عجلۀ خلیلزاد مذاکره کنندۀ امریکایی مذاکرات صلح در رسیدن به یک توافق با طالبان، برگزاری انتخابات ریاست جمهوری را در ماه میزان سال روان به پرسش و تردید های بسیاری روبرو کرده است

اگر مصالحه ای صورت نگیرد و چالش قدرت بین بخش سیاسی شدت بیشتری کسب نماید، تجربه دهه های گذشته که هنوز پیش بینی آن دشوار است تکرار خواهد شد

باید در پالیسی جنگی خود در برابر طالبان تغییر وارد کنیم. جنگ را غیر متمركز و محلی سازیم. مردم قریه ها باید مسوولیت دفاع قریه و تامین امنیت راه های منتهی به ولسوالی را به عهده بگیرند

ملابرادر رییس دفتر قطر و مسوول سیاسی گروه طالبان این نشست را جدی نگرفت و به این نشست حاضر نشد و حتی از دیدار با هیات کابل امتناع ورزید ولی برای مردها عطر و خرما و برای زنان چادر و جانماز فرستاد

چقدر انسان باید بی ننگ و عار باشد که در چنین شرایطی بازهم بر گفتگو و مذاکره تاکید کند در حالیکه مردم اش در زیر خروارها خاک و خون نتیجه مذاکرات شان را به نظاره بنشینند؟!

خبر فروش تانک های تاریخی و فرسوده‌ شده‌ی شوروی به نام «آهن پاره» نادیده گرفتن مصیبت و ظلمی است که بالای مردم ما روا رفته است. ریشخند زدن به خون شهدا و میلیون ها بیوه و یتیم، خطایی نابخشودنی است

ساختار امنیتی که خارجی ها برای ما ساختند و روسایی که برای ما در قسمت های مختلف کشور تعیین نموده اند، در راستای تامین امنیت مردم نیست بل برای آشوبگری و درهم ریختگی بیشتر امنیتی طراحی شده است

دست اکثر مقام های دولتی در جیب سرمایه داران بزرگ و فراریان مالیاتی است و سران دولتی ترجیح داده اند تا بجای دریافت رسمی مالیات، به دریافت رشوت اندکی بسنده کرده و در عوض مبالغ دریافتی به جیب شخصی و یا جناحی شان واریز شود

همانگونه که اشرف غنی به خود جرات داده و در حیطه های مهم و حساس و پرخطر وارد شده است، انتظار می رود به موضوع مجلس نیز ورد کرده و تمامی نماینده های این دوره را به خانه های شان بفرستد و مجلس را تعطیل کند

واقعا منابع درآمدی تعداد کثیری از "به اصطلاح" سیاسیون امروزی ما کجا است؟ آنان در بدل واکذاری چه امتیازات و یا دادن چه خدماتی اینهمه مبالغ گزاف بدون حساب و کتاب دریافت می کنند؟

غربی ها از لحاظ فکری و ذهنی آنقدر روی سران سیاسی و نظامی ما کار کرده اند که آنان خود را بدون درنظر گرفتن پاکستان در همه امور، ناقص و تقریبا هیچ می پندارند

برخی را شیفته لذت پول داری، بعضی را شیفته قدرت چند روزی، عده ای را مدهوش زرق و برق های غربی، تعدادی را با نقظه ضعف های اجتماعی و... سرگرم کردند...

۱۶۷ تن نمایندگان با بلند کردن کارت سبز یکبار دیگر ریاست رحمانی را تایید کردند، اما اصولی می گوید: یکصد و چهل نفر تعهد کرده بودند که به من رای میدهند، اما ندادند و پنجاه و پنج رای دادند

اقتصاد بزرگ، إصلاحات و بالا بردن توانايی نظامي از جمله مهمترين گزينه ها محسوب ميشود كه كشورهاي مشابه افغانستان از انها براي حل مشكلات خود استفاده مينمايند