عاشورای حسینی فرا رسید و عاشقان دلباخته امام حسین در این روزها در سایه مراسم عزاداری، یکبار دیگر با خدای خویش پیمان می بندند که به اعتقادات دینی و مذهبی خویش پایبند بوده و در برگزاری آیین های دینی خویش استوار ایستاده اند.
امسال نیز عاشورای حسینی در حالی فرارسیده است که مردم ما همچنان تحت حاکمیت طالبانی از بیشتر حقوق و امتیازات دینی و انسانی خویش محروم هستند اما در کنار فقر و بیکاری مفرط به آینده امیدوارند. آینده ای که شاید کفاف عمر شان را ندهد.

هنوز ولایات و حتی شهرهای بزرگ از امنیت کاملی که بتوان در سایه آن به برگزاری آزادانه مراسم مذهبی و زنده نگهداشتن شعائر اسلامی پرداخت، برخوردار نیست و هنوز در گوشه و کنار شهرها حضور داعش و دیگر گروه های تروریستی احساس می شود. در چنین شرایطی ایجاب می کند که احتیاط نموده و زمینه حملات انتحاری و خودکفانی های دشمنان اهلبیت پیامبر را فراهم ننماییم. من حاکم دینی نیستم که بگویم واجب شرعی است اما این موضوع میتواند وجوب عقلی داشته باشد، هرچند از نظر اسلام حفظ جان واجب شرعی است.

در سال های گذشته با وجود اینکه امنیت کامل مراسم های عزاداری امام حسین گرفته میشد اما بازهم شاهد حملات و انفجار و انتحار بودیم و چه بسیار عزیزانی را در این راه از دست دادیم و چه بسیار خانواده هایی عزادار افرادی از فامیل خود شدند و چه بسیار کسانی که در این حملات زخمی شدند و این روزها برای تداوم مداوای شان دست گدایی بسوی شهروندان دراز کرده اند.


مراسم عزاداری امام حسین در چهار مذهب اهل سنت هیچ توجیه شرعی و عقلی ندارد و در مذهب اهل تشیع، یک سنت است و ایجاب نمی کند که بخاطر انجام اعمال مستحب، احکام واجب نادیده گرفته شود. این یک یک حکم کلی است که هیچ عالمی آن را رد نکرده و تا کنون هیچ عالم سنی و شیعی نیز اعمال مستحب را بر واجب ترجیح نداده است.
بگذریم!!!

با فرارسیدن ایام محرم و عاشورای حسینی بعنوان روزهای بزرگ تعزیت و عزاداری مسلمانان، در افغانستان هنوز گیر مانده در برخی رسوم و عادات ناپسند عصر جاهلیت، بیش از آنکه به فکر نظم و ساماندهی دسته های عزاداری و روضه خوانی و دیگر مراسم مذهبی باشیم باید از بروز هرگونه اعمال شبهه برانگیز بپرهیزیم.

ایام محرم و صفر باید نماد انسانیت و آزادگی بعنوان دروسی بزرگ و فراموش ناشدنی از بزرگان دین باشد که با شهادت و اهدای خون خود، در تلاش برای رهاندن انسان ها از تعصبات و رسوم غلط و خرافه پرستی و نیز احیای اخلاق بودند اما متاسفانه...
متاسفانه در افغانستان امروز و در برخی مناطق هنوز شاهد و شنونده هستیم که زیاده روی ها و افراط ها و تندروی هایی همچون قمه زنی، زنجیر زنی و علم کشی توسط نوجوانان و جوانان هستیم که بر بدعت گذاری در دین، اسلام هراسی و دین گریزی دامن می زنند و فرصت غنیمتی بدست دشمنان اسلام می دهند.
خشونت هایی از این دست که بعدها به تحریف وارد مراسم مذهبی و شعائر دینی شده است نه تنها منجر به اسلام هراسی کودکان و نسل سوم افغانستانی ها و دیگر کشورهای مسلمان می شود بلکه بهانه ای بدست دشمنان اسلام می دهد تا چهره ای درنده و حیوانی از مسلمانان در رسانه های غربی منعکس کنند.
زمینه ی تعصبات قومی مذهبی و چنددستگی ها میان اهل تسنن و اهل تشیع در افغانستان، موجب دامن زدن به افراط و تفریط ها و حتی درگیری ها میان دسته عزاداران و دیگران در سرک ها و اماکن مذهبی می شود که این خود نمایانگر بیراهه رفتن و نشانه ی گمراهی مسلمان نماها از آموزه های ناب اسلامی است.

عاشورا درس عشق و ایثار و مقاومت در برابر مظالم است که توسط حضرت امام حسین و اهل بیت رسول اکرم از اعتقاد و عبادت بمیدان کار و زار جامه عمل پوشید.
عاشورا مکتب همدلی است؛ عاشورا پیام آور صلح، صمیمت و مساوات بین مردم و جوامع اسلامی است.
مفهوم و ماهیت عاشورا؛ برای خیلی از ما گنگ و پوشیده مانده است و جوهره آن کاملا به گرد آلوده و کم کم رنگش تیره و تار گشته و به فراموشی سپرده شده است و از آن صرف به عنوان یک حادثه تاریخی و یا افسانه ای می نگریم که در یک وقت اتفاق افتاده و بس. بدون اینکه در آن تاملی داشته که این واقعه چه پیامد و دست آوردی از خود بر جای گذاشته است و بسیار از ما به چشم فرقه ای به آن نگاه می کنند. طوری که بعصی از سنی ها این حادثه را صرف شیعیان می دانند و یا شیعیان آنرا مخصوص خود؛ که متاسفانه هردوی شان در اشتباه هستند.
برخی از شیعیان که دست پیروی از آن حضرت را بر سینه خود می زنند؛ صرف این مناسبت برزگ را به برپاداری مراسم، عنعنوی و افسانه ای با پوشیدن لباس سیاه و شعارهای گوناگون همانند آن اکتفا می کنند.
در مقابل برخی دیگر از پیروان مذاهب اسلامی غافل از آنکه بدانند که عاشورا نه تنها از شیعیان نیست بلکه یک درس زندگی ساز، اساس آزادگی، متعلق و یا افتخار همه ای مسلمانان جهان است.

کد (4)

>>>   اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَابْنَ رَسُولِ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا خِیَرَةَ اللَّهِ و َابْنَ خِیَرَتِهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَابْنَ اَمیرِالْمُؤْمِنینَ و َابْنَ سَیِّدِ الْوَصِین.
*- اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَابْنَ فاطِمَةَ سَیِّدَةِ نِساَّءِ الْعالَمینَ.

>>>   در این روز پرفضیلت بنابر بعضی روایات می توان وقوع حوادث ذیل را نام برد :
1- خلقت حضرت جبرئیل، حضرت میکائیل، حضرت اسرافیل، حضرت آدم و حوّا علیهم السلام، عرش و کرسی، لوح و قلم ، آسمان و زمین؛ کوه و جنّت در روز عاشورا اتفاق افتاده است.
2- خداوند توبه حضرت آدم علیه السلام را قبول کرد.
3- حضرت ادریس علیه السلام را به مکان والا (بهشت) داخل کرد.
4- کشتی حضرت نوح علیه السلام بر روی کوه جودی قرار گرفت.
5- حضرت ابراهیم علیه السلام در این روز به دنیا آمد.
6- خداوند حضرت ابراهیم علیه السلام را برای خود دوست (خلیل) برگزید و او را از آتش نمرود لعین نجات داد.
7- توبه حضرت داود علیه السلام را قبول کرد.
8- حضرت عیسی علیه السلام در این روز به دنیا آمد.
9- حضرت عیسی علیه السلام را به بهشت داخل کرد.
10- حضرت موسی علیه السلام را از دریا نجات داد، و فرعون و همراهانش را در دریا غرق کرد.
11- حضرت یونس علیه السلام را از شکم ماهی نجات داد.
12- ملک حضرت سلیمان علیه السلام را باز گردانید.
13- دیدار حضرت یعقوب علیه السلام با حضرت یوسف علیه السلام
14- شفا یافتن حضرت ایّوب علیه السلام از بیماری خود
15- ازدواج رسول اکرم صلی الله علیه و سلم با حضرت خدیجه رضی الله عنها
16- شهادت سید الشهداء حضرت امام حسین رضی الله عنه
البته تراژدی ترین روز درتاریخ مسلمانان در دهم ماه محرم ( روز عاشورا) اتفاق افتاده است که قیام و شهادت سالار وسردار آزادگان حضرت امام حسین (رض) می باشد.

>>>   رییس اطلاعات و فرهنگ طالبان در هرات مراسم عاشورا را «بدعت» خوانده و تاکید کرده است که جلوی «بدعت‌های سیاسی و خارجی» باید گرفته شود.
احمدالله متقی ‌این موضوع را در نشستی با حضور شماری از مقام‌های این گروه و روحانیان شیعه در هرات بیان کرد.

>>>   عمق این تراژدی به قدری بزرگ است که با گذشت چندین قرن، با فرا رسیدن روز عاشورا، خاطره اندوهبار شهادت مظلومانه حضرت امام حسین و یاران با وفایش در اذهان میلیونها انسان مومن و آزاده تداعی می‏شود

>>>   حسین وعاشورا نه تنها به همه اقشار اسلامی بلکه به همه انسانهای که انسانندمربوط میشود. اینکه انسان نماهای آدم خوار وشیطان صفت درین روز به تابعیت از یزید، سک منشانه به قتل وکشتارمردم بی دفاع روی می اورد این هیچ گونه توجیه انسانی ندارد

>>>   خوشا بحال آنانیکه در راه خدا با قافله ملکوتی حسین ع بطرف شهادت رفتند ومصداق عملی عاشورا در افغانستان عملی شدواکنون رسیدگی به مجروحین وخانواده های معظم شهدا وظیفه هر مسلمانی هست ،ومیلیاردها لعنت خدا وتمام مخلوقات خدا به قاتلان این شهیدان که مثل یزید لعین صد ها انسان بی گناه را در حین انجام یک عمل ارزشی بشهادت رساندند وخودش نیز مثل سک دیوانه مردار شد. کسانی به این عمل شدیدن شرم آور دست میزنندسگی است از سگان یهود وحتی خودش نمیداند که سگی میکند.این عمل ننگین وجدا شرم آور از کسانی جز مزدوران یهود از کسی دیگر سر نمی زند.

