یک شبکه تحقیقی موسوم به پروژه گزارش‌دهی جرایم سازمان‌یافته و فساد، در گزارشی نوشت ریيس سابق پارلمان و فرزندش، ۱۵.۲ میلیون دالر را در دبی املاک خریده‌اند.
طبق گزارش، میر رحمان رحمانی و اجمل رحمانی سالانه میلیون‌ها دالر از این املاک درآمد دارند.
برپایه این گزارش، املاک رحمانی‌ها در دبی شامل چند آپارتمان، ویلا و ساختمان‌های بلندطبقه می‌شود.

وزارت خارجه امریکا در ماه قوس سال گذشته رییس پیشین پارلمان افغانستان و فرزندش اجمل رحمانی و ۴۴ شرکت وابسته به آنان در چندین کشور اروپایی و آسیایی را تحریم کرد.
این وزارتخانه رحمانی‌ها را متهم کرد که در «فساد مالی گسترده» در افغانستان دست داشته‌اند.
به دنبال این تصمیم، علیه دولت امریکا شکایت و اتهامات واردشده را تکذیب کردند.

در گزارش تحقیقی جدید آمده که دست‌کم دو شرکت متعلق به رحمانی‌ها که اسم‌شان در فهرست تحریم‌های ایالات متحده ذکر شده، در توسعه مجمتع‌های مسکونی در دبی سرمایه‌گذاری کردند که مجموعا ۲۲۸ واحد اند. طبق گزارش،‌ این املاک سالانه بیش دو میلیون دالر از اجاره درآمد می‌کند.
پروژه گزارش‌دهی جرایم سازمان‌یافته و فساد همچنین نوشته که یافته‌هایش نشان می‌دهد که دست‌کم سه پیمان‌کار دیگر تدارکات امریکا در افغانستان از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۲۱ میلیون‌ها دالر را در دبی هزینه خرید املاک کرده‌اند.

کد (7)

>>>   میر رحمان رحمانی که قبل از پست ریاست پارلمان،قراردادی اکمالات مواد خوراکی سربازان امریکایی را در بگرام به عهده داشت،متهم است که در مواد خوراکی سربازان امریکایی،تشتاب را گد کرده بود که سبب گریختن سربازان امریکایی از افغانستان شد.
در زمان های قدیم که طبابت عصری وجود نداشت.مردم وقتی مریض میشدند،به ملا مراجعه میکردند و ملا یک تعداد آیات و حدیث را در یک کاغذ همراه قلم هایی که رنگ پر میشد،مینوشت و به مریض میداد و میگفت که این را در یک تشت آب بیانداز و این آیات و حدیث در آب حل میشود و آب تشت را نوش جان کن،گل واری جور میشی.
این را تشتاب میگفتند.
اما رحمانی چه کرده بود؟
او سوره الم تر کیف باصحاب الفیل را نوشته کرده و در مواد غذایی سربازان امریکایی آغشته کرده بود،در نتیجه همه فرار کردند.

>>>   این دزدهای داخلی جمهوریت همان دزدهای میلیاردی است که با باند مافیایی آمریکایی های جنایتکار شریک بودند و باهم دزدی می‌کردند.

>>>   سازمان لوده،
خودش میگوید که سه پیمانکار دیگر تدارکات امریکا در افغانستان، یعنی این افراد صاحب شرکت های تدارکاتی بودند که اجناس مورد نیاز ناتو و امریکا را تهیه میکردند و در بدل آن پول میگرفتند ، وقتی امریکت و ناتو فرار کردند این شرکت ها پول هایی را که از کار با امریکایی ها به دست آورده بودند در دوبی و دیگر ممالک سرمایه گذاری کردند ، خوب کجای این کار فساد است؟؟؟؟؟
و اگر در جریان کار با امریکایی ها در قرارداد ها فسادی صورت گرفته این فساد باید دوطرفه باشد ، هم امریکا و ناتو به مثابه قرار داد دهتده و هم شرکت های داخلی به مثابه قرارداد گیرنده.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است