بادرنظرگرفتن کاهش پشتیبانی مردمی، به ویژه از سوی نسل جوان، تصمیم گرفتم از عرصه سیاست کنار بروم.
امید است این تصمیم، باعث بازاندیشی در صفوف رهبری سیاسی کشور گردد و زمینه را برای نسلی ن. و پویا فراهم سازد.
ونس قانونی

نشست بن، آن‌گونه که در حافظه‌ جمعی مردم افغانستان حک شده، نه یک توافق ملی، بلکه لحظه‌ای سرنوشت‌ساز از تسلیم خواسته‌های خارجی‌ها به بهای فروپاشی وحدت مقاومت‌ملی بود. آقای یونس قانونی که در آن زمان با اعتماد عمومی و در رأس هیات مذاکره‌کننده حاضر شد، نمی‌تواند از پیامدهای آن نشست شانه خالی کند. چه این نامه اخیر واقعاً از او باشد یا نباشد، در هر دو صورت مسوولیت سیاسی و اخلاقی آنچه در بن گذشت، بر دوش او است.

اگر نامه جعلی باشد، سکوت او زمینه را برای تحریف تاریخ و فریب افکار عمومی فراهم می‌کند. اما اگر نامه از او باشد، این سخن‌پردازی‌ها بعد از بیست سال، نه پاک‌کن خیانت، بلکه تأیید دوباره‌ی خطایی تاریخی است؛ خطایی که جای استاد ربانی را با کرزی «در ظاهر دموکرات اما نماینده طالب»، تعویض کرد و ریشه‌های مقاومت را به دست معامله سپرد.

امروز که کشور در خاکستر آن اشتباهات می‌سوزد، آقای قانونی نه در کنار مقاومت‌گران در صحنه، بلکه در ساختاری کم‌رمق و بی‌اثر به نام «شورای مقاومت ملی» سرگرم است؛ شورایی که نه مقاومت دارد، نه پایگاه، و نه پیوند با مردمی که هنوز در پنجشیر، اندراب، بدخشان، تخار و کاپیسا پرچم مقاومت را برافراشته نگه‌ داشته‌اند.
تاریخ با گذشت زمان سخت‌گیرتر می‌شود، و وجدان‌های نیمه‌خاموش را ناگزیر به پاسخ می‌کشاند. نشست بن، اگر توافق بود، چرا چنین تسلیم‌نامه‌ای به دنبال داشت؟ پاسخ این پرسش را باید آن‌ها بدهند که در زمان تصمیم، قدرت داشتند ولی جرأت نه...

کاظم همایون

>>>   برای این رهزنان رو و آبرویی باقی نمانده تا دوباره برگردند.
شمس تمنا

>>>   قانونی و امثالهم لندغران بی نام و نسب بودند
کوشش کردند تا نام پر افتخار تاجیکان را بد کنند

>>>   به اغای قانونی درود و تحیات نثار میشود:
واقعآ متن منتشیره و دستخط به شما مربوط است؟
امید این پرسش لاجواب نماند

>>>   اگر این نامه از آقای قانونی باشد معنی اش این است که نه از سیاست بلکه از ایستادن کنار مردم و مقاومت ملی مردم افغانستان خود را کنار میکشد چونکه میداند که عمرش کفاف نمیکند تا پیروزی مقاومت مردم افغانستان را شاهد باشد.
به هر حال مقاومت ادامه دارد چه با قانونی یا بدون قانونی اما برای قانونی و امثالهم بهتر این است که به جای کنار کشیدن و در غندی خیر نشستن خودشان را یک قدم عقب بکشند و اجازه بدهند تا نسل جوان مقاومت دلیرانه برزمند و این عالیجنابان حد اقل در عقبه مقاومت بایستند و با نوشتن حقایق دوران مسولیت شان و با اشتراک گذاشتن تجارب شان حد اقل مسولیت خودشان را در پیشگاه خداوند متعال و مردم غیور و مقاوم وطن ادا کنند.

>>>   قانونی لنگ بد بخت نام پنجشیر را فروخت ولکه ننگ بر جبین جنبش های آزادی در کشور گردیده است در روز سقوط کابل با دار ودسته خود فروخته اش در پاکستان آخرین سند فروش افغانستان را به قریشی وزیر خارجه پاکستان وعمران خان تسلیم کرد.
آریا از جرمنی