اولین دسته از هواپیماهای F-16 وعده داده شده ساخت امریکا وارد اوکراین شد. ماه ها است که درباره معجزه های اف- 16، رسانه های غربی گوش ها را کر و اذهان را مشبوع ساخته اند.
آیا واقعاً اف-16 ها وضع روی صحنه جنگ را به طور کلی تغییر خواهند داد؟

اگر به گذشته و تاریخ مراجعه کنیم و تناسب و سطح تسلیحات کنونی حاضر در صحنه جنگ را درنظر بگیریم، به سادگی می توانیم بگوییم که مسلماً نه! ولی در عین حال بی تاثیرمخرب نمی تواند باشد؛ زیرا گذشته از همه، این هواپیما می تواند به سلاح هسته ای نیز مجهز شود.
بی جهت نیست که روس ها به این موضوع حساسیت خاصی دارند. اما چرا این قدر سر و صدای مبالغه آمیز پیرامون موثریت و عملکرد آن به راه افتاده است؟
ادعا می شود که ابتکار آسمان اوکراین از دست روس ها بیرون و اف-16 مسلط بر آسمان ها خواهد شد. چه بسی که اذهان ساده این همه اراجیف و طمراق میان خالی را باور می کنند.

رسانه های بزرگ غربی و در راس همه رسانه های فرانسوی که عمدتاً به وسیله سرمایه دارهای بزرگ اداره می شود، گوی سبقت را از همه ربوده اند. چنانچه روال(سرهنگ) "ژاک بو"(Jacques Baud) عضو سابق استخبارات استراتژیک سویس با استدلال های مستند می گوید که برخی از این رسانه ها در تبلیغات مربوط به جنگ اوکراین-روسیه گوی سبقت را از خود اوکراینی ها هم ربوده اند و به بلندگوهای رژیم اوکراین مبدل شده اند؛ گویی شاه پرست تر از شاه هستند. در واقع تبلیغات این رسانه ها به قدری مبالغه آمیز بوده و تاثیر آن بر روان جامعه غربی چنان سنگین بوده است که انتظار برده می شد که با رسیدن اف-16 ها، تناسب نیروها روی صحنه جنگ یا لااقل در آسمان اوکراین بکلی تغییر خورده و این عامل جادویی روس ها را به عقب نشینی وادار خواهد ساخت. حتی ادعا کردند که این هواپیماها میتواند در جنگ کنونی تعیین کننده باشد. (بعضی ها اصطلاح Game changer را به کار بردند). دلیل عمده تبلیغات اخیر غربی ها وضعیت ناجور اوکراینی ها در عرصه جنگ و کوشش در جهت نجات موقتی آبروی برباد رفته آنها در اذهان جهانی است. اما خود اوکراینی ها که می دانستند حرف از چه قرار است، به اندازه ی رسانه های "رسمی"(Mainstream) غربی شتاب زده نبودند و در این اواخر به هر اندازه ای که زمان واگذاری اف-16 ها نزدیک تر می شد از جوشش باز می ماندند، چنانچه در همین اواخر "زلینسکی" گفت که اف- 16 ها کمک بزرگی است ولی این تعدادی را که دریافت می کنیم، برای تغییر تناسب نیروها در صحنه جنگ کافی نیست، تا برای روز مبادا که آتش گرفتن و سقوط اف-16 ها را در پی خواهد داشت، حاشیه ای برای توجیه در اختیار داشته باشند.

اینک شش بال اف-16 از نزدیک به هشتاد فروند وعده داده شده به "اودیسا"رسید و همین دو روز قبل؛ پنجم ماه اگست، روس ها شش موشک هیبتناک "اسکندر" را به سوی "اودسا" پرتاب نموده و از قرار معلوم یک دستگاه پاتریوت را تخریب کردند. دیده شد که آن همه طمطراق رسانه ای برای هیچ بوده است؛ چونکه وعده داده شده بود که اف-16 ها در برابر موشک های بالیستیک نیز سپرخواهند شد. دیدیم که نشد!
واقعیت امر این است که اف-16 هایی که تقریباً نیم قرن عمر دارند در زمان خودش هواپیماهای پیشرفته ای بوده اند ولی امروز دیگر آن تاثیر دیروزی را نمی توانند داشته باشند.

