در نتیجه جنگ ها، شبک های آبیاری تخریب و زمین های زراعتی به شوره زار و نی زار مبدل شد و به شغل زمین داری و باغداری و مالداری مردم و هم به زیربنای اقتصادی افغانستان صدمات سنگین وارد گردید که رفع آن به تنهایی در توان مردم افعانستان نبوده است.

به این دلیل دهقانان بعضی از ولایات افغانستان حاصل از کشت تریاک را بدون آبیاری از باریدن باران های موسمی حاصل دلخواه به دست می آورند. کشت تریاک به آب آبیاری آنقدر ضرورت ندارد و همچنان در هر نوع زمین خرابه، از آن حاصل خوب به دست می آید.

قطعاً تصور می فرمایید که در پوست خشخاش مرفین وجودارد و اگر آن را تیغ نزنند مرفین آن باقی می ماند و خشخاش تیغ زده با خشخاش تیخ نزده فرق دارد ولی این تصور صحیح نیست. نه تنها در خشخاش مرفین نیست و شیره ای هم که پیش از تیغ زدن به دست می آید مرفین ندارد بلکه پس از بیست و پنچ روز انبار مرفین آن کامل می شود.

همه دنیا می دانند که خشخاش افغانستان مرغوب تر ازخشخاش ترکی و ایرانی می باشد و هم در دنیا خریدار تریاک افغانستان بیشتر است نسبت تریاک ترکی و ایرانی، دلیل آن این است که اقلیم افغانستان معتدل مدیترانه ای و استوایی می باشد و از همین سبب درصدی شیره ی تریاک افغانستان زیادتر است.

پس باید بدانیم که مرفین چیست؟ مرفین یکی آلکالوئـیدهای خشخاش، که مخدر و مسکن قوی است. آلکالوئـید گروهی از مواد آلی ازت دار که به شکل ترکیب با اسید های آلی در اندام های بعضی از گیاهان وجود دارند و بیشتر آنها سمی اند، همچنین داروهای مهمی مانند مرفین ،کینین استریکنین و کافنین از آن حاصل می شود.

مقدار درصدی مرفین وابسته به مدت شرایط نگهداری شیره ی تریاک است. اگر بخواهم که درصدی مرفین آن را کم نمایم و تریاک را بی ضرر نمایم نگذاریم که مرفین تشکلیل شود چون این تریاک دارای کیفیت بوده ولی اعتیاد نمی آورد و بدون زحمت می توان با آن معتادین را ترک تریاک داد.

کشت خشخاش در ولایات بدخشان و نورستان که این دو ولایت از دور افتاده ترین و فقیرترین ولایت افغانستان به شمار می روند. رواج کشت خشخاش از قدیم به خاطر جلوگیری از فقر و گرسنگی از محصولات این گیاه زندگی روزمره خود را، مردم نواحی این دو ولایت پیش می بردنند. دهقانان دانه تریاک را جواز کشیده مقدار زیادی روغن به دست می آورند که در پخت و پز از آن استفاده می کنند کنجار حاصله را به حیوانات خود می هند. چوب تریاک را جهت گرم ساختن خانه ها و آشپز خانه مصرف می رسانند از کوسک های تریاک جهت درمان سرفه سردردی اسهال و گوش درد مردم استفاد می کنند و بالاخره از خاکستر آن نوعی صابون می سازند و به نام صابون سیاه یاد می شود و در امراض جلد سر از آن استفاده می شود.

از سال های 1987ـ 1990 کشت تریاک در بین سرحدات افغانسان و پاکستان با مدیریت سازمان جاسوسی پاکستان این کشت شکل سنتی و برداشت و تجارت را به خود گرفت که فعلاُ در این مناطق به صورت یک فرهنگ پردرآمد اجباری بر دهقانان بینوا تحمیل می گردد. مردم افغانستان چون مسلمان هستند از نظر اسلام همه علماّ سنتی بنابر روایت و قرآن تریاک را حرام و کشت، برداشت و تجارت آن را نجس می دانند که بدترین لفظ است.

امروز مخالفان مسلح در مناطق سیطره شان این مواد را در بین دهقانان تشویق و ترغیب و به آن خصوصیت تجارتی داده اند. نظام کشارورزی افغانستان اساساً به صورت خرده مالکی است که در آن یا خود مالک برزمین کار می کند و یا آن را در مقابل دریافت سهمی از محصول به دیگری اجاره می دهد.

توجه که هنوز هم در افغانستان تروریست ها و قاچاقچییان بین المللی در کشورهای همسایه حضور دارند و سرمایه گذاری وسیع بالای خرده مالکان و بزرگ مالکان در راستای کشت خشخاش و برداشت و تجارت آن می کنند.

قسمت اعظیم پول به دست آمده از تجارت محصول تریاک برای فعال ساختن ماشین ترویست القاعده مورد استفاد قرار می گیرد.


داکتر یارمحمد

>>>   اين جاي افتخار است كه ترياك ما نسبت به همه جهان كيفيت بالا دارد در صورتيكه كدام ترياكي اين واقعيت را تائيد كند درست است
چند سال قبل يكي از موسسات بين المللي پيشنهاد داشت كه كشت ترياك در افغانستان رسمي شود تا ازان در ساختن ادويه استفاده شود اما كرزي صاحب قبول نكرد اگر اينرا مي پذيرفت ويك تعامل خوب ومناسب با مشوره دهقانان ميساخت وعملي ميكرد بهتر بود

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است