جای شرمندگی است برای افغان ها که یک خارجی برای شان حکومت تعیین کند. فعلا در کشور شاهد حکومت موازی هستیم و دولتمردان باید به این وضع پایان دهند

حکمتیار در نهایت یک کارت سوخته و آزموده شده است. حکمتیار به عنوان یک تروریست فراری برگشته در میان مردم، حالا با تحولات جدید مواجه است. با ارزش های بزرگ که در لاک و محدوده تنگ مباحث قومی و قبیله ای نمی گنجد

افغانستان در ١٣٠ سال تاريخ گذشته خويش از حكومت ها و رژيم هاي سياسي آلوده به ويروس سرطاني نوع فاشيستي آسیب دیده است

شعار فشار بر پاکستان از سوی آمریکا فقط یک خیمه شب بازی و یک بازی تازه در سیاست های این کشور است. اگر هم فشاری وجود داشته باشد بسیار مقطعی است

در میانهِ ناامنی ها ، رهبران و رییس جمهور باید از شرم توان سخنرانی و دم زدن از دستاوردها را نداشته باشند چه برسد به نبرد حکمتیار و عطا محمد که به مانند جرقه ای بر آتشِ جنگ قومیتی است

نشست میان ناتو و پاکستان و افغانستان، برای پاکستان و افغانستان به لحاظ روان شناختی پیامد خاصی نداشت جز اینکه هر دو طرف بر سر مسایل به تعارفات بگذرانند. هر دو طرف در سطح پایین مذاکره باقی بمانند

آغاز سال تحصیلی جدید در ایران، دیگر رنگ و بوی نومیدی از تحصیل و ترس از بازماندگی سواد آموزی را نمی دهد و این نویدبخش اتفاقات خوب در آینده خواهد بود

ولایات بزرگ و کلیدی بعنوان سکوهای پرتاب و شاه کلیدهای دستیابی به قدرت متمرکز و احیانا نشستن بر چوکی ریاست جمهوری در تیررس چشمان گلبدین قرار گرفته است

عبدالله نه آن سیاستمدار با دل و جراتی که خواهان به جان خریدن خشم ارگ برای متحد شدن با جناح رقیب است و نه در پی رفع کدورت ها با والی ناسازگار بلخ بلکه حکم فرستاده ای را دارد برای تضعیف ایتلاف نجات

مجلس بجای وقت تلف کردن بر سر مواردی که حتی وجهه قانونی ندارد به دنبال راه حلی برای خاموش کردن صداهای افراط گر درونی خود باشد و مقابله با نمایندگان فاسد و طالب دوست

میلیون ها کودک به دست مقام های تشنهِ فساد محروم از مکاتب به جامعه هدف افراط گرایان بدل شدند در حالیکه میلیون ها دالر در مکاتب، معلم و دانش آموزان خیالی حیف و میل می شود

ابهام در قرارداد 16 میلیون دالری کمیسیون تدارکات با شرکت اماراتی تنها گوشه ای از میراثِ فساد می باشد اما در نهان آنچه بر سر انتخابات آینده می آید به بیمناکی وضعیت آشفته امنیتی است

افراط گری که با نام طالب گره خورده تنها خلاصه در این گروه نمی شود بلکه مقام هایی را در بر می گیرد که در حکومتی مشروع، سیاستی همچون تررویستان دارند، از قبیله گرایی گرفته تا جنگ افروزی

غنی بیش از اینکه هراسان حضور جنرال دوستم باشد از مشروعیت ایتلاف نجات بیمناک و به خوبی دریافته است که دورماندن رهبر از نیرو و مردم خود به تضعیف قومیت و جبهه مخالف می انجامد