>>>   قیام حضرت حسین رضی الله عنه پیامهای بس بزرگ و ارزنده دارد؛ حضرت حسین رضی الله عنه به مسلمانان درس عزت، استقامت، شهامت و آزدگی داد.
الکوزی محمد نوید

>>>   متأسفانه امروزه نگاههای عرفی و عام به حادثه کربلا یک نگاه احساساتی بوده و صرفاً آن را یک واقعه غم‌انگیز می‌دانند، درحالی که اگر کمی عمیقانه و عالمانه به واقعه کربلا بنگریم، متوجه می‌شویم که پشت پردۀ این واقعه اسراری بزرگ و آموزنده نهفته است. حادثه کربلا در کنار همۀ صحنه‌های غمناک و خونین خود، مجموعه ای از واقعات با شکوه و عظیم، در تاریخ اسلام و حتی درتاریخ بشریت را در خود جای داده است.
امام حسین رضی‌الله‌عنه در آن صحرای گرم و با تحمل سختیها، برای نسلهای بعد از خود پیام عزت، آزادی و مردانگی را به جای گذاشت و خودش و یارانش مورد اکرام و اعزاز خداوندی قرار گرفته و مدال پرافتخار شهادت درراه خدا، از جانب پروردگار متعال برگردنشان آویخته شد.
ا -د

>>>   در بین مردم عادی از بی سواد تا اهل سواد هیچگونه نفرت وتعصب از نگاه فرق داشتن در دین - مذهب - قومیت -منطقه -شمال و جنوب وجود ندارد همه
شایق به زندگی باهمی درین جغرافیای کهن استند . و به حکم قرآن شعوب و قبایل را سبب شناخت و معرفت یکدیگر در عرصه ای زندگی میدانند.
اما این سیاست و سیاست مداران و اربابان پول و قدرت و رسوخ اند که این وسایل شناخت و معرفت را افزار و انگیزه ای نفاق قرار داده و با افکار آلوده در پی چند روز قدرت و حکمرانی و سود جویی اند. چاره این درد مزمن با سواد سازی مردم تا سطح شعور اجتماعی است.
تا افزار قدرت جویی نه شوند.
م.ش. ف کابل

>>>   امام حسین یک چهره مقدس دینی در اسلام و شیعه است.‌ لذا هرگونه روایتی که در ذهن احتمال خطا و نا مقدس بودن وی را تداعی می کند، برای موافقان مایه وحشت و برای مخالفان وسیله‌ای مناسب پروگاندا علیه شیعه و اسلام را فراهم می‌کند.‌ لکن اهل ایمان‌ لازم نیست دچار وحشت شوند.
این نوع از نگاه چه مسلمان‌باشیم و چه نامسلمان درست نیست، فقط می‌تواند نوعی پروپاگاندا برای تخریب روحیه مردم عام باشد.
محمد امین احمدی

>>>   کسیکه مسلمان واقعی است و حضرت محمد ص را پیغمبر میپندارد و از ان پیروی میکند و احترام خاصی به انحضرت ص قایل است به خاندان و حضرت محمد ص که امام علی ع و امام حسن ع و امام حسین ع و فطمت زهرا س باید احترام خاص داشته باشند احترام به خاندان امامت و طهارت در حقیقت احترام به حضرت محمد ص است ما که شکر مسلمان هستیم بر ما واجب است تا بر علاوه از رسول اکرم ص به خاندان و یاران انحضرت احترام خاصی داشته باشیم و از دستورات انها نیز پیروی کنیم مذهب شیع و سنی برای مسلمان واقعی مطرح بحث نیست و نباید باشد منکه یک سنی مذهب هستم طبق فرمایش رسول معظم به خاندان انحضرت چون امام علی ع و امام حسن ع و امام حسین ع و بی بی فاطمت الزهرا س م ع سخت احترام و علاقمند هستم و پابند بدستور انها میباشم این امامان نه تنها کهبه مردم اهل تشیع تعلق دارد بل بهر مسلمان واقعی متعلق است و هرگاه کسی که خود را مسلمان می خواند و به اهللبیت رسول اکرم ص احترام نمیگذارد در حقیقت از دایره اسلام و اسلامیت خارج است خداوند مارا از شفاعت رسول مکرم معظم و خاندان انحضرت بی نصیب نکند الهی امین.

>>>   فرمود امام حسین(عليه السلام): إنّي لا أري الْمَوْتَ إلاّ سَعادَة، وَ لاَ الْحَياةَ مَعَ الظّالِمينَ إلاّ بَرَماً.بحار الأنوار: ج 44، ص 192، ضمن ح 4، و ص 381، ضمن ح 2
فرمود: به درستى كه من از مرگ نمى هراسم و آن را جز سعادت نمى بينم; و زندگى با ستمگران و ظالمان را عار و ننگ مى شناسم.

>>>   نمیدانم که عزاداری در مسجد تکیه خانه می شود یا در روی های سرک ها و نمایش برای مردم بااحترام تر وباادب تر واحترام به مقام امام حسین (ع ) باید در یک جای که مناسب باشد از مردانگی ها شان از فداکاری های شان از شجاعت شان وجهاد که کردن بچی خاطر بوده سخن رانی شود بهتر است هم احترام بمقام امام(ع )است وهم شابد بزرگ سالان نتوانند شهر گردی بکنند اما یک تعداد هستن که فقط برای نمایش وخودنمای که اصلا از اسلام خبر ندارند درهمین روز باز در صف اول نشسته ودادازروز عاشورا میزند ، مصارف بی جا خودش دراسلام حرام است این تعداد موتر که حرکت میکند وگردش میکند آب خومصرف نمیشود باید صرفه جوی کرد وپولش دریک راه درست مدرسه یامکتب مصرف شود .
مسافرجبری

>>>   در دوره پیش از اسلام بر دهم ماه محرم عاشورانمیگفتند.
کاروان اباعبدالله الحسین علیه السلام در روز دوم محرم به سرزمین مقدس کربلا فرود آمد و تا روز عاشورا در آن سرزمین بودند به لحاظ آن که حوادث مهم کربلا در روز نهم و دهم ماه محرم الحرام اتفاق افتاد این دو روز را برجسته تر نموده و به نام تاسوعا و عاشورا یعنی روز نهم و دهم محرم الحرام نامیدند.
ابن اثیر در کتاب «نهایه» میگوید: «عاشورا یک اسم اسلامی است» و ابن درید میگوید: «عاشورا یک اسم اسلامی» است و در دوره جاهلیت به این نام معروف نبود، در «مجمع البحرین» نیز آمده است: «عاشورا یک اسم اسلامی است» آنچه پیش از به شهادت رسیدن حضرت امام حسین علیه السلام بود این بود که هم پیامبر اسلام(ص) و هم حضرت علی علیه السلام شهادت امام حسین علیه السلام را در کربلا پیشگویی کرده بودند و حتی امام حسین علیه السلام نیز شهادت خود را پیشگویی کرده بود و به برخی از پیامبران پیشین هم شهادت آن حضرت وحی شده بود، ولی پیش از اسلام دهم محرم را عاشورا نمیگفتند. ولی پس از آنکه حضرت امام حسین علیه السلام در کربلا به شهادت رسید، آن روز در میان مردم به روز عاشورا معروف گردید و شیعیان علی علیه السلام آن روز را روز عزا و عزاداری قرار دادند و در مقابل آنان بنی امیه و پیروانشان آن روز را روز جشن و سرور قرار دادند و به تدریج دشمنان شیعه درباره عاشورا احادیثی ساختند تا آن روز را با فضیلت نشان بدهند در حالی که آن روز، روز غم و اندوه است و روز مصیبت و نکبت است، روزی است که بهترین انسان را کشته‏اند، جگر رسول خدا را پاره کرده‏اند و زنان و کودکان پیامبر را به اسارت برده‏اند، آیا اینگونه روز میتواند روز مبارکی باشد؟!
شیخ عباس قمی در مفاتیح الجنان میگوید: روز دهم ماه محرم روز شهادت امام حسین است، روز مصیبت و حزن ائمه اطهار و شیعیان آنان است و شایسته است که شیعیان در این روز مشغول کارهای دنیوی نگردند و مشغول گریه و نوحه باشند و زیارت عاشورا بخوانند.
شیخ عباس قمی به نقل از نویسنده «شفاء الصدور» میگوید: بنی امیه روز عاشورا را مبارک میدانستند: در این روز برای خود خرید میکردند و خرید را در آن روز سنّت خود کرده بودند، آنان در این روز مراسم عید بر پا میکردند، آن روز را روزه میگرفتند و در آن روز طلب حوائج را مستحب میدانستند و برای همین درباره روز عاشورا فضایل و مناقبی ساخته‏اند و حتی دعائی هم درباره آن درست کرده‏اند که اولش این است: یا قابل توبة آدم یوم عاشورا، یا رافع ادریس الی السماء یوم عاشورا، یا مسکّن السفینة یوم عاشورا یا غیاث ابراهیم من النار یوم عاشورا. اینها را ساخته‏اند. تا امر، مشتبه شود. آنان در سخنرانیهای خود میگویند: هر نبیّ وسیله و شرفی دارد و در روز عاشورا، این شرف زیاد میشود مانند خاموش کردن آتش نمرود برای ابراهیم، قرار گرفتن سفینه نوح به کوه جودی، غرق ساختن فرعون در دریا و نجات حضرت موسی از دست فرعون، نجات حضرت عیسی از دست یهودیان.
شیخ عباس قمی در ادامه میگوید: شیخ صدوق از میثم تمار نقل کرده که میثم تمّار گفت: این امت پیامبر، فرزند پیغمبر خود را میکشند و روز عاشورا را که فرزند پیغمبر را کشته‏اند، روز مبارک قرار میدهند و این کار شدنی است و خواهد شد. راوی میگوید: به میثم گفتم: چگونه آن روز را روز مبارک قرار میدهند؟ گفت: آنان در فضیلت آن حدیث وضع میکنند و میگویند: روز عاشورا روزی است که خداوند توبه آدم را پذیرفته است با اینکه توبه آدم در ذی حجه پذیرفته شده است، آنان میگویند: در عاشورا، یونس از شکم ماهی نجات یافته است، در حالی که در ذی قعده از شکم ماهی نجات یافته است، میگویند: روز عاشورا روزی است که سفینه نوح در کوه جودی قرار گرفت در حالی که روز هیجدهم ذی حجه در کوه قرار گرفت و آنان میگویند: روز عاشورا دریا برای موسی شکافته شد در حالی که در ربیع الاول شکافته شده بود

>>>   مردم از قیام امام حسین درس شهامت و ازادگی اموختند اما بعضیها....!!! مردم از طریق مفاهیم قرانی هدایت میشوند...بعضیها از مظلومیت حسین سوء استفاده میکنند...

