طالبان در پیچ‌وخم ژیوپولیتیک: از دوحه تا تهران و اسلام‌آباد!
در نهایت، طالبان با به‌رسمیت شناخته شدن از سوی روسیه و تمایل چین به سرمایه‌گذاری‌های معدنی، و همچنین ایجاد روابط با کشورهای آسیای میانه، ایران و هند، نشان داده‌اند که عملاً با قدرت‌های منطقه‌ای کنار آمده‌اند. در همین چارچوب، رییس ارتش پاکستان چندین بار به ایالات متحده سفر کرد و پس از آخرین سفرش، به طالبان هشدار داد که باید همکاری خود را با «تی‌تی‌پی» قطع کنند؛ در غیر آن با واکنش جدی روبرو خواهند شد.

آمریکایی‌ها نیز به این نتیجه رسیده‌اند که طالبان دیگر آن گروه یک‌دست و متحد گذشته نیستند. امروز طالبان به چندین دسته تقسیم شده‌اند و همین موضوع موجب نارضایتی واشنگتن شده، زیرا آمریکا اکنون با گروهی مواجه است که بیشتر شبیه شبکه‌ای پراکنده است تا یک گروه منسجم.
با توجه به تهدیدهای پی‌هم TTP علیه پاکستان و هشدارهای مداوم ارتش و دولت ملکی آن کشور، به نظر می‌رسد اسلام‌آباد در گفت‌وگوهای پشت پرده با واشنگتن به توافقاتی درباره افغانستان دست یافته است. واکنش تند زلمی خلیلزاد علیه پاکستان نیز از همین نکته پرده برمی‌دارد. هرچند مواضع خلیلزاد در تضاد با سیاست رسمی امروز آمریکا قرار دارد، اما او نگران است که در صورت حذف تالب‌ها، جایگاه خودش در واشنگتن تضعیف شود. زیرا پروژه قومی طالبان تا حد زیادی توسط وی طراحی و ترویج شده بود و ناکامی آن می‌تواند حتی پای او را به دادگاه بکشاند.

پاکستان احتمالاً به آمریکا فهمانده است که سلاح‌های به‌جا مانده در افغانستان نه تنها تهدیدی برای پاکستان، بلکه خطری برای خود آمریکا نیز خواهد بود و می‌تواند فاجعه‌ای مشابه یازدهم سپتامبر را تکرار کند. نشانه‌ای روشن از این تفاهم، قرار گرفتن هم‌زمان «تی‌تی‌پی» و «جنبش آزادی‌بخش بلوچستان» در فهرست سیاه آمریکا پس از بازگشت رئیس ارتش پاکستان از واشنگتن است.

طالبان در شرایط کنونی نمی‌توانند خواست پاکستان مبنی بر قطع همکاری با «تی‌تی‌پی» را برآورده سازند. دلیل آن روابط تنگاتنگ بیست‌ساله، پیوندهای قومی و خونی، و اشتراکات گسترده میان طالبان و تی‌تی‌پی است. حتی اگر رهبران طالبان بخواهند چنین تصمیمی بگیرند، بدنه نیروهای‌شان به هیچ عنوان سازش نخواهد کرد. حتی در صورت صدور دستور رسمی برای قطع همکاری، بخش بزرگی از نیروها از طالبان جدا شده و به تی‌تی‌پی خواهند پیوست. همین نگرانی طالبان را در یک دوراهی دشوار قرار داده است.

باتوجه به‌همین نگرانی‌ها، طالبان برای یافتن راه‌حل جایگزین، عملاً پروژه‌های تجاری با ایران را آغاز کرده‌اند؛ اقدامی که خشم آمریکا را نیز برانگیخته است. در کنار این، روابط روزافزون طالبان با چین، هند و دیگر کشورهای منطقه، عملاً توافق‌نامه دوحه را بی‌اثر ساخته و واشنگتن را بیش از پیش نگران کرده است.
در پنجاه سال گذشته، پاکستانی‌ها بر این باور بودند که یک حکومت مقتدر پشتون در افغانستان می‌تواند اهداف استراتژیک آن‌ها را برآورده کند. واقعیت این است که پشتون‌های افغانستان بارها از این نگاه پاکستان برای تقویت اقتدار قومی خود استفاده کردند. این موضوع را حتی پرویز مشرف در سخنرانی‌های گذشته‌اش آشکارا بیان کرده بود. اما با بازگشت طالبان، اسلام‌آباد به این نتیجه رسیده که دیگر حکومت یک‌دست پشتونی نه تنها به سود پاکستان نیست، بلکه زیان‌بار است. زیرا چنین حکومتی طالبان را بیش از پیش تقویت کرده و ناامنی را به داخل پاکستان منتقل می‌کند. همین نکته را سفیر پاکستان در ترکیه و تاجیکستان نیز بیان داشته است.

