شامگاه دوشنبه، ۲۴ تن از ساکنان روستای «زمان‌کور» در ولسوالی عنابه، تنها لحظاتی پس از ادای نماز شام، به دست نیروهای طالبان بازداشت و روانه زندان شدند. منابع محلی از ولایت پنجشیر در تماس با جمهور با تأیید این رویداد، آن را بخشی از روند سیستماتیک سرکوب قومی و سیاسی در شمال افغانستان می‌دانند.
بنا به گفته منابع، بیشتر این افراد از مهاجرانی بودند که پس از سال‌ها آوارگی، به تازگی از ایران بازگشته بودند و در حال بازسازی زندگی و خانه‌های ویران‌شان بودند.
اما آنچه طالبان برای آن‌ها به ارمغان آورد، نه امنیت و آشتی، بلکه بازداشت بی‌دلیل و حبس در سلول‌هایی تاریک بود.

تحلیل‌گران می‌گویند که طالبان با سوءاستفاده از خلأ رسانه‌ای و سکوت جامعه جهانی، پروژه‌ای هدفمند را علیه بازگشت‌کنندگان تاجیک‌تبار در مناطق مختلف به‌ویژه در پنجشیر کلید زده‌اند.
بازداشت‌های پی‌درپی، تهدید، اخراج نیروهای تاجیک از صفوف طالبان، و کنترل بر منابع طبیعی و مالی، نشانه‌هایی روشن از یک سیاست آشکار حذف و تهدید قومی است.
منابع محلی می‌افزایند که هیچ‌گونه اتهام رسمی یا مدرکی علیه بازداشت‌شدگان ارائه نشده، اما تجربه‌های قبلی نشان می‌دهد که طالبان اغلب چنین افراد را به اتهامات ساختگی، چون همکاری با جبهات مقاومت، بازداشت می‌کنند.

برخی پس از هفته‌ها رها می‌شوند، اما بسیاری دیگر ناپدید شده و یا مدتهای نامعلوم در بی‌سرنوشتی نگه داشته می‌شوند.
در حالیکه جهان با طالبان به مذاکره و تعامل می‌پردازد، در شمال افغانستان پروژه‌ای بی‌صدا اما هولناک در جریان است: شکستن اراده‌ی تاجیک‌ها، تخلیه تدریجی مناطق حساس، و جایگزینی جمعیتی از طریق فشار اقتصادی، بازداشت و مهاجرت اجباری.
این بازداشت‌ها در بستری از ناامنی‌های روزافزون در بدخشان، قندوز و پنجشیر صورت می‌گیرد؛ جایی که طالبان همزمان با پاک‌سازی قومی، نبردی خاموش را علیه حضور تاریخی و هویت تاجیک‌ها آغاز کرده‌اند.

کد (9)

>>>   تداوم فشار باعث انفجار میشود.
تاریخ در حال تکرار چندین باره است.