>>>   شهادت امام حسین یک روز پر افتخار به مسلمانان است. ویک روز شرم اور سیاه به کسانیکه پیروی یزید هستند. وامام حسین را به شهادت رساند...

>>>   اسلام ندارد به ذات خود عیبی
هرعیبی که است در مسلمانی ماست .
اسلام شیعه وسنی ندارد اسلام عمل از قران وسنت پیغمبر را می خواهد تا زمان هامون رشید کسانی که مسلمان بودند شیعه وسنی دربین شان وجود نداشت همه شان برادر وار زندگی میکردند اسلام تقواوعمل می خواهد نه اینکه با تجلیل از ماه مبارک رمضان ویاه ماه محرم الحرام اسلام واسلامیت را خلاصه کرد درست است که ماه های پر برکت ومبارک هستند اما نمیشود که زهد و تقوا در همین دو ماه کفایت کنند وبسنده مسلمان باشد در هر ماه سال باید مسلمان دارای زهد وتقوا باشد وازمنکرات دور جوید چنانچه پیغمبر اکرم (ص) ویارانش وامام حسین ویاران با وفایش برای کسب رضای الله(ج) در تمام روز های ساحیات شان در خدمت اسلام بودند حتی جان های شرین شانرادر راه پایداری از اسلام نثار کردند اما شیعه وسنی بین شان مطرحه نبود این تفرقه شیعه وسنی را کفار وحکام جابر قدرت طلب در ممالک اسلامی بین مسلمانان رایج کرده اند وقتیکه خدایواحد ویگانه شان یکی وپیغمبر برحق شان یکی وقران شان یکی وقبله شان یکی است پس چه فرق دربین شان در اصل وجود دارد ودر فروعات که یکی دست بسته ودیگری دست باز نماز می خواند چه فرق میکند ببیند که هردو برادر شیعه وهم سنی از سالروز شهادت سردار شهیدان امام حسین واعزاداری از ان یکی دسته شان با راه اندازی ختم قرانکریم نعت خوانی ازطریق مساجد شان از خاطرات وجان نثار وشهادت امام حسین بخاطر زنده ماندن دین اسلام یاد وبود میکنند ودسته یی دیگر شان در تکایا با روضه خوانی ونحوه خوانی از این سالروز یاد اوری میکنند اگر به اصل نگریسته شود هیچ فرقی بین شیعه وسنی وجودندارد ودر فرع نماینگر ازادی مسلمانان را در اجرای مناسک دینی شانرا نمایان میکند که قیدوبندی وجود ندارد در اسلام تقوا وپرهیزگاری واقعی معیار است نه باز وبسته بودن دست در ادای نماز خواندن .

>>>   همه چیز به جای خودش و عزاداری برای سالار شهیدان هم به جای خودش چرا برخی از دوستان مسائل را باهم قاطی می کنند ؟!

>>>   ما هم بر امام حسين عليه السلام عزاداري ميكنيم هم أشك معرفت ميريزيم از سر محبت به ايشان و ناراحتي از أوج مصيبت ايشان و هم از ايشان درس آزادگي مردانگي وفا أدب إيمان نماز تقوا بندگي ميگيريم و سعي ميكنيم در روزگار خود حسيني باشيم نه يزيدي اما خوب است بدانيد در تاريخ أنبياء و أوليا ميباشد كه بيشتر پيامبران از حضرت آدم تا خاتم بر أباعبدالله الحسين گريستند و خود حضرت رسول و أميرالمؤمنين علي عليه السلام حضرت خانم فاطمة زهرا عليها سلام حضرت خديجه رضي الله عنها و امام حسن عليه السلام امام سجاد و بقيه أئمة طاهرين بر امام حسين عليه السلام گريستند و كسي كه بر امام حسين عليه السلام أشك نريخته نميتواند در اين مورد سخن بگويد چون گروه بر امام حسين عليه السلام موجب صافي قلب و طهارت دل و ازدياد إيمان و توبه است

>>>   ریختن خون امام حسین مظلومیت امام حسین نبود . امام حسین با ریختن خونش مکتب را اعمار کرد بنام آزاده . قبل از روز عاشورا امام حسین به مردم خطاب کرد و گفت (اگر مسلمان هم نباشی آزاده باش ) زیر بار ظلم هرگز زندگی مکن .

>>>   در طول تاریخ، بشر همیشه جرأت و پردلی، عظمت روح و بزرگی قلب و شهامت روانی را دوست داشته‌است و به خاطر همین‌هاست که آزادی و عدالت هرگز در برابر نیروی ظلم و فساد تسلیم نمی‌شود؛ و این بود عظمت امام حسین!

زنجیرزنی؛ قمه‌زنی؛ خود را لای‌ولوش مالیدن؛ حرف‌های ناسزا گفتن؛ صحابۀ رسول الله را دشنام‌دادن؛ لعن و طعن گفتن و اعمالی از این قبیل، ناروا و حرام شرعی است.
برگزاری محافل با چنین اعمالی ناروا و حرام است؛ همچنان‌که اشتراک در این‌چنین محافل، ناروا می‌باشد.
بهترین عملی که در این دو روز انجام می‌شود و سنت می‌باشد، روزه گرفتن است و بس.»

>>>   محمد نسیم جعفری
مبلغین تکراری؛ آفت تبلیغ
یکی از آفت‌هایی که دامن‌گیر بسیاری از مجالس عزاداری مهاجرین مقیم ایران شده است، مبلغین تکراری است که هیئت‌ها هر ساله معمولاً روحانی محل و منطقه‌ی خود را دعوت می‌کنند و روحانی هر منطقه هم مجالس هیئت منطقه‌ی شان را در انحصار خود می‌دانند و اگر روحانی دیگری دعوت شود آن را نوعی غصب حق خود می‌دانند.
این امر باعث شده است که مستمعین همیشه سخنان تکراری بشنوند؛ زیرا هر مبلغ اگر حرفی برای گفتن و یا طرحی برای عملی کردن داشته باشد در دو یا سه سال به سرانجام می‌رساند و بعد از آن باید اجازه دهد که مستمعین از سخنان مبلغ جدید استفاده نمایند.
این فرهنگ باعث شده است که بسیاری از مستمعین سخنان مبلغ را که هر سال به کررات شنیده‌اند، بیخی حفظ شوند به گونه‌ای که مبلغ و سخنران تا شروع به ایراد سخن کنند، مستمعین می‌گویند که امروز مثلاً داستان ابراهیم را و یا سه عنصر انقلاب عاشورا را بیان می‌کند.
البته سؤتفاهم تفاهم نشود که بگویید چون خود شما دعوت نشده‌اید، چنین می‌گویید، بنده پارسال در مجلس قومی در بوشهر که سال‌ها می‌رفتم دعوت شده بودم، اما نرفتم تا سخنان تکراری تحویل قوما ندهم و در یک مجلس دیگر که تازه دعوت شده بودم رفتم. امسال نیز در دو مجلس در بوشهر و در یک مجلس در شیراز دعوت بودم که به دلیل گرفتاری شخصی نپذیرفتم.

>>>   امام حسین متعلق به تمام آزادگان جهان هست.

>>>   قال رسولله (ص)"حُسَیْنٌ مِنِّی وَأَنَا مِنْ حُسَیْنٍ، أَحَبَّ اللَّهُ مَنْ أَحَبَّ حُسَیْنًا، حُسَیْنٌ سِبْطٌ مِنَ الْأَسْبَاطِ".
فرمود رسول خدا (ص)حسین از من است و من از حسینم، خداوند دوست بدارد کسی را که حسین را دوست بدارد. حسین نوه‌ای از نوادگان است."

