ضعیف‌ترین سناریو این است که ایران با پیروزی بر آمریکا و اسراییل به ابرقدرت خاورمیانه تبدیل شود. در این سناریو ایران به صورت مستقیم در افغانستان دخالت خواهد کرد

در ایران، رزمایش عظیمی تحت عنوان «سایه شرق» در جریان است، با حضور سپاه پاسداران و «مشاوران نظامی ناشناس که به زبان ماندارین صحبت می‌کنند»

زمان نشان خواهد داد که آمریکا دقیقاً چگونه از پاکستان بهره‌برداری خواهد کرد و ایران نیز باید بداند که چگونه مرزهای شرقی خود را مدیریت کند. تهران از سوی پاکستان مورد خیانت قرار گرفته است

باید منتظر باشیم که آیا هماهنگی چین و روسیه در پیگیری دیپلماسی چندجانبه، فراتر از اعلام موضع صرف عمل کرده و به اقدامات عملی و تأثیرگذار در صحنه بین‌المللی منجر خواهد شد یا خیر؟

جنگ امروز، جنگ بر سر روایت است. هوشیاری نیروهای مستقل، افشای چهره‌های خودفروخته یا ناآگاه و بازخوانی فکت‌ها و داده‌های واقعی، وظیفه‌ای تاریخی است

افغانستان تحت کنترل طالبان چگونه می تواند قربانی این دور جدیدی از بازی های خطرناک امنیتی میان تهران و تل آویو شود؟

هر نیرویی که در این راه، به نام مقابله با تجاوز، از ملت‌ها دفاع کند، نه‌تنها در یک رویارویی نظامی و فنی، بلکه در صف مقدم کارزار حق و عدالت ایستاده است

هر چند ایران نیروهای بسیار قوی و درجه یک را از دست داده است اما آنچه جایگزین ندارد شکست میدان و تکنولوژی است که اقدام ایران در روزهای آینده ماجرا را روشن خواهد کرد

پخش اخبار رسانه ها و ابراز نگرانی ها از تبعات جنگ به درستی دیده شد که سران ایران با بی توجویی و غفلت ابتکار جنگ را از دست دادند و برای دشمن فرصت سازی کردند

ناراحتی‌های ما از سیاست‌های مهاجرتی دولت ایران سرجای خود. اما در این مقطع از تاریخ، ناراحتی‌ها را کنار می‌گذاریم و از ایران حمایت می‌کنیم

علی‌اکبر 12 ساله یکی از دانش‌آموزانی است که حالا مهر خروج روی برگه سرشماری‌اش خورده، اما باید بدون مادرش ایران را ترک کند

کاش می توانستیم در این عید سعید، بجای اینکه از ظلم های روا داشته شده بر مردم خود بگوییم از ایثار و مروت و شفقت همسایه ها و بزرگان بر مردم زجرکشده خود حکایت می کردیم!؟

عید سعید فطر رسید و عید آرزوهای مردم ما هنوز نرسیده است. عیدی که بتوان در کنار شادی و سرور ملت رنج کشیده و بیچاره خود، به استقبال اعیاد دینی رفته و با دل و ضمیری روشن در کنار همدیگر به آینده بنگریم

در ایران تاکنون اینگونه بوده است که مهاجر باید مهاجر بماند آنهم با تحقیر و توبیخ و ترس از اخراج و احساس ناامنی اجتماعی و تشدید فشارهای روز افزون و....