دررابطه به همین تبلیغات غرب جمعی، یک عامل دیگر را نیز از یاد نبریم که هرباری که یک سلاح جدید وارد صحنه جنگ می شود، همین تبلیغاتچی ها و رسانه های غربی برای کنترول و سمت دهی ذهنیت عامه و ایجاد امیدواری در جهت شکست روسیه، فریاد بر می آورندکه کار روس ها تمام است؛ در حالیکه فاکتورهای تعیین کننده جنگ را باید در پارامترهای وزین و دیگری چون فاکتور انسانی، روحیه آمادگی برای پیشبرد جنگ در چنین مقیاسی، همآهنگی جنگی و سطح تکنولوژیک و تسلیحاتی طرف های درگیر و تجربه جنگی و میتودهای پیشبرد جنگ و مهمتر از همه پشتیبانی مردمی دید. وقتی "استینگر" که در جنگ اعلام ناشده امپریالیزم علیه کشور ما تا این حد صدمه وارد کرده بود در اختیار اوکراینی ها قرار گرفت.

می گفتند هواپیماهای روسی پنهان می شوند، وقتی که سلاح پیشرفته ضدتانک "جاولین" وارد صحنه شود. گفتند تانک های روسی به آهن پاره های زشتی تبدیل خواهند شد، وقتی که تانک های"لئوپارد" و "چلنجر" و "ابرامز"، توپ خودکششی "سزار"، راکت های "هایمارس" و بعدها راکت های "سایه طوفان" و "اسکلپ" و اخیراً "اتک امز" وعده داده شد رسانه های غرب کار روسیه را تمام شده تبلیغ می کردند و زمانی که پای "پاتریوت" به میان آمد، گفتند روسیه حالا خواهد دید که چه روزگاری بسرش خواهد آمد و... هربار دیدیم که ورود سلاح های پیشرفته جدید تنها کاری را که از پیش برد مجبور ساختن روسیه به واردکردن ضربه های کشنده تر و مشکل تر ساختن کار اوکراینی ها بود. بالاخره این وضع منجر به آن شد که نمایشگاهی متشکل از همین سلاح هاکه تخریب شده و یا به غنیمت گرفته شده بود، در مسکو مورد دید و تمسخر صدها هزار نفر از اهالی مسکو و مسافران جاهای دیگر قرار بگیرد. سرنوشت اف-16 چیزی بهتر از سلاح های یادشده نخواهد بود. همه می دانند که روسیه دارای بهترین و پیشرفته ترین سلاح های پدافندی هوایی جهان می باشد که اف-16 را چون مگسی له خواهد کرد.

سوالی که اکنون مطرح می شود این است که با این همه تلاشی که صورت گرفت و تقریبآ همه امکانات تسلیحاتی غرب جمعی در این جنگ حیاتی وارد معرکه شد، مرحله بعدی چه ارمغانی را در پی خواهد داشت؟ غربی هاچه امکانات دیگری دارند که وارد میدان کنند؟ اف-35، اف-22 و یا بالاخره سلاح هسته ای تاکتیکی؟
عقل سلیم حکم می کند که هیچیک از این ها امکان و عرضه وارد شدن در این جنگ را ندارند. پس یک راه باقی می ماند و آنهم راه مذاکره و اقدامات دیپلوماتیک است.
اینکه امریکایی ها با جلو انداختن اوکراینی ها و هزینه کردن صدها میلیارد دلار به اضافه وارد کردن بخش اعظم پیشرفته ترین سلاح ها نتوانستند اهداف خود را در این جنگ بدست بیاورند، مسلماً اگر از روی اجبار به مذاکره رو می آورند، به طور طبیعی بایستی در برابر قدرت روسیه تمکین کنند و در بسا موارد کوتاه بییایند. اگر چنین نشود ادامه جنگ برای غرب جمعی به مراتب زیان بار تر از ضرری است که به روسیه وارد خواهد شد.