>>>   محمد نسیم جعفری
آیا یزید کودن و دیوانه بود؟
داوود فیرحی از زبان شهید مطهری می‌گوید که صفویه با تأسیس وزارت روضه از یک‌سو و فردی به کاشفی که در سبزوار خود را شیعه و در هرات سنی معرفی می‌کرد با نوشتن کتاب سراسر دروغ و جعلیات «روضةالشهدا» عاشورا و امام حسین علیه‌السلام را به افسانه تبدیل کردند. به‌گونه‌ای که اگر امروز خود امام حسین بیاید با تعجب خواهد پرسید که این‌ها در باره‌ی کدام حسین سخن می‌گویند و برای کدام حسین عزاداری می‌کنند؛ زیرا حسینی را که این‌ها معرفی و برایش عزاداری می‌کنند، من نیستم.
متاسفأنه اکثر مردم که با دین و مذهب‌شان از طریق روضه‌خوانان و مداحان (که مراسم عاشورا در اختیار و انحصار دارند)، آشنا شده‌اند، از اهداف و شخصیت امام حسین علیه‌السلام هیچ آگاهی و اطلاع ندارند و تمام همین افسانه‌ها و جعلیاتی را که صفویه و یا کتاب روضةالشهدا در مورد عاشورا و امام حسین جعل کرده‌اند، حقیقت مسلم می‌پندارند و هرکسی حتی مراجع تقلید اگر در مورد این افسانه‌ها و جعلیات چیزی بگوید، متهم به ضدیت با اهل‌بیت علیهم‌السلام می‌شوند.
از جمله این است که یزید را یک فرد کودن، بی‌عقل، دیوانه و فاقد شعور معرفی می‌کنند و کسانی که دین و مذهب‌شان را از مداحان گرفته‌اند نیز این امر را باور کرده‌اند، این عده دوست‌داران جاهل امام حسین علیه‌السلام از خود نمی‌پرسند که اگر یزید دیوانه، کودن، بی‌عقل و فاقد شعور سیاسی بود، چگونه توانست امام حسین را در مرکز خلافت امام علی علیه‌السلام و توسط کسانی که در رکاب امام علیه‌السلام شمشیر می‌زدند، به‌شهادت برساند؟ این دوستان جاهل با این نوع برداشت از یزید در حقیقت به امام حسین علیه‌السلام اهانت می‌کنند؛ زیرا اینگونه القا می‌کنند که امام حسین در برابر یک فرد بی‌عقل و کودن و فاقد شعور سیاسی شکست خورد و به شهادت رسید.

>>>   ما یک وقت در یک روز محرم در دشت برجی به یک تکیه خانه رفتیم که ببینیم که شیعه ها چطور تجلیل میکنند؟
یک ملای شیعه در منبر نشسته است و چنین خطابه میدهد:
علی هیچ نقطه ندارد.
حسن یک نقطه دارد.
حسین دو نقطه دارد.
اما زینب!درین هنگام ملا گریه را سر میدهد و میگوید:زینب پنج نقطه دارد!
کل حاضرین در تکیه خانه گریان و واویلا را سر میدهند و خود را با زنجیر ها میزنند.

>>>   واقعه کربلا درس ایمان و تقوی و ایستادگی در مقابل بلایا و تسلیم نشدن به ظلم و زور و قدرت و ثروت و توکل به خدا و ایستادن تا پای مرگ به خاطر حفظ ایمان را به ما آموخت.
اما مگر امام حسین (رض) مانند من و شما یک فرد عادی بود؟؟؟
گذشته از اینکه نواسه رسول خدا و فرزند علی و فاطمه صلوات الله علیهم اجمعین بود ، آنچه امام را واداشت تا جان دهد اما آرمان ندهد ، تا سر بدهد اما سنگر اسلام را ندهد ، تا خود و فامیل و یاران خود را فدا کند اما دین خدا را معامله نکند ، مسولیت امام بودن و پیشوا بودن و رهبر بودن بود .
امام میدانست که با معامله و تسلیم شدن اش حیات خود و خانواده و یاران اش نجات پیدا میکند اما به کدام قیمت؟؟؟
به قیمت نابودی دین خدا و رسالت پیامبر اعظم اسلام و حاکمیت ظلمت و تاریکی بر نور و روشنی.
یزید و یزیدیان دشمن حسین نبودند بلکه دشمن خدا و دین خدا و رسولش بودند و میپنداشتند که با تسلیم شدن و بیعت کردن حسین یا در نهایت گرفتن جانش دیگر نور دین خدا خاموش میشود و آنها چون خفاشان در تاریکی و ظلمت بدعت و جهالت از قید محدودیت های دین خدا میرهند و به امیال نفسانی و شهوانی و شیطانی خود میرسند.
حسین شهید شد اما یزید و یزیدیان به هدف نرسیدند ، چرا؟؟؟
یگانه دلیل آن این بود که با شهادت حسین و یاران اش در کربلا به یکباره مسلمانان آنزمان به یک دوراهه تصمیم گیری رسیدند و بین راه خدا و راه شیطان باید یکی را انتخاب میکردند چون انتخاب دوم وجود نداشت.
برای اولین بار به گونه علنی صف بندی جبهه خدا و شیطان نمودار شد و متزلزلین در مقابل ثابت قدمان دین خدا قرار گرفتند و این جنگ ادامه یافت تا به دوران ما رسید و حالا؟؟؟
سه صف وجود دارد
۱- صف آنهاییکه محرم و عاشورا و حسین را وسیله کسب معاش و رونق دوکان ریا و تزویر و تثبیت جایگاه رهبری سیاسی و مذهبی و اقتصادی خود قرار داده اند و در نهایت محرم و عاشورا را با تشیع و اهلبیت پیوند همیشگی داده اند و چنان وانمود میکنند که یگانه راه نجات و رسیدن به بهشت از کانال ارشادات جنابان میسر است و الا نه.
۲-صف دوم درست صف مقابل صف اول است اما با نیات و اهداف بالمثل و چسپیدن به سنی گری از درجه صفر تا درجه لا یتناهی و خود کفانی و مسلمان کشی
۳- صف آنهاییکه اصل پیام عاشورا و حسین را دریافته اند و با پیروی از دین خدا که چیزی نیست جز احکام قران خدا و ارشادات پیامبر بزرگوارش .
این صف صف انسان های وارسته است ، مهم نیست که از کدام مذهب و مکتب و فرقه برخواسته اند ، آنچه مهم است اینکه پیام خدا هدف پیامبر و قیام امام حسین را دریافته اند و در این راه روان اند اگر لازم شد جان میدهند اگر لازم شد نوکری و خدمت خلق الله میکنند و در خفا و در دل شب به دور از ریا و تظاهر و ریش و دستار و پتکی و عمامه و عبا و قبا در خلوت با خدا اشک میریزند و عبادت خدا به جا می آرند و در هیچ مقطع از زمان اسیر پنجه زور و زر و تزویر و ریا و شیطان های انسی جنی نمیشوند چونکه قل اعوذ برب الناس خوانده اند و به آن ایمان آورده اند و جز راه خدا هیچ راهی را بر نگزیده اند و
ندای شان این است ک هر روز روز عاشورا است و هر مکانی کربلا و هر زمانی زمان ایثار و فداکاری در راه خدا.
أشهد أن لا إله إلا الله وأشهد أن محمدا رسول الله
صلوات بر محمد و آل محمد

>>>   امام حسین فرمودند اگر دین ندارید لااقل آزاده باشید. این درس بزرگی برای جهان امروز هستند که اکثر انسان ها معتقد به مذهب نیستند و به نوعی سکولار هستند

>>>   قاتلین سیدالشهدای هم الله اکبر می گفتند ولی بازیچه دست فتنه گران شده بودند که به خدا و پیغمبر اعتقادی نداشتند

>>>   حال وقتش رسیده است که مثل مبارزات دشت کربلای (حسینی)،‌ در اطراف دشتهای مرزی افغان-ستان در بین کشور های آسیای میانه، و هم در کشور چین، ایران و پاکستان برضد رژیم خودخوانده تکقومی (پشتونطالبان-تروریست) باید تشکیلات و نیروی منطقه وی تباری-زبانی برضد ( ایدئولوژی پشتونی-تروریست-مزدبگیر) زودتر جبهات ایجاد شده و عملا نیروی حمله جلب و جذب گردد تا .....👉

>>>   حرکت امام حسین (ع) و واقعه کربلا آنچنان عالمگیر است که بسیاری از اندیشمندان شناخته شده جهانی ورای عقیده و ایدئولوژی، نتوانسته‌اند به سادگی از آن چشم‌پوشی کنند و تدبر در آن، ایشان را به دیدگاه‌هایی رسانده که گزیده‌ای از آنها تقدیم می‌شود:

گاندي:
من نهضتم را مديون حسين بن علي (ع) هستم و من چيز تازه اي براي مردم هندوستان به ارمغان نياورده ام.

چارلز ديکنز (نويسنده انگليسي):
اگر منظور امام حسين(ع) جنگ در راه خواسته‌هاي دنيايي خود بود، من نمي‌فهمم چرا خواهران و زنان و اطفالش به همراه او بودند. پس عقل چنين حکم مي کند که او فقط به خاطر اسلام فداکاري کرد.

جرجي زيدان، نويسنده لبناني:
پس از رحلت پيامبر(ص)، حب جاه و مال بر فضايل اخلاقي فائق آمد و افکار و آراي آل علي(ع) در ميان چنان مردمي بي اثر ماند. چنانکه مردم کوفه به خاطر جاه و مال بيعتي را که با امام حسين(ع) بسته بودند، در هم شکستند و به اين نيز اکتفا نکرده و او را کشتند.

توماس مان، متفکر آلماني:
اگر بين فداکاري مسيح و حسين(ع) مقايسه شود حتماً فداکاري حسين پرمغزتر و باارزش تر جلوه خواهد نمود. زيرا مسيح روزي که آماده براي فدا شدن گرديد زن و فرزند نداشت و در فکر آنان نبوده که بعد از او به چه سرنوشتي دچار خواهند آمد. امام حسين(ع) زن و فرزند داشت و بعضي از آنها کودک خردسال بودند و احتياج به پدر داشتند.

