ذکیه خدادادی، پاراتکواندوکار اهل افغانستان، در رقابت‌های بین‌المللی «ریو اوپن G2» در کشور برزیل موفق به کسب مدال برنز شد.
این پیروزی تاریخی، نخستین مدال المپیکی برای تیم پناهندگان جهان در بخش پاراتکواندو محسوب می‌شود.
خدادادی، که پس از تسلط حکومت سرپرست طالبان بر افغانستان ناچار به ترک کشور شد و اکنون در فرانسه زندگی می‌کند، به‌عنوان نماینده تیم پناهندگان جهان در مسابقات پارالمپیک پاریس ۲۰۲۴ شرکت کرد و درخشش چشمگیری داشت.

خدادادی که در المپیک ۲۰۲۴ پاریس نیز نخستین مدال برای تیم المپیک پناهندگان را کسب کرد، افزوده است: «ما ممکن با موانعی رو به رو شویم اما هرگز تسلیم نمی‌شویم.»
ذکیه خدادادی در حین مسابقه در برازیل، وی اولین عضو تیم پناهندگان است که در این مسابقات شرکت کرده و مدال کسب کرده است.ذکیه خدادادی در حین مسابقه در برازیل، وی اولین عضو تیم پناهندگان است که در این مسابقات شرکت کرده و مدال کسب کرده است.

خدادادی می‌گوید که بعد از پارالمپیک پاریس در سال گذشته به خاطر مشکلات ویزا نتوانسته در برخی مسابقات شرکت کند. او به دویچه وله گفت: «این بار خوشبختانه توانستم ویزای برازیل را به سختی به دست بیاورم. با وجود این، وقتی در میدان هوایی رسیدم مشکلات فراوان بود، من را مدتی در میدان نگهداشتند.»
این ورزشکار مهاجر افزود که هدف کسب مدال طلا بود، اما در هفته‌های اخیر به جای تمرین بیشتر مصروف مشکلات و استرس گرفتن ویزا بوده است.

به گفته خدادادی شرکت در مسابقات و کسب مدال برای کسی که در وضعیت مهاجرت به سر می‌برد کار ساده‌ای نیست، «اما همیشه تلاش کردم با هر مدالی که می‌گیرم هر رنگی که باشد، این را ثابت کنم که ما تسلیم نمی‌شویم، حتی اگر پاسپورت من یک پاسپورت بی‌اعتبار است، و حتی اگر من یک دختر افغانستان هستم اما حالا نمی‌توانم از افغانستان نمایندگی کنم.»

ذکیه خدادادی سال گذشته نیز به عنوان نخستین ورزشکار تیم پناهندگان در بازی‌های پارالمپیک پاریس موفق به کسب مدال برنز شد. او امیدوار است که در مسابقات آینده بتواند مدال طلا کسب کند.
ذکیه خدادادی که بدون یک ساعد دست متولد شده بود، تمرینات تکواندو را به گونه پنهانی در سن ۱۱ سالگی در شهر هرات در غرب افغانستان آغاز کرده بود.

کد (۵)

>>>   شیر دختر وطنم،
مدال برنز تو برای هموطنان ات بالا تر از طلا ارزش دارد.
اینکه در سکو ایستادی و نشان دادی که دختر افغانستانی هنوز زنده است و میرزمد و مدال میگیرد خودش یالا ترین افتخار است.
خداوند حفظ ات کند تا به خیر روزی در وطن خودت از قهرمانی هایت تجلیل به عمل آید.