اما نفس اقدام برای ارسال اف-16 ها به اوکراین را باید در کادر سیاست کلی تعرضی امریکا دید. از آنجایی که اف-16 می تواند به سلاح هسته ای هم مجهز شود آیا گامی در جهت تدارک احتمالی ضربه ناگهانی به روسیه نیست؟ شاید بتوان گفت که باموجودیت موشک های هایپرسونیک و موشک های با پیش ران هسته ای که روسیه از آن برخوردار است، هواپیمای مجهز به سلاح هسته ای، آن هم مال نیم قرن قبل نمی تواند یک عامل برتری و یا امتیاز باشد، ولی در عین حال باید اندیشید که امریکا با تراکم تدریجی پیشرفت های کوچک می تواند به درجات کیفی از تقابل و تهاجم دست پیدا کند.

از جانب دیگر در کادر همین تقابل با روسیه و متراکم ساختن امکانات فشار حول روسیه، با استفاده از معضل اوکراین، امریکایی ها اعلام کرده اند که راکت های میان برد خود را تا سال 2026 در آلمان مستقر خواهند ساخت. شبح برگشت فضای استقرار راکت های "پرشنگ" عملاً در برابر اروپا قرار دارد. در دهه هشتاد قرن گذشته در نتیجه مذاکرات جدی بین امریکا و شوروی راکت های میان برد از صحنه اروپا برچیده شده و امیدواری برای رهیدن از یک جنگ تباه کن دیگر و نابودی این بخش گیتی به میان آمده بود، ولی امروز بار دیگر به علت روحیه تجاوزگری امریکا خطر جنگ هسته ای تمام مردمان اروپا را تهدید می کند. به اندازه کافی روشن است که با نصب راکت های میان برد امریکایی در اروپا بازنده اصلی مردمان اروپا هستند که سرزمین های آنها به میدان جنگ هسته ای مبدل خواهد شد. ظاهراً این وضع در ضدیت با روسیه شکل گرفته ولی در حقیقت صدمه اصلی آن به مردمان تمام اروپا خواهد رسید که رهبران کنونی بخش اعظم آن، روح خود را به شیطان جنگ طلب حکومت پنهان جهانی سرمایه و ستم تحت رهبری امریکا فروخته اند و از آن اطاعت میکنند. امریکا بی مهابا در فکر تباهی این قاره شگوفان برای حفظ برتری هژمونیک خود می باشد.

به هرحال تهدید علیه موجودیت روسیه از جانب امریکا تشدید می شود. برای مقابله با این وضع روس ها هم از طریق ولادیمیر پوتین اعلام کردند که به اقدامات مقتضی و متناظر متوسل خواهند شد. وضعی که با این مختصات شکل گرفته است، ناشی از پشت سر گذاشتن مداوم خطوط قرمز از جانب امریکا و ارابه جنگی آن ناتواست که جنگ اوکراین را بهانه قرار داده به تقویت مواضع تعرضی خود می پردازند. امریکا در چنین وضعی و با این اقدامات که نتیجه از دست دادن نقش رهبری کننده آن بر جهان می باشد، بیشتر به یک غریقی می ماند که قصد دارد همه بشریت را با خود غرق کند. این سیاست های جنگ طلبانه و تهاجمی امریکا وضع بسیار پیچیده ای را برای بشریت ایجاد کرده است. متاسفانه ذهنیت متداول جوامع اروپایی چنان در زیر ضربه تخدیر کننده تبلیغات محافل نیولیبرالی و صهیونیستی قرار گرفته است که هرآنچه رسانه ها می سرایند مستقیماً در ذهن بخش قابل ملاحظه ای از مردمان این سرزمین ها ترسب می کند و روان اجتماعی را مکدر می سازد.