کورت فريشلر، مورخ بزرگ آلماني:
امام حسين(ع) در فداکاري قدم را از حدود فدا کردن خود برتر نهاد و فرزندانش را هم فدا کرد... تصميم ثابت حسين(ع) براي فداکاري مطلق نه ناشي از لجاجت بود نه معلول هوا و هوس و او با پيروي از عقل مصمم شده بود که به طور کامل فداکاري کند تا اينکه مجبور نشود بر خلاف عقيده و آرمان والاي خود به وسيله سازشکاري با يزيد بن معاويه و زندگي ادامه دهد. مي دانيم که حسين(ع) خود را براي کشته شدن آماده کرده بود. و او عزم داشت خويش را فدا نمايد چرا توقف نکرد تا به قتلش برسانند و چرا دائم اسب مي تاخت و شمشير مي انداخت... حسين(ع) دست روي دست گذاشتن و توقف براي کشته شدن را دور از مردانگي و جهاد در راه عقيده و آرمان خود مي دانست. در نظر حسين(ع) در همانجا توقف کردن و گردن بر قضا دادن تا اين که ديگران نزديک شوند تا او را به قتل برسانند خودکشي محسوب مي شود. يک مرد دلير و با ايمان خودکشي نميکند.

توماس کارلايل، دانشمند بزرگ انگليسي:
بهترين درسي که از تراژدي کربلا مي گيريم اين است که حسين و يارانش ايمان استوار به خدا داشتند. آنان با عمل خود روشن کردند که تفوق عددي در جايي که حق و باطل روبرو مي شوند اهميت ندارد. پيروزي حسين(ع) با وجود اقليتي که داشت موجب شگفتي من است.

تندن انديشمند هندي:
قيام کربلا معدل بشريت را بالا برد و سطح آن را ارتقا بخشيد .

آنتوان بارا (دانشمند مسيحي سوري):
اگر بگويم حسين (ع) چراغ اسلام است کم گفته ام، اگر بگويم که او زره اسلام است کم گفته ام، بهترين جمله اي که مي توانم بگويم اين است که او وجدان تمام اديان در تمام تاريخ است .

واشنگتن ايروينگ(مورخ آمريکايي):
براي امام حســـين ممکن بود که زندگي خود را با تسليم شدن به اراده يزيد نجات بخشد،ليکن مسووليت پيشوايي مسلمين اجازه نمي داد که او يزيد را به عنوان خليفه بشناسد.
او به زودي خود را براي قبول هر ناراحتي و فشاري به منظور رها ساختن اسلام از چنگال بني اميه آماده ساخت، در زير آفتاب سوزان سرزمين خشک و در روي ريگهاي تفتيده…
روح حســـين فنا ناپذير است؛اي پهلوان من و اي نمونه شجاعت و اي شهسوار من، حســـــين!

پرفسور ادوارد براون (شرق شناس انگليسي)
آيا قلبي پيدا مي شود که وقتي درباره کربلا سخن مي شنود آغشته به حزن و اندوه نگردد؟
حتي غير مسلمانان نيز نمي توانند پاکي روحي را که اين جنگ اسلامي در تحت لواي آن انجام گرفت انکار کنند… هر کس اندکي حس در نهاد خود داشته باشد نمي تواند از اين غصه غم انگيز متاثر نشود.

موريس دوکبري (انديشمند فرانسوي)
حســـين براي شرف و ناموس مردم و بزرگي مقام مرتبه اسلام از جان و مال و فرزندان گذشت و زير بار استعمار و ماجرا جويي يزيد نرفت، پس بياييد ما هم شيوه او را سر مشق قرار داده از زير دستي يزيديان نوعي رهايي يابيم و مرگ با عزت را بر زندگي با ذلت ترجيح دهيم، زيرا مرگ با عزت و شرافت بهتر از زندگي با ذلت است.

پرفسور ماربين (فيلسوف و خاورشناس آلماني):
من معتقدم که رمز بقا و پيشرفت اسلام و تکامل مسلمانان به خاطر شهيد شدن حســــين و آن رويدادهاي غم انگيز مي باشد و يقين دارم که سياست عاقلانه مسلمانان و اجراي برنامه هاي زندگي ساز آن به واسطه عزاداري حيسني بوده است.
مادامي که اين روش و خصلت در ميان مسلمانان وجود دارد هرگز آنها تن به خواري نمي دهند و تحت اسارت کسي نمي روند.

سر پرسي سايکس (خاور شناس انگليسي):
حقيقتا آن شجاعت و و دلاوري که اين عده قليل از خود بروز دادند به درجه اي بوده است که در تمام قرون متمادي هر کسي که آن را شنيد بي اختيار زبان به تحسين و آفرين گشود.
اين عده مردم دلير غيرتمند، نامي بلند و غير قابل زوال براي خود تا ابد باقي گذاشتند.

کورت فريشلر (مورخ مشهور آلماني و نويسنده کتاب امام حسين و ايران):
تصميم ثابت حســـين براي فداکاري مطلق نه ناشي از لجاجت بود، نه معلول هوي و هوس؛ او با پيروي از عقل مصمم شده بود که به طور کامل فداکاري کند تا مجبور نشود بر خلاف عقيده و آرمان والاي خود با سازش کاري با يزيد بن معاويه به زندگي ادامه دهد.

>>>   حسین بدون شک مظهر تظاهر انسان کامل است حسین استاد بشریت و استاد استقلال است و با رفتن اش به بشریت اموخت تا نباید زیر بار ظلم رفت و سر تسلیم خم نمود به هرناکس ،حسین نمونه رهبری و هدایت بشریت است .
مولوی حمیدالله مومند

>>>   عالم همه قطره و دریاست حسین > خوبان همه بنده و مولاست حسین > ترسم که شفاعت کند از قاتل خویش > از بس که کَرَم دارد و آقاست حسین > عطری که از حوالی پرچم وزیده است > ما را به سمت مجلس آقا کشیده است > از صحن هر حسینیه تا صحن کربلا > صد کوچه بازکنید محرم رسیده است . . .
Tanha

>>>   ‎> امام حسین "ع" برای گسترش دین مبین اسلام جام شهادت را نوشید تا اسلام که دین کامل است زنده بماند و امت پیامبر بزرگ اسلام در زیر چتر واحد گرد هم آمده و درفضای برادری وبرابری باهم زندگی مسالمت داشته باشند تا باشد دیگر از یزیدیان و جلادان اثر نماند و محو تاریخ گردند.
و قیام امام حسین "ع" برای مسلمانان پیام آزادی، عدالت، نیک اندیشی، مساوات و ایثار گری را به ارمغان آورد وبرای ابد یاد آن حضرت ویاران وفاداراش گرامی باد
Tanha

>>>   هرچند آن از سخنان چه بزرگان علم و انديشه كه در فوق به آن اشاره گرديده، هريك در جاي خود قابل تامل و براي ما آموزنده است، اما با انهم به اهداف الاهي امام حسين كمتر پي برده اند، و اين توصيف ها نمي تواند تمامي شخصيت خورسيد گونة حسين(رض) را برما آشكار سازد. اما از ميان سخنان دانشمندان كه اسامي شان در فوق ذكر شده، به نظر بنده آنتوان بارا و تندن هندي عميق تر به قيام حسين(ع) پرداخته اند.
محمد جلال

>>>   حسین برای جنگ به کوفه نرفت بلکه بخاطر دعوت مردم کوفه از او برای اقامه احکام الهی به انجا رفت و از طرفی توسط حاکم مدینه تحت فشار برای بیعت با یزیدبود رفتن به کوفه برای او تکلیف شرعی بود چون مسلمانان از او درخواست کرده بود و حسین هدف سفر خود را امر به معرف و نهی از منکر اقامه دین جدش اعلام کرد و از عاقبت خود با خبر بود چون به نبی هاشم گفته بود که اگر با من بیاید کشته خواهید شد.زمانی بعد از شهادت امام حسین یزید به مدینه لشکر کشید و مردم را به خاک خون کشید وشرم اور این که سه روز نوامیس مسلمین را حلال اعلام کرد انهم در شهر رسول خدا
حسین بهترین راه را انخاب کرد مرگ با عزت رابر زندگی با ذلت ترجیع داد فرزندان حسین هم مانند حسین آزاده بودنمونه اش قاسم فرزند امام حسن نوجوانی بیش نبود وقتی امام از او درباره مرگ سئوال کرد در جواب عمو گفت مرگ در راه خدا برای من از عسل شیرین تر است امام حسین وقتی تشنگی طفل شش ماهه خود اصغر رادید اورا باخود به نزد دشمنان برد وگفت اگر من را به ضعم خود گناه کار می دانید این طفل را هیچ ملتی گناه کار نمی داند بیاید این طفل را ازمن بگیرید و ابش دهید دشمنان حسین در میانشان کسانی بودندلیله السجد ولیله الرکوع داشتند یعنی یک شب را در رکوع یا در سجود تاصبح داشتند همه مدعی حال حسین مقصر است که یزید فاسد را به عنوان خلیفه مسلمین قبول ندارد که می گویند یا بیعت یا مرگ حتی امام گفتند ما به سرزمینی غیر عراق می رویم قبول نکردندگفتند هیچ راهی جز قبول بیعت نداری اگر بیعت را قبول می کرد کسی به او کاری نداشت ولی قبول ذلت برای ازاد مردان راحت نیست برای حسین هم ذلت بود هم نابودی دین رسول خدا که برای رشد او چه رنجها کشیده بود حسین باید بین خانواده اش و امت اسلام ودین خدا یکی را انتخاب می کرد همان کاری را کرد که جد بزرگش ابراهیم (ع) انجام داد برای هردو این امتحان بزرگی بود که هردوسربلند شدند وفخر انسان شدند
ع . م . ح

>>>   حضرت حسين ( رض ) پسر حضرت علي (رض ) خليفه چهارم اسلام و نواسه حضرت رسول الله ص بودند ازين رو نزد تمام مسلمين محترم و دوست داشتني اند.

>>>   پس عزا بر خود کنید ای خفتگان!
(عزاداری نیاز ما یا نیاز امام حسین (ع)؟!)
پرسش اساسی که عزادار امام حسین (ع) باید بدان پاسخ بدهد این است که آیا ما نیاز به عزاداری امام حسین (ع) داریم یا امام نیاز به عزاداری ما دارد.
امام حسین و فرزندان و یارانش نزدیک به 1400 سال پیش در صحرای کربلا، در یک روز، همة بلاها و مصیبت‌ها را تحمّل کردند و فداکاری و از خودگذشتگی را به اوج نهایی خود رساندند. هدف امام این بود که دین خدا زنده بماند و جامعه اسلامی مسیر اصلاحات و سلامت را بپیماید. می‌خواست مسلمانان واقعاً مسلمان بمانند.