یکی از نشانه‌های این تغییر رویکرد آن است که به‌زودی شماری از مخالفان طالبان به دعوت پاکستان راهی آن کشور می‌شوند. اگر این مخالفان بتوانند اسلام‌آباد را قانع کنند که حکومتی فراگیر مشمول تالب‌ها تشکیل شود و اشتباه توافق دوحه تکرار نگردد، این می‌تواند روزنه‌ای از امید برای صلح و ثبات پایدار باشد. چنین طرحی در صورتی موفق خواهد بود که عقلانیت به خرج داده شود و طرف‌های غربی و منطقه‌ای را قانع سازد، زیرا امنیت افغانستان در اولویت همه کشورهای همسایه است و نفع مشترک آن‌ها در گرو ثبات این کشور است.

از سوی دیگر، اسلام‌آباد به هیچ عنوان راضی نیست طالبان این حجم بزرگ از تسلیحات آمریکایی و ارتش جمهوریت را در اختیار داشته باشند. پاکستانی‌ها که هنوز در داخل طالبان نفوذ و شبکه‌های اطلاعاتی دارند، به‌راحتی می‌توانند با استفاده از پهپاد، طی چند ماه آینده بسیاری از این سلاح‌ها را شناسایی و نابود کنند. بنابراین احتمال دارد در آینده نزدیک شاهد عملیات هدفمند برای خلع سلاح طالبان باشیم.

نظر شما چیست؟ آیا طالبان می‌توانند در این بازی پیچیده ژیوپولیتیکی تعادل برقرار کنند؟ آینده افغانستان و منطقه را چگونه می‌بینید؟

کاظم همایون

>>>   طالبان رفتنی هستند اما بدا به حال ملا های سنتی که با رفتن طالبان آسیب های فراوان خواهند دید.

>>>   همه خیال است و چاپلوسی و نوکری

>>>   جناب نویسنده.
شما از حکومت همه شمول توسط پاکستان میفرمایید. آیا پاکستان توان این کار را دارد؟ نخیر ندارد. در پاکستان فعلا جنگ داخلی جریان دارد. دلیلش هم این است که پنجاپی های ظالم سرقدرت در پاکستان بالای اقوام دیگر ظلم می‌کنند و نقشه پدران خود یعنی آمریکا و انگلیسی را تطبیق میکند. بنا بر این پاکستان توان ادامه مداخله پنجا ساله در افغانستان را ندارد. اقتصاد پاکستان در حالت فروپاشی قرار دارد. حتی تا جایکه توان ادامه مقابله با تی تی پی را ندارد.

>>>   پاکستان دشمن درجه یک افغانستان

>>>   پاکستان محور شرارت.

>>>   باید مردم افغانستان بدانند که پاکستان اب را خت می کند ماهی میگیرد و از راه جز گری اقتصاد خود را تقویه می کند و همیشه می خواهد افغانستان بیدون ترقی و نظام باشد روی این اساس حال در فکر گرو دیگر جانشین طلبان هست چرا که از غربی ها پول بدست اورد حکومت افغانستان باید منحیث دولت با دولت معامله کند یعنی ان ها که مخالفین شان را تقویه می کنند این ها تی پی تی را رسما تقویه کنند

>>>   Khan Wali Adamkhail
امریکا در قضیه افغانستان کاملا شکست خورده و ازین به بعد فکرنکنم از هزارها کیلومتر دورتر بتواند در موجودیت چین، روس و ایران درینجا مداخله کنند.
پاکستان با نارضایتی های داخلی پشتونها، بلوچ‌ها و سندیکا عملا درگیر بوده و وضع اقتصادی اش ایجاب نمیکند و نمیتواند با افغانستان درگیر شود، چون فعلا در مقابل افغانستان ناتوان بنظر می‌رسد از همین خاطر درین اواخر هیات مختلف شان تا سطح معاون صدر اعظم به کابل آمدند.
توقع همکاری از پاکستان که دوشمن دیرینه ما است اینکه به نفع ما کاری خواهد کرد اشتباه محض است
کسانیکه منتظر بی ۵۲ هستند که باز بر فراز آسمان کشور ما به نفع شان ظاهر خواهد شد امکان ندارد

>>>   Abdul Wahid Waziri
باتوجه به گذشته، تالبان بدون حمایت استخباراتی پاکستان ،کسانی نیستند،که بحران را به تنهایی مدیریت نمایند،مدارس دینی پاکستان درحقیقت ماشین ساخت تالب است،وتاهمین جای کار،این سازمان استخباراتی پاکستان بود،که در ایجاد وبعدأ در به قدرت رسانیدن تالبان باحمایت لوژستیکی واقتصادی انگلیس وامریکا نقش محوری واساسی داشت،بنأ یک مشت ملای مدرسه یی وبی برنامه اصلأ نمیتواند بد‌ون پشتیبانی پاکستان ،در این بازی، تعادل را برقرارنمایند ،