ما مردم افغانستان؛ نسل سال های جنگ اعلام ناشده ارتجاع و امپریالیزم علیه کشور ما با اف-16 قدری آشنایی داریم زیرا از همان آغاز امریکایی ها پاکستان را با این نوع هواپیماها مجهز ساخته بود.
باری در سال 1366 یک فروند اف-16 پاکستانی هوای افغانستان بسرش زده و از مرزهوایی کشور ما عبور کرده بود. اف-16 در آن زمان جدید ترین و پر سر و صدا ترین هواپیمای عملیاتی امریکایی ها بود و ما با وسایل عادی همان زمان آن را سرنگون کردیم. از جانب دولت ما این موضوع همراه با اعتراض شدید اعلام شد و پاکستانی ها به علت اینکه لاشه هواپیما در افغانستان سقوط کرده بود، نتوانستند تکذیب کنند. در آن زمان در مسکو گروه بزرگی از ژورنالیست های غربی به طوردایم مستقر بودند. بلافاصله به کمک شوروی ها در حدود صدتن از این ژورنالیست ها به کابل دعوت شدند. ما با عده ای از ژورنالیست های کشور ما به همراه این گروه به خوست مسافرت کردیم و از بخشی از لاشه هواپیمای اف-16 پاکستانی دیدن کردیم. در آن زمان اف-16 با راکت مشهور "سایت ویندر" مجهز بود. ما از محل دیدار به عمل آوردیم که این راکت به طور نسبتاً سالم از بدنه هواپیما جدا شده بود. حالا شما تصور کنید که اف-16 در شرایط کنونی می تواند تغییر دهنده سرنوشت جنگ آن هم با کشوری به عظمت تکنولوژیک وصنعتی چون روسیه شود؟

پ.ن:
در پای این نوشته دو تاعکس را می گذارم که اولی نشان دهنده دیدار ژورنالیست های خارجی (به تاریخ 17/02/1366) از راکت "سایت ویندر" هواپیمای اف-16 سقوط داده شده پاکستانی در ولایت خوست افغانستان است. در این عکس در میان ژورنالیست های غربی خانمی را از طرف چپ (باعینک های دودی) می توان دید که "Sylvie Kauffmann" نام دارد که زمانی هم رییس هیات تحریر روزنامه "لوموند" بود.
در عکس دومی: از راست به چپ: "آصف معروف" ژورنالیست مجله "سباوون"، عکاس آژانس اطلاعاتی باختر(آژانس خبر رسانی رسمی دولت افغانستان) که اسم شریفش بیادم نیست، اینجانب و افسر نیروی هوایی و مدافعه هوایی افغانستان در فرودگاه ولایت خوست.

اسدالله کشتمند

>>>   چقدر جوانان شاخ و شمشاد و تحصیل یافته مارا بنام انقلاب و وطن به کشتن دادید و یا هم معیوب ساختید، مگر درنهایت بخاطر اختلافات رهبران نیم رس و خودخواه تان خون شان را هدر دادید. چه شرم آور بود روزی (۸ ثور۱۳۵۷) که رفیق هایی پر طمطراق و جنرال هایی سنگین شانه یی تان چاپلوسانه برای اشرار چرکستانی خوش آمدید میگفتند.
آتش خاوری

>>>   آمریکای جنایتکار خونخوار بسیاری از کشورهای باثبات جهان مخصوصا کشورهای اسلامی را باتهاجم و اشغالگری نابود کرده است. کشورهای اسلامی مشل افغانستان، عراق، سوریه، لیبی، یمن، فلسطین، سومالی، را با داعش سازی القاعده سازی و تروریست سازی نابود کرده است، و حالا نوبت قاره اروپا است که توسط آمریکای های خونخوار به میدان جنگ تبدیل شده است.

>>>   خود شما ...هستید آمریکا هر جا پا گزاشت گل گزار شد اول فلپین دوم تایوان 4 قطر 5 امارات هر کشور یا آمریکا پش رفته شد مقصر خودتان هست

>>>   میگن ابله درجهان باشد مفلس درنمی ماند . بهمین ترتیب لوده درجهان باشد جنگ خلاص نمیشود.

>>>   اقای کشتمند چرا ابنقدر ....میزند. کجاو چه وقتی شما اف ۱۶ را شکست دادید؟ این شما بودید که شکست خوردید و داکتر نجیب پا به فرار گذاشته بود. چه ...حکومت را تسلیم همان اشرار بگفته خودتان نمودید مگر شما فراموش کردید....

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است