انسان هرنوع که کشته شود، بیش‌تر از یک‌بار درد و رنج نمی‌بیند. امام حسین (ع) در روز عاشورا، دردها و رنج‌های خود را دید، از پل دنیا عبور کرد و به دنیای جاودانه رسید و برای همیشه از درد و رنج رهایی یافت.

براساس آموزه‌های قرآنی، شهید زنده است و در نزد خدا به حیات خود ادامه می‌دهد. امام حسین (ع) هم شهید است و هم امام. پس بدون تردید زنده، راحت و آسوده در جوار رحمت الهی و در کنار جدّش پیامبر، پدر و مادر و کسان خود در جنّت زندگی می‌کند. هیچ رنج و درد و ناراحتی ندارد که ما به حال او گریه کنیم. پس از این زاویه گریه برای امام حسین (ع) و شهدای کربلا بی‌معنی است و امام هیچ نیازی به گریة ما ندارد.

عزاداری برای امام حسین (ع) و یادآوری شهادت و فداکاری‌های او و یارانش درواقع نیاز جدّی و حیاتی مااست. ما انسان‌ها نیاز به شجاعت، فداکاری، صبر، محبت، مقاومت در برابر ظلم، ایستادگی در برابر استبداد، خودآگاهی و خداآگاهی داریم. انسان با همین ویژگی‌ها انسان است؛ امّا این‌ها معمولاً در میان گرد و غبار زندگی روزمره کم‌رنگ و گم می‌شوند. انسانی تهی از این خصلت‌ها، مجسمة انسان است.

ما برای این‌که انسان بمانیم؛ زیر بار ظلم نرویم، استبداد را به هر بهایی قبول نکنیم، از جان‌بازی و کشته‌شدن نترسیم، به زندگی شیرین آخرت ایمان داشته باشیم، با کجی‌ها و انحرافات اجتماعی مبارزه کنیم و ... نیاز به الگو و پیشوا داریم؛ تا به دنبال او برویم و راه را گم نکنیم. این الگو برای ما مسلمانان حسین (ع) و یارانش می‌باشند.

پس ما همه‌ساله به یاد و نام امام حسین (ع) عزاداری می‌کنیم تا او و راهش را گم نکنیم و دایم در مسیر او باشیم. بنابراین ما نیاز به عزاداری امام حسین (ع) داریم.
سخن آخر این‌که عزادار باید مرتب ببیند که با عزاداری چه ویژگی‌هایی از امام حسین و یارانش را در وجود خود تازه می‌کند؛ آیا او که برای حسین (ع) گریه می‌کند، در راه یزید نمی‌رود و خوی و خصلت‌هایش یزیدی نیست!؟
اگر عزادار راه و مرام امام حسین (ع) را دایم در دل و اندیشه خود تازه نکند و به راهی غیر از راه امام برود، عزاداری او سودی ندارد و زحمت‌ بی‌فایده و بی‌نتیجه بر خود تحمیل می‌کند.

چنان‌که مولانا جلال‌الدین بلخی همین مضمون را درباره عزاداری شیعیان بیان می‌کند.
پس عزا بر خود کنید ای خفتگان!
زان‌که بد مرگی‌ست این خواب گران
خفته بودستید تا اکنون شما
که کنون جامه دریدید از عزا؟
روز ملک‌ست و گش و شاهنشهی
گر تو یک ذرّه از ایشان آگهی
ور نه‌ای آگه برو بر خود گری
زآن که در انکار نقل و محشری
بر دل و دین خرابت نوحه کن
که نمی‌بیند جز این خاک کهن
ور همی بیند چرا نبود دلیر
پشتدار و جان سپار و چشم‌سیر
در رخت کو از می دین فرّخی؟
گر بدیدی بحر کو کفّ سخی؟
(دفتر ششم مثنوی معنوی)

سید اسحاق شجاعی

>>>   Hashemi Sayed Mohammad
امام حسین بخاطر خدا خودش را فدا کرد که مردم به راه شوند . شیعیان هم امروز فدا میشوند برای حسین .برای خدا که فردا به او رسند

>>>   M Kabir Zafar
کو کوش شنوا و چشم بینای که یکبار بحال وروز خود ببیند و درد خود را احساس کنند ، چشمان همه را بزعم خودشان عشق حسین و رفتن بکربلا کور کرده ، فقط باخودزنی وخون خود ریختن دل خوش کرده وتسکین میشوند ،از اینکه حسین چه میخواست وچرا تن به ذلت نداد وهمه چیزش را فدای آرمانهای والا وانسانی اش کرد زره ئی از آن را نمیدانند ،

>>>   صفرمحمد مظفری
انتخاب عقلانی یا انتخاب احساسی؟
مردم هزاره به شدت فقیر‌ هستند، اما این‌قدر که این مردم هزینه مراسم مذهبی شان می‌کنند، هیچ شیعه و اهل دیانت دیگری شاید نکند. مردم هزاره در معرض تهدیدات زیادی قرار دارند، اما کمترین تدبیر جمعی در این خصوص نمی‌سنجند. این ملت درباره مذهب‌اش گرفتار انواع خرافات است، ولی هیچ ملا و اصلاحگر دیگری از میان این مردم برنخاسته است.
هزاره‌ها مراسم عاشورا و محرم را به سبک صفوی‌ها برگزار می‌کنند و این برای اهل سنت شاید یادآور دوره اختلافات صفوی‌ها و عثمانی‌ها باشد.
قبل از دوره‌ی صفویه، تشیع مراسم روضه نداشته است چه رسد که با تیغ و زنجیر بجان خودشان بیفتند. مردم فقیر هزاره به اقتصاد ضرورت اشد دارند و نیز به دیپلماسی و سیاست فعال، ولی به روضه خوانی و مراسم عاشورا هیچ نیازی ندارند. فرض کنید عاشورا را از تشیع برداریم، چه ضرری به این مذهب و پیروانش وارد خواهد شد؟ هیچ ضرری بلکه مصارف زیادی که در این ماه می‌شود از دوش مردم برداشته خواهد شد ولی فرض کنید کار و منابع درآمد و اقتصاد این مردم را از ایشان بگیریم روزگارشان به کجا خواهد کشید؟ معلوم است که نابود خواهند شد.
بدون اقتصادی نمی‌شود و نیز بدون سیاست و مراودات فعال با جهان و مردم کشور، اما بدون عاشورا و محرم و سوگواری‌های افراطی قطعن می‌شود. یکی عقلانی و دیگری مطلق احساساتی و بل نوعی روان پریشی است. انتخاب با هزاره‌هاست.
تشیع و عذاداری برای حسین، نوعی روحیه‌ی ضعف و فرودستی را به اطفال و نوجوانان و در کل بر کل مردم تلقین می‌کند، و نیز باور و روحیه‌ی جبر و وابستگی به تارهای موهوم را. این روحیه را باید کناز زد و این تار موهوم را باید درید. مذهب بدون عذارای صورت قشنگ‌تر خواهد داشت، به خصوص اگر از مذهب بتوان برای بهتر شدن دنیا بهره کشید. همه چیز در خدمت انسان است و انسان است که دین و مذهب پدید آمده است.

>>>   Hadi Hakimi
هزاره ها باید برای خود روشن کنند که برای چه ارزش های چه قربانی های باید بدهند!
آیا همین عزاداری باید درسرک برگزار شود؟ اگرداخل منبر ومسجد بود چه اشکالی دارد؟
با وجود احتمال جدی حملات انتحاری با این همه سابقه کشیدن علم وکتل ودسته باپیروجوان درسرک ها وخیابان ها چه معنایی دارد؟ آیا چنین کارهای واجب شرعی است؟ یا ازسبکسری؟
با اینکه این مردم دینداراند وخطرات مرگ را هم می بینند کشته شدن انان چه حکم شرعی دارد؟

>>>   امام حسین فرمود:اگرمسلمان نیستید لااقل آزاده باشید.

>>>   امام حسین از دیدگاه اندیشمندان بزرگ جهان
ماربین آلمانی (خاور شناس معروف):
1 حسین با قربانی کردن عزیزترین افراد خود و با اثبات مظلومیت و حقانیت خود، به دنیا درس فداکاری و جانبازی آموخت و نام اسلام و اسلامیان را در تاریخ ثبت و در عالم بلند آوازه ساخت. این سرباز رشید عالم اسلام به مردم دنیا نشان داد که ظلم و بیداد و ستمگری پایدار نیست و بنای ستم هر چه در ظاهر عظیم و استوار باشد، ولی در برابر حق و حقیقت، چون پر کاهی بر باد خواهد رفت.

2 مهاتما گاندی (رهبر بزرگ هندوستان): من زندگی امام حسین، آن شهید بزرگ اسلام را به دقّت خوانده ام و توجّه کافی به صفحات کربلا کرده ام بر من روشن شده است که اگر هندوستان بخواهد یک کشور پیروز گردد، باید از امام حسین پیروی کند. عظمت قیام، اوج فداکاری و ویژگی های دیگر امام حسین(ع) و یارانش، سبب شده که نویسندگان و اندیشمندان بزرگ جهان، در باره این نهضت و حماسه آفرینان عاشورا اظهار نظرهای بسیاری داشته، حتی برخی از نویسندگان غیرمسلمان درباره این واقعه کتاب بنویسند. اکنون به برخی از این دیدگاه ها اشاره می کنیم.
اگر منظور امام حسین جنگ در راه خواسته ‏های دنیایی بود، من نمی ‏فهمم چرا خواهران و زنان و اطفالش به همراه او بودند؟ پس عقل چنین حکم می‌نماید که او فقط به خاطر اسلام، فداکاری خویش را انجام داد.