>>>   Sayed Mirwais Mir
داکتر نجیب کرزی غنی داکتر عبدالله سیاف حکمتیار استاد عطا (ناقل لوگر) حتی آمر صاحب احمد شاه مسعود (ناقل غزنی) همه پشتونها هستند، تحلیل های قومی مریضی است نه سیاسی.
سوال اینجاست که آرزوی در کنار پاکستان قرار گرفتن را از یک وجدان بیدار می‌توان توقع داشت؟

>>>   Abdul Fatah Hamdard
پاکستان دیگر با ان پالیسی های غلط گذشته اش به حکم‌منطق که‌حمایت ‌از پشتون ها برای بقدرت رسانیدن به حکومت در اوغانستان بوده قطعن به نتایج ملموس از سیاست های نابکارامد گذشته اش درس گرفته است. پشتون ها /افغان ها از اتخاذ همین پالیسی های حمایتی پاکستان در طی نیم سده اخیر به حاکمیت تک قومی اوغانی غیر مشروع را در اوغانستان قبضه کردند .
اما جو سیاسی منطقه و جهان اکنون دیگر نمی تواند با ان دیدگاه سیاسی ‌گذشته برای پاکستانی ها کارامد و پاسخگو بوده باشد.

>>>   Ahmadwali Paiman
با توجه به این که پاکستان در حال رو برگردان از تالب است با فشارهای که به اقوام غیر پشتون وارد نموده است و اقلیت ها را از صحنه حذف نموده همه به یک طرف
اگر آمریکایی ها بسته پول های سیاه را بر این گروه قطع نماید بدون شک تالب همه آماده مذاکره خواهند شد و هم به مرحله سقوط خواهند رسید .
یک مسئله بسیار مهم است اینکه طالبان با تمام دشمنان آمریکایی در منطقه در تمام سطوح در حال تبادلات هستند همین موضوع مایه نگرانی آمریکایی ها شده است
مثله دیگر اینکه حضور چندین گروه تروریستی فرا منطقه ای در چنر تالب ها مایه نگرانی جهانی شده است .
تمام فاکتور اوضاع را علیه تالب در حال رقم زدن است

>>>   Yousuf Shahpoor
نقش هند و دخالت اش در امور پاکستان از طریق افغانستان و تمویل پروژه لوی افغانستان توسط مودی فاشیست موضوع مهم و در خور توجه در این زد و بند منطقوی است

>>>   Ezam Ahmady
هر پروژه‌ای که با پاکستان شروع شود و پاکستان در صدد یک گروه یا یک قوم به ضد حکومت افغانستان باشد در هر شرایطی، آن پروژه به دنبال ایجاد کردن جنگ داخلی در افغانستان است.

>>>   تور باز تور باز
ط لب بیست سال جنگ کرد دوتا رهبر شأن از دست داد فرو نه پاشید حال خواب است محال

>>>   Arif Zlal
جان گپ این‌جا ست که پاکستان و ایران هیچگاه افغانستان مترقی و مقتدر را نمی خواهند.

>>>   محمد همایون ملک زاده
فکر کنم پاکستان به این نتیجه رسیده باشد که نه باید قدرت یک دست در اختیار پشتونهای افغانستان باشد همان طوری که اینها به خاطر قدرت در افغانستان مخصوصآ طالبان دست به همه جنایات زدن با هم دستی پشتون های پاکستان نیز در داخل پاکستان دست به جنایت می زنند و پاکستان را به همکاری دیگر کشور های طرفدار شان به خاک خون و تجزیه خواهند کشاند اینها به خاطر قدرت دست به همه کار می زنند امریکا در منطقه به پاکستان مثل گذشته نیاز دارد از این که طالبان چند دسته شدن و به پدر اصلی شان یعنی امریکا پشت کردن شاید در شکست طالب با پاکستان همکار باشد .

>>>   Sangar Sanger
تالب پشتون وسیله و در دست نیرومند و پول دار و پول ساز سازمان مخفی امریکا است و پاکستان هم دنباله رو به خصوص از ۵۷ به این طرف!
>>>   حالا طالبان میداند هشتاد درصد مردم افغانستان اینها را نمی‌خواهد اینجا یک تصمیم عاقلانه مدرسه دخترانه باز شود حد اقل یک انتخابات آزاد می‌شود کشور را از گزند کشورهای همسایه برهاند درغیر این صورت همان آب شرک همیشگی هست هرکه آمد دراین سرزمین یک قرت قورت کردرفت طالبان هم ازین مستثنی نیست

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است