روایت تلخ یک مهاجر از یک روز زندگی در ایران
 
تاریخ انتشار:   ۱۱:۱۹    ۱۴۰۳/۲/۱۹ کد خبر: 175310 منبع: پرینت

روزنامه شرق، درد دلهای یک جوان افغانی ساکن ایران را منتشر کرده است.
او نوشته است:«من حدود ۱۵ سال است که با خانواده در ایران زندگی می‌کنم. معمولا آدم‌ها به اجباری دست به مهاجرت می‌زنند و با وجودی که آن روزها سن‌و‌سال کمی داشتم، در خاطرم است که با چه سختی وطن اول‌مان را ترک کردیم. حالا من ۲۱ سال دارم و خواهر کوچکم چهار سال. شاید بتوانم بگویم که خانواده فرهیخته‌ای دارم. از کودکی مادرم را کتاب‌به‌دست در خاطر دارم و پدرم هم روزگاری معلم بوده است.‌ با این حال خیلی وقت‌ها در خیابان یا محل کار به دلیل افغانستانی‌بودنم با بی‌احترامی‌هایی روبرو می‌شوم که تا روزها دلگیرم می‌کند.

البته باید بگویم در جمع دوستانم همیشه خودم هستم؛ دوستان ایرانی عزیزی که همیشه پشت من بودند و با هر رفتار نژادپرستانه در اطرافم جنگیدند تا از من محافظت کنند. حتی مادر و پدرم دوستان ایرانی دارند که همیشه برای ما قابل احترام بودند. هر میهمانی که خانه ما می‌آید، پدر کتاب حافظ را‌ می‌آورد و شروع به خواندن چند بیت از آن می‌کند. خلاصه من در چنین خانواده‌ای زندگی کردم. با این وجود، گاهی بی‌احترامی و تحقیرهایی را تجربه می‌کنم که حتی در خانه هم آنها را بازگو نمی‌کنم.

برای مثال همین خرید بلیت مترو در اغلب مواقع برای من یک دردسر است. حساب بانکی من که با آن پول جابجا می‌کنم‌ یا حقوقم به آن واریز می‌شود، برای دوست ایرانی‌ام است. هفته قبل وقتی وارد متروی ایستگاه میرزای شیرازی شدم و خواستم بلیتم را شارژ کنم، متوجه شدم تاریخ انقضای کارتم روز قبل بوده است. در این شرایط تنها چاره‌ای که داشتم این بود که با پول نقد بلیت تهیه کنم. فردی که آن طرف باجه بود، گفت فقط با کارت بانکی باید بلیت تهیه کنم. همان موقع مسافری در حال کارت‌کشیدن بود، خود کارمند مترو گفت برای ایشان هم کارت می‌کشید؟ به‌راحتی گفت نه و رفت. من رفتم و کناری ایستادم، ولی دیرم شده بود. به چند مسافری که در حال خرید بلیت بودند، می‌گفتم پول نقد بگیرند تا برای من هم بلیت بخرند. خیلی حال روحی‌ام خراب شده بود. به خودم گفتم چرا باید به خاطر نژادم، ملیتم و ظاهرم با من شکل دیگری رفتار شود؟ از نداشتن حساب بانکی تا هر چیزی که بعد از آن برایم پیش می‌آید.

واقعا دلم می‌خواست به خانه برگردم، اما نمی‌شد. به یکی از مأموران مترو ماجرا را گفتم و برایم گیت را باز کرد. بعد از کارم‌ هم دوستانم دنبالم آمدند و کمکم کردند. یعنی من هم رفتارهای خوب می‌بینم و هم بد، ولی همیشه در پس همه این سال‌ها زندگی در ایران یک چرای بزرگ همراهم بوده است؛ چرا ما با بقیه فرق داریم؟

کد (8)


این خبر را به اشتراک بگذارید
تگ ها:
روایت تلخ
زندگی درایران
نظرات بینندگان:

>>>   متاسفانه امری است که منم بارها با آن دچار شده ام و با این که خوشم نمی آید در این کشور زندگی کنم اما از ناچاری و شرایط بد پلیسی و امنیتی که طالبان بر کشور حاکم کرده بر گشت را هم برابم سخت کرده و اکنون حال زندگی میان دو برزخ را دارم.