جرج جرداق (دانشمند و ادیب مسیحی)
وقتی یزید، مردم را تشویق به قتل امام حسین(ع) و مأمور به خون ریزی تشویق می کرد، آن ها می گفتند: چه مبلغی به ما می دهی؟ امّا انصارحسین(ع) به او گفتند: ما با تو هستیم و اگر هفتاد بار کشته شویم، باز می خواهیم در رکابت جنگ کنیم و کشته شویم.

آنطون بارا (اندیشمند مسیحی)
اگر حسین از آنِ ما بود، در هر سرزمینی برای او بیرقی بر می افراشتیم و در هر روستایی، برای او منبری برپا می کردیم و مردم را با نام حسین به مسیحیّت فرا می خواندیم.

تاملاس توندون (رییس سابق کنگره ملّی هندوستان)
این فداکاری های عالی از قبیل شهادت امام حسین(ع)، سطح فکر آدمی را ارتقاء بخشیده، و شایسته است خاطره آن همیشه باقی بماند و یادآوری شود.

فردریک جِمس
درس امام حسین و هر قهرمان شهید دیگری این است که در دنیا، اصول ابدی عدالت و ترحم و محبّت وجود دارد که تغییر ناپذیرند و همچنین می رساند که هر گاه کسی برای این صفات مقاومت کند و در راه آن پافشاری کند، آن اصول همیشه در دنیا باقی و پایدار خواهد ماند.

بنت الشاطی (نویسنده معروف مصری)
زینب، خواهر حسین بن علی، لذّت پیروزی را در کام ابن زیاد و بنی امیّه خراب کرد و در جام پیروزی آنان قطرات زهر ریخت. در همه حوادث سیاسی پس از عاشورا همچون قیام مختار و عبدالله بن زبیر و سقوط دولت امویّان و برپایی حکومت عباسیّان و ریشه دواندن مذهب تشیّع، زینب ـ قهرمان کربلا ـ نقش برانگیزاننده داشت.

عباس محمود عقّاد (نویسنده و ادیب مصری)
جنبش حسین، یکی از بی نظیرترین جنبش های تاریخی است که تاکنون در زمینه دعوت های دینی یا نهضت های سیاسی پایدار گشته است... دولت اموی پس از این جنبش، به قدر عمر یک انسان طبیعی، دوام نیاورد و از شهادت حسین تا انقراض آنان بیش از شصت و اندی سال نگذشت.

چارلز دیکنز (نویسنده معروف انگلیسی)
اگر منظور حسین، جنگ در راه خواسته های دنیایی بود، من نمی فهمم چرا خواهران و زنان و اطفالش به همراه او بودند؟ پس عقل چنین حکم می کند که او فقط به خاطر اسلام فداکاری خویش را انجام داد.

محمد علی جناح (رهبر بزرگ پاکستان)
هیچ نمونه ای از شجاعت بهتر از این که حسین از لحاظ فداکاری و شهامت نشان داد، در عالم پیدا نمی شود. به عقیده من، تمام مسلمانان باید از این شهیدی که خود را در سرزمین عراق قربانی کرد، پیروی کنند.

ل. م. بوید
در طول قرون، افراد بشر همیشه جرئت و پردلی، عظمت روح و بزرگی قلب و شهامت روانی را دوست داشته اند و به خاطر همین هاست که آزادی و عدالت هرگز به نیروی ظلم و فساد تسلیم نمی شود. شهامت و این بود عظمت امام حسین و من مسرورم که با کسانی که این فداکاری عظیم را از جان و دل ثنا می گویند، شرکت کرده ام، هر چند که 1300 سال از آن تاریخ گذشته است.

مهاتما گاندی (رهبر بزرگ هندوستان)
من زندگی امام حسین، آن شهید بزرگ اسلام را به دقّت خوانده ام و توجّه کافی به صفحات کربلا کرده ام بر من روشن شده است که اگر هندوستان بخواهد یک کشور پیروز گردد، باید از امام حسین پیروی کند.

توماس کارلایل (دانشمند انگلیسی)
بهترین درسی که از تراژدی کربلا می گیریم، این است که حسین و یارانش به خدا ایمان استوار داشتند. آنها با عمل خود روشن کردند که تفوّق عددی در جایی که حق و باطل روبرو می شوند، اهمیّت ندارد و پیروزی حسین با وجود اقلیّتی که داشت، باعث شگفتی من است.

توماس ماساریک:
اگر چه کشیشان ما هم از ذکر مصایب حضرت مسیح، مردم را متأثّر می سازند، ولی آن شور و هیجانی که در پیروان حسین یافت می شود، در پیروان مسیح یافت نخواهد شد و گویا سبب، این باشد که مصایب مسیح در برابر مصایب حسین، پر کاهی است در مقابل یک کوه عظیم پیکر.

ادوارد براون (پروفسور):
حتی غیر مسلمانان نیز نمی توانند پاکی روحی را که این جنگ اسلامی تحت لوای آن انجام گرفت، انکار کنند.

موریس دوکبرا:
اگر مورّخان ما حقیقت روز (عاشورا) را می دانستند و درک می کردند که عاشورا چه روزی است، این عزاداری را مجنونانه نمی پنداشتند، زیرا پیروان حسین به واسطه عزاداری حسین می دانند که پستی و زیر دستی و استعمار و استثمار را نباید قبول کنند و شعار پیشرو و آقای آن ها، تن به ظلم و ستم ندادن بود
این مختصری از نظریات دانشمندان بزرگ از هر دین و آیینی.

واشنگتن ایروینگ (مورخ آمریکایی):
برای امام حسین (ع) ممکن بود که زندگی خود را با تسلیم شدن بر اراده یزید نجات بخشد، لیکن مسوولیت پیشوا و نهضت بخش اسلام اجازه نمی ‏داد که او یزید را به عنوان خلافت بشناسد. او به زودی خود را برای قبول هر ناراحتی و فشاری به منظور رها ساختن اسلام از چنگال بنی امیه آماده ساخت و در زیر آفتاب سوزان سرزمین خشک و در روی ریگ‌های تفتیده عربستان روح حسین فناناپذیر است. ‌ای پهلوان و‌ای نمونه شجاعت و‌ای شهسوار من،‌ای حسین!

سید اسماعیل حکیمی

>>>   هرکس حسین را شیعه سازی کند خیانت به دین کرده حسین نواسه پیامبر ومربوط به همه مسلمانان میباشدودر ان دوران شیعه وسنی وجود نداشت.

>>>   حسین بن علی رضی الله عنه ویاران باوفایش با نثار خون خودبار دیگر عظمت وشکوه اسلام را که پس از پیامبرگرامی ص دچار انحرافاتی گردیده بود بازگرداندند.وبرای همیشه تاریخ اثبات نمود ه حق بر شمشیر پیروز است.روسیاهی وبدبختی برای دشمنان خدا بمثل یزید وعمر سعد وابن زیاد لعنت الله علیهم اجمعین باد(تمامی اشقیا حاضر در صحرای کربلا )و جنت ابدی در جوار پیامبر اعظم ص وتمامی انبیادواولیا الهی مزد مجاهدت یاران شهید حضرت حسین (ع ).چه خوب است سیاست بازان عالم و کشور ما راستی وازادگی را از این قهرمان کربلا درس بگیرند.
داکتر عبدالرب اچک زیMD

>>>   ای کاش تعصب می گذاشت که انسان ها زیر سایه ی بلند مرتبه ترین وجدان انسانیت امام حسین راه انسانی و اسلامی خود را می رفتند و به همدیگر عشق می ورزیدند
دین اگر فرق کند فرقی نیست
مذهب آنست که انسان به خدا پیوندد

>>>   امام حسین مظهر شجاعت و ایمان به خدا او در راه خدا هیچگاهی از خود شک و تردید نشان نداد و اطمنان کامل بر وحدانیت لایزال داشت به خاطر همین است که فرموده اند:
یا ایتهاالنفس المطمنه ارجعی الی ربک راضیه مرضیه!
امام حسین یگانه مظهر ایمان و اطمنان است
امروز در قدم اول ایمان برای بعضی ها سخت است در قدم دوم دوامش
یا ایمان ندارند اگر دارند دوام ندارند

>>>   عقل اگر داند که دل در بند زلفش چون خوشست
عاقلان دیوانه گردند از پی زنجیر ما
یزید و یزیدیان کور خوانده بودند که با شمشیر می شود ندای الله را خاموش کرد غافل ازانکه خود رسوایی ابدالدهر می شود

>>>   ان الحسین مصباح الهدای و سفینه النجاه

>>>   امام حسین مظهر شجاعت و مردانگی
پیروان امام حسین هم باید همانگونه باشند

>>>   همه انسانیت بر حریت و آزادگی امام حسین صحه گذاشته اند.
همه انسان ها عشق به آرمان انسانی امام حسین را تایید کرده اند.
همه بزرگان علم و ادب در جهان به صداقت رفتاری و کرداری امام حسین در پیشگاه حضرت معبود ایمان دارند.
همه بشریت امام حسین را مظهر ایثار و فداکاری می داند.
و این ما هستیم که باید سر در گریبان خویش فرو برده و بیندیشیم که در این جهان وانفسای گیتی از این واقعه معنوی انسان ساز چه در سی گرفته ایم؟
شما عاشورا و امام حسین را چگونه دیدید و از ماه با فضیلت محرم چه آموختید؟

