باشید لازم است که با ما همکاری کنید و در همکاری باهم که شما یک کشور مدرن اسلامی مانند قطر شوید».
او افزود به رهبر طالبان تشریح کرده است که به عنوان نمونه «قطر یک کشور اسلامی است که زنان اجازه دارند و با افتخار در جامعه مشارکت می‌کنند و در رهبری کشور، مثل وزیر و سفیر هستند، در تمام سطوح کار و تحصیلات عالی در کنار مردان هستند.»

نخست وزیر قطر می‌گوید پیشنهاد کرده و «توافق» داشتند که «حداقل در حد کوچکتر موارد پیش بروند، در مورد اجازه به زنان تا کارشان را در موسسات غیردولتی از سر بگیرند تا کمک‌ها را به سایر خانواده‌ها در افغانستان برسانند.»
حکومت طالبان در دو سال اخیر، بیش از ۵۰ فرمان برای محدودیت‌های زنان وضع کرده است که با وجود واکنش‌های گسترده داخلی و بین‌المللی تاکنون نشانه‌ای از تغییر در هیچ‌ کدامشان دیده نشده است.

نخست وزیر قطر گفت که او رهبر مذهبی نیست که در این موارد رهبر طالبان بحث‌ دینی کند اما تاکید کرد: «قطر که یک کشور مسلمان است و زنان کار و تحصیل می‌کنند و مانع زنان در کار و تحصیل نشده است.»
او افزود: «فکر می‌کنم در این زمینه عالمان مسلمان نیز صحبت و تعامل با رهبر طالبان داشته‌اند و قطر به عنوان یک کشور مسلمان و منطقه باید با رهبری طالبان صحبت کنیم و ما در این زمینه بهترین کسانی هستیم که می‌توانیم به آنها تشریح کنیم که ما همه کشورهای اسلامی، جامعه نورمال هستیم.»
او گفت که در این زمینه «امیدوار» است که رهبری طالبان این صحبت‌ها را بشنود.

در اواخر ماه می خبرگزاری رویترز به نقل از «یک منبع مطلع» گزارش داد که نخست‌وزیر قطر در جریان سفرش به قندهار در جنوب افغانستان با هبت‌الله آخوندزاده، رهبر طالبان دیدار کرده است.
در این دیدار محرمانه که در ۱۲ ماه مه سال جاری اتفاق افتاده بین دوطرف مذاکراتی «برای حل تنش حکومت طالبان با جامعه بین‌المللی و راه‌های پایان دادن به انزوای آن‌ها» انجام شده است.
هبت‌الله آخوندزاده، رهبر طالبان مخفیانه در قندهار زندگی می‌کند، تاکنون در انظار عمومی ظاهر نشده است و تنها پیام‌های صوتی و یک عکس از او منتشر شده است.
محمد بن عبدالرحمن آل ثانی که علاوه بر نخست وزیری، پست وزیر امور خارجه قطر را نیز دارد، در همان روز با محمد حسن آخوند، نخست وزیر طالبان و شمار دیگری از رهبران طالبان به طور علنی در قندهار دیدار کرد.

به گزارش بی بی سی، آمریکا، قطر را کشور حافظ منافع امور کنسولی خود در کابل تعیین کرده است و سفارت آمریکا و شماری دیگر از نمایندگی‌های دیپلماتیک غربی برای افغانستان نیز از دوحه قطر کار می‌کنند.

کد (9)


این خبر را به اشتراک بگذارید
تگ ها:
نخست‌وزیر قطر
رهبر طالبان
نظرات بینندگان:

>>>   «قطر که یک کشور مسلمان است و زنان کار و تحصیل می‌کنند و مانع زنان در کار و تحصیل نشده است.» خو مشکل کلان اینست که این پاچه کشال هایی شپشی وهابی هستند!!!!
آتش خاوری

>>>   هم وطن نخست وزیر قطر با طالبان
مانند ما شهوت باز باشید از مفت
خوردن تا شراب رقصیدن پیش غربی
نه مانند خود تان چرسی و بچه بازی

>>>   اگر نفت و گاس نمیداشتید الان از بدبخت ترین ملت های دنیا میبودید نصیحت شما بجا نیست چون بی زحمت ثروت مفت از زیر زمین صاحب شدید والا خودتان هیچ نجاستی نبودید و هیچ کشور پیشرفته هم نیستید

>>>   سلام و درود برای همه
ای کاش مثل قطر یک کشور اسلامی باشیم
برادر ها گپ های مفت به درد نمی خورد
ما که شپیشی نیستیم چی کدیم
افغانستان کدام دست آورد دارد
تا دو سال پیش که جمهوریت بود به ده ها کشور دنیا هم حضور داشتند چی کردیم
از خواب بیدار شوین خوب میشه
حالی هم همگی خواب استیم

>>>   به آنکه گفت" اگر نفت و گاز نمی داشتید ..." باید گوشزد کرد که خداوند عالم هر ملتی را از کرم و نعمت خویش بهره مند ساخته است. افعانستان هم دارای منابع آب فراوان و زمین‌های مرغوب بسیاری است چنانکه میوه جات ولایت هرات از قدیم و ندیم آوازه آفاق بوده است و همچنین کانسارهای بزرگ آن شاید در جهان کم نظیر باشد و هم مردمانی که از قدیم هم اهل تفکر و تعقل و هم اهل زحمت و کار و کوشش بوده اند. اما دریغا که به جای ساختن میهن خود، هر یک بنه به دوش گرفته و از ملک آبا و اجدادی فراری شده است. اکنون باید به این اندیشید که وقتی گروهی به ایران آمده اند، گروهی به پاکستان، گروهی به کشورهای غربی و هر یک به رنگ و صبغه و فرهنگ آن مملکت درآمده اند، آیا امکان‌پذیر هست که سازگارا کنار هم زیست داشته باشند؟.


مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است



پربیننده ترین اخبار 48 ساعت گذشته
کليه حقوق محفوظ ميباشد.
نقل مطالب با ذکر منبع (شبکه اطلاع رسانی افغانستان) بلامانع است