>>>   زود رنج نباشید این اندازه رفتار غیر انسانی از سوی بعضی افراد در هر جامعه ای وجود دارد. مهم آن است که خوبی ها را بیشتر درک و تجلیل کنید. گل بی خار در جهان نیست. کنار هر گلی یک خاری وجود دارد. زندگی در مهاجرت سخت است درد یک مهاجر را فقط مهاجر می داند. با همه ناملایمات باید ساخت و همت بلند را تمرین کرد. به قول شاعر
همت بلند دار که همت بلند
مردان روزگار به جایی رسیده اند.
مهاجر هموطن شما در ایران

>>>   برادر در مترو برای یک بلیط ناراحت هستی دعا کن گرفتار دادگاه پاسگاه نشوی نگو من خلاف کار نستم من آدم سالم هستم آنجا نمیرم مردمان خوب بسیار ناحق گرفتار میشود من خفتگیر ها قبل همین سال در تهران 18 ملیون گوشی 4 ملیونی من گرفت پول از فروشگاه وسایل خرید رفتم شکایت کردم هیچ پاسکاه رسیده گی نکرد

>>>   راست میگویی واقعا که ایرانستانی ها با افغانستانیها رفتار بسیار تبغیض امیز دارد.

>>>   هزاران رفتار خوب از هزاران انسان خوب دیدی و مانند خیلی افغان ها با نتیجه گیری بد در مورد ایران و زندگی در آن این مطلب نوشته شد.... این خود دلیلی منطقی است که چرا اقلیتی از هموطنان ما قضاوتی متفاوت نسبت به اکثریت مردم ایران از افغانستانی ها دارند... آنها می گویند که اینها بعد از چهل سال حتی ذهنیت و طرز فکرشان نسبت به ایزان در مسیر ادغام قرار نگرفته و هزار خوبی را پشت یک بدی از ایران پنهان می کنند..

>>>   جنگ فرار از اشغالگری پشتوزبانان سرحدناقلین پیدا شده است. و استبداد ستمگری تعصب محروم و بلاخره مهاجرت بسبب حمایت آمریکا از افغانپشتون ناقلین سرحدی پیدا شده است نه مشکلات از ایران یا در ایران

>>>   نظر دهنده از هموطنان گله کرده از خوبی های ایرانی هیچ چیز نمیگوید بیشگ این سرزمین مردمان خوب وجود دارد ولی درکل زندگی بعد از کنترل افغانستان توسط طالبان در ایران وحشتناک برای مهاجرین

>>>   امکان افتتاح حساب بانکی برای مهاجرین وجود دارد‌

>>>   حالا از این بنده خدا سوال کنید مجاز آمد یا غیر قانونی؟
کسی که غیر مجاز وارد میشود خودش کرامت خودش را لت و کوب میکند

>>>   بله دیدیدن کشوری که ادعای حمایت ازمستضعفین جهان ومظلومان سرمیدهد وبه زعم پوچشان محب پیامبر وخاندان پیامبرهستن وبارها ازتبعیض نژادی امریکادر موردسیاه پوستان دربوق کرنامی کنند خودشان ازاینطرف بام افتادن وباقطع کردن تمام حقوق دولتی واجتماعی فقط مهاجرین افغانه ادعاشون باطل شد...
امام علی حامی واقعی مظلومین جهان علیه سلام میفرماید
دایره ی حق درشعارگسترده ترین
ودرعمل تنگ ترین است

>>>   البته همین اول کلام باید بگویم که شکایت از کسی یا کسانی به معنای بد بودن همه نیست بلکه در جهت بهبود شرایط هست تا شاید کسی از خوبان ایرانی پیگیر شوند و برخی مشکلات قابل حل را چاره جویی کنند و این گپ هم درست هست که گل بی خار نیست و در هر جای از جمله کشور خودما آدم های خوب و بد هستند.


مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است



پربیننده ترین اخبار 48 ساعت گذشته
کليه حقوق محفوظ ميباشد.
نقل مطالب با ذکر منبع (شبکه اطلاع رسانی افغانستان) بلامانع است