>>>   برادر عزیز ! گریه کردن به حضرت حسین...مرام او گریه کردن نبود بلکه هدف اصلی و بنیادی اش عدم اعطاعت از ستمکاران و بی دینان بود . ما هدف را کنار زدیم و بگریه ی چند روزه اکتفا کردیم . و در روز عاشورا باز به دول خائینین میرقصیم و هدف حضرت حسین را زیر پا میکنم و از غنی ، عبدالله ، دانش ، محقیق ، خلیلی ...غیره اطاعت میکنیم تا مارا بکاری بگمارند و از راه حلال و حرام صاحب پول شویم آیا هدف از قیام حضرت حسین همین بود؟ گریه بحال خود بکنید که « شما بگریه ضرورت دارید نه حضرت حسین .» وافتخار خلیلی این است که بروز عاشورا خون جمع آوری کند و بمقام باداران خود نشان بدهد که روز عاشورا را مبدل ببازار و فروشگاه خون کرده است . چرا در روز های دیگر همین کار نمیکند ؟ او از عاشورا در موقف سیاسی خود می افزاید و از عاشورا سوء استفاده میکند .و ملا ها در عاشورا لیاقت خود را در سخن رانی امتحان میکند و هر ملای که مردم را زیاد گریستاند همان ملا لایق است .و روایت های ضیف را بیان میکند که «هر کس یک قطره اشک بریزد راساً به بهشت میرود . »برادر ! کسی که خاین باشد و احکام خدا و پیغمبر را اطاعت نکند و تمام سال گریه کند به بهشت نمیرود حسین بخاطر احکام دین قیام کرد نه بخاطر گریه . اگر هدف حضرت حسین را همین ملا ها بمردم بگوید جهان گلستان میشود ومردم از یک حکومت فاسد اطاعت نمیکند واولاد شان آواره نمیشود . توجه کنید ! حکومت فاسد ، وکلا غاصب ، قضات رشوتخوار ، دستگاه دولتی و غیر دولتی غرق در فساد میباشند وبالاخره نباید از غنی ، عبالله ، دانش ، کرزی و حکومت فاسد و دروغگو اطاعت کنیم باید بپا خیزیم و قیام کنیم. در حالیکه ملا در مورد ایشان خموش اند وتنها به گریستن تشویق میکنند و حتی به این خاینین اجازه میدهد تا در روز عاشورا غداران و دروغگویان حکومت فاسد سخنرانی کند . مردم هزاره بیدار شوید به مظلومیت خود و حسین گریه کنید که امروز شما و حسین به یزید های دیگر در جنگ استید کمر همت ببندید با فاسدین مبارزه کنید .
خاموش از پاریس

>>>   ایکاش ما شیعیان هم مایه آبروی پیامبر و اهل بیت باشیم نه مایه زشتی پیامبر و اهل بیت
قال معصوم : کونوا لنا زینا و لا تکونوا لنا شینا

>>>   با تشکر از شبکه اطلاع رسانی افغانستان در خصوص نشر خبر و تحلیل از نهضت عاشورای حسینی، به اطلاع می رساند که از نظر فقه شیعه و مبینات دین مبین اسلام، قمه زنی حرام و یک بدعت خطرناک محسوب می شود. در قضیه قمه زنی انگلیس خبیث با تمام توان ایستاده است تا دین مبین اسلام را دین خشونت معرفی نماید. اگر به اخبار و سایت های خبری و کلا در گوگل جستجو کنید با جستجوی کلمه شیعه به زبان های مختلف، تصاویری از قمه زنی برای شما نشان می دهند. در حالیکه این فعل حرام به هیچ عنوان با اعتقادات شیعیان پیرو اهل بیت و پیامبر اعظم همخوانی ندارد. برابر قوانین دولت انگلستان اگر فردی در خیابان و محیط های عمومی مرغی را سر ببرد به عنوان گسترش خشونت دستگیر و محاکمه می کنند ولی پلیس همین کشور در لندن با حفاظت از مثلا شیعیان و در دید عمومی مردم مراسم قمه زنی را تامین امنیت می کند. دقیقا این عمل مصداق نفاق و عملکر کفار برای بد نام کردن اسلام و شیعیان است. در حقیقت این افراد همان شیعیان انگلیسی و پیرو فرقه شیرازی هستند و معادل اهل سنت همین گروه را می توان وهابیهای تند رو را مثال زد.

>>>   برادران مومن به هر طریقت ومذهبی که باشید ساحت مقدس حضرت حسین پاک است واین عمل کردن مردم است متاسفانه که تقریبا فلسفه قیام حسین رابه چالش کشانده اند. آنهائی که اعمال بد عت را درماه محرم انجام میدهند حداقل با الف بای شریعت ودین آشنائی ندارند.البته اعمال شان زیادتر سلیقهءی وبدون درنظرداشت دیدگاه علما میباشد که دراین مورد بایددستورات علما درنظر گرفته شود تا کار (خلاف دین به نام دین )انجام نه شود .البته تجلیل ازمحرم نیاز به اصلاحات وآگاهی توسط علما دارد که آنهاهم درنظربنده تااکنون مقصر هستند
"سکندر خیرخواه"

>>>   عاشورا گرامی باد.
نگاه جامعه اهل سنت به عاشورا تنها یک نگاه مذهبی است که این اشتباه و نادرست است. عاشورا در کنار مسایل مذهبی؛ یک پیام سیاسی قدرت مند دیگر نیز دارد: «بسیج و انسجام و هماهنگی مردم جهت یک روایت واحد.» این بزرگ ترین پیام سیاسی عاشورا برای پیروان خط فکری این مکتب الهی است.
جلالی
>>>   مراسم عزاداری یک نمونه راهپیمایی بدون حمل سلاح است و از حقوق شهروندی هر انسان در یک حاکمیت مدنی می باشد بدیهی است که دیکتاتورها از هر گونه تجمع مردم وحشت دارند حتی اگر علیه جنایات صهیونیست ها در غزه باشد.

>>>   امام حسین برای احیای قران وسنت قیام کرد
اگربه مرورزمان طالبان مراسم عزاداری محرم رامحدود وازمیان بردارد کاملن درموضع یزید قرارخواهدگرفت اگرچه هم اکنون گرایش یزیدی دارن

>>>   به نظر دهنده که نوشتید که فرامنطقه ای وزبانی وقومی برای مبارزه مردم بیچاره امده میکنی خودت برو در افغانستان کورهت امده کن بجنگ شاید توانستی یک کار بکنی تو هیچ غلت کرده نمیتوانی چون اون وقت که اصلحه وهم قدرت هم جایداد وهم چنتا مفتخور لندغر دورو برت بودن شبانه چادر زنانه بذ سر داشتی همه را ماندی حال دست خالی ده خارج سرکردان شدی مردم بیچاره را به جنگ ترغیب میکنی مردم مگر مغز خر خوردن که باشما هم راه شود عید رمضان عید قربان ماه ه محرم وعاشورا را با چشم سر تمام دنیا دیدن که در چی امنیت کامل سفری شدن مگر ما مردم چی میخواهیم به غیر امنیت نه در جمهوریت ما ملت کاره بودیم نه در امارت اسلامی کاره ای نستیم ولی در امارت اسلامی امنیت داریم زورگو نیست ترافیک سری چهارا لت کوب نمیشه اختیطاف نبست در پس کچهای کابل بازور تلفن کسی نمی تواند بگیرد پس ما دیوانه استیم که شما لندغرا دوباره یر قدرت بیاریم الحمدااله شکر خدا یکی تان درخاک پاک افغانستان نبستین حال تمام کشورهای که شما رفتید دوباره شما را به ملت مظلوم‌تحویل میته باید تک تک تان به ملت افغانستان جواب پس بدهید اینجا همه برای امام حسین نواصه پیامبر ص می نویسد تو انجا هم احترام سالار شهیدان نکردی نظر پلید نویشتی به نظر من برای تو هیچ چیز موهیم نیست حتا ناموس خود توفقط برای قدرت سروت دین وناموس ت هم متی...

>>>   نویسنده محترم اول
با نگاه شما به مسعله حفظ شعاعر اسلام پس باید تمام مساجد اهل سنت نماز جمعه و دیگر اعمال هم تعطیل شود چون حفظ جان مهم تر است با هر بهانه ای به دنبال تعطیل کردن مراسم مذهبی شیعیان هستید طالبان با تفنگ و شما با گفتن چرندیات وجفنگ حق دارید تا مکتب عاشورا به پا باشد ظلم پایدار نمی ماند اما بعد...

>>>   دوم با مراسم زنجیر زنی و سینه زنی اسلام هراسی اتفاق نمی افتد بلکه با انتحاری داعش سازی و سربریدن شیعیان و قتل عامشان اسلام هراسی معنا می شود اما بعد....

>>>   سوم اتفاقا شیعیان با پوشیدن لباس مشکی مراسم عزا گرفتن و بزرگداشت هرساله در هیت ها یادآوری می کنند برای خود و نسل بعدیشان که امام حسین علیه السلام چه کسی بود و چکار کرد و تکلیف ما امروز چیست مکتب امام حسین ظلم ستیزی است
اتفاقا بسیاری از اهل سنت شرکت می کنند و به امام حسین عرض ارادت

>>>   بیشتر بزرگواران مخالف عزا داری معلوم بود یا در عزا شرکت نکردند یا بسیار کم بودند در مراسم عزای امام حسین هیچ مداحی نمی گوید امام حسین با خانواده اش در راه سفر تصادف کرد و چه شد بلکه وقتی از مظلومیت اهل بیت سخن می گوید از شهید شدن طفل شش ماهه اش می گوید یعنی میشود مسلمان بود و آنقدر خبیث یعنی بفهم در این برهه تاریخ یزیدی هستی یا حسینی چرا بدون تحقیق کافی مارا متهم می کنید

>>>   شهادت مظلومانه امام حسین (نوه پیغمبر اسلام)واهل بیت پیامبر را تسلیت می گویم مشهد
محمد. د

>>>   درس آزادی به دنیا داد رفتار حسین
بذر همت در جهان افشاند افکار حسین
نه ریاست نه دو رنگی نه دغل در کار بود
بهر ترویج حقیقت بود افکار حسین
سلام بر حسین سلام بر علی فرزند حسین سلام بر اولاد حسین سلام بر اصحاب حسین
مهاجر